ΝΕΑ ΥΓΕΙΑΣ

Καρκίνος του Μαστού: Πώς οι πολιτικές προσφοράς επιλογών στους ασθενείς επηρεάζουν τις ανισότητες στο σύστημα υγείας

Καρκίνος του Μαστού: Πώς οι πολιτικές προσφοράς επιλογών στους ασθενείς επηρεάζουν τις ανισότητες στο σύστημα υγείας
Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι αυτός ο διαχωρισμός -ηλικιωμένοι ασθενείς, άτομα με συννοσηρότητες και άτομα από εθνοτικές μειονότητες που λαμβάνουν φροντίδα στο τοπικό τους νοσοκομείο, ενώ άλλοι ταξιδεύουν σε άλλα νοσοκομεία και εξειδικευμένα κέντρα- θα μπορούσε να προκαλέσει περαιτέρω ανισότητες στην πρόσβαση σε ποιοτική περίθαλψη.

Your browser does not support the video tag. https://grx-obj.adman.gr/grx/creatives/sanofi/20876/better-understanding-insulin.mp4

Καρκίνος του Μαστού: Η συμπερίληψη των ασθενών ως συνεργατών για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τις ιατρικές τους θεραπείες είναι μια σημαντική πτυχή της φροντίδας με επίκεντρο τον ασθενή. Μια νέα μελέτη από την Αγγλία εξέτασε τις επιλογές που κάνουν οι ασθενείς με καρκίνο του μαστού όταν εξετάζουν πού να έχουν χειρουργική επέμβαση για την κατάστασή τους και αξιολόγησαν πώς οι πολιτικές που προσφέρουν τέτοιες επιλογές ενδέχεται να επηρεάσουν τις ανισότητες στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης. Τα ευρήματα δημοσιεύονται στο περιοδικό Cancer.


Για τη μελέτη, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από την Εθνική Υπηρεσία Υγείας (NHS), το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης που χρηματοδοτείται από το δημόσιο στο Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο προσφέρει στους ασθενείς με καρκίνο την ευκαιρία να επιλέξουν οποιοδήποτε νοσοκομείο που παρέχει θεραπεία με καρκίνο και αναγνώρισε όλες τις γυναίκες που διαγνώστηκαν με καρκίνο του μαστού από 2016 έως 2018 που είχαν χειρουργική επέμβαση διατήρησης του μαστού ή μαστεκτομή. Τα αρχεία έδειξαν ότι 22.622 από 69.153 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση που υπέφεραν το μαστό (32,7%) και 7.179 από 23.536 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε μαστεκτομή (30,5%) παρακάμπτουν το πλησιέστερο νοσοκομείο τους για να λάβουν χειρουργική επέμβαση μακριά από το σπίτι. Οι γυναίκες που ήταν νεότερες, χωρίς πρόσθετες ιατρικές παθήσεις, λευκό εθνοτικό υπόβαθρο, ή έζησαν σε αγροτικές περιοχές ήταν πιο πιθανό να ταξιδέψουν σε πιο μακρινά νοσοκομεία. Οι ασθενείς ήταν πιο πιθανό να αντιμετωπιστούν σε νοσοκομεία που ταξινομούνται ως ειδικά κέντρα αποκατάστασης του μαστού, ακόμη και αν δεν υποβλήθηκαν προσωπικά υπό ανακατασκευή του μαστού μετά από χειρουργική επέμβαση. Οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε μαστεκτομή και άμεση αποκατάσταση μαστού είχαν περισσότερες πιθανότητες να ταξιδέψουν σε νοσοκομεία που είχαν χειρουργούς με ισχυρή φήμη στα μέσα ενημέρωσης για χειρουργική επέμβαση καρκίνου του μαστού και οι ασθενείς ήταν λιγότερο πιθανό να ταξιδέψουν σε νοσοκομεία με μικρότερους χρόνους αναμονής για χειρουργική επέμβαση. Οι ασθενείς δεν φάνηκε να κάνουν επιλογές με βάση την ερευνητική δραστηριότητα των νοσοκομείων, τη βαθμολογία ποιότητας, τα ποσοστά επανεγχείρησης μαστού (για την αφαίρεση πρόσθετων καρκινικών κυττάρων που χάθηκαν) ή την ιδιότητα του πολυεπιστημονικού κέντρου καρκίνου (όπου οι ασθενείς μπορούν να λάβουν όλη τη φροντίδα τους σε μία τοποθεσία).

Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι αυτός ο διαχωρισμός -ηλικιωμένοι ασθενείς, άτομα με συννοσηρότητες και άτομα από εθνοτικές μειονότητες που λαμβάνουν φροντίδα στο τοπικό τους νοσοκομείο, ενώ άλλοι ταξιδεύουν σε άλλα νοσοκομεία και εξειδικευμένα κέντρα- θα μπορούσε να προκαλέσει περαιτέρω ανισότητες στην πρόσβαση σε ποιοτική περίθαλψη. «Καθώς οι περιθωριοποιημένες ομάδες αντιμετωπίζουν ήδη εμπόδια στη φροντίδα υψηλής ποιότητας, είναι σημαντικό για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να εξετάσουν μέτρα που μετριάζουν τους κινδύνους αύξησης των ανισοτήτων στην πρόσβαση και τα αποτελέσματα, παρέχοντας, για παράδειγμα, δωρεάν μεταφορά, διαμονή ή ακόμη και προστασία από απώλεια εισοδήματος» δήλωσε ο συν-συγγραφέας Lu Han, Ph.D., του London School of Hygiene & Tropical Medicine. “Επιπλέον, οι ασθενείς προτιμούν να έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με την ποιότητα της φροντίδας του καρκίνου του μαστού στα νοσοκομεία της περιοχής τους κατά την έναρξη της θεραπευτικής οδού όταν αναζητείται η διάγνωση. Οι πληροφορίες αυτές θα πρέπει να είναι εύκολα κατανοητές και να παρουσιάζονται σε μορφή που να υποστηρίζει τις ανταλλαγές που πρέπει να κάνουν οι ασθενείς».