Σε μια ανασκόπηση 10 δημοσιευμένων μελετών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι πολλοί γιατροί σε όλο τον κόσμο δεν βλέπουν με κατανόηση τους ασθενείς με παχυσαρκία, μια στάση που μπορεί να επηρεάσει τη θεραπεία και τον προληπτικό έλεγχο για καρκίνους του μαστού, του τραχήλου της μήτρας και του παχέος εντέρου. «Το στίγμα της παχυσαρκίας πρέπει να αντιμετωπιστεί, ειδικά σε περιβάλλοντα υγειονομικής περίθαλψης», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια Yitka Graham, επικεφαλής του Helen McArdle Nursing and Care Research Institute στο Πανεπιστήμιο του Sunderland στο Ηνωμένο Βασίλειο.
«Ο φόβος του στιγματισμού μπορεί να εμποδίσει τα άτομα που ζουν με παχυσαρκία να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες προσυμπτωματικού ελέγχου καρκίνου, οι οποίες είναι ζωτικής σημασίας για την έγκαιρη διάγνωση και τα ευνοϊκά αποτελέσματα», είπε. Η Graham σημείωσε ότι οι επαγγελματίες υγείας πρέπει να διασφαλίσουν ότι οι υπηρεσίες προσυμπτωματικού ελέγχου σχεδιάζονται και προωθούνται με τρόπο που ενθαρρύνει τα άτομα με παχυσαρκία να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες χωρίς φόβο για στίγμα ή επίκριση. «Αυτό έχει συνέπειες στις πρώιμες κλινικές παρεμβάσεις που απαιτούνται για τη διάγνωση, την αξιολόγηση και τη θεραπεία κοινών καρκίνων, με συνέπεια πιθανών δυσμενών εκβάσεων και αυξημένης θνησιμότητας από καρκίνο για όσους ζουν με παχυσαρκία», εξήγησε.
Μεταξύ των μελετών που αναλύθηκαν, αρκετές διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες ηλικίας 50 έως 64 ετών με παχυσαρκία είχαν λιγότερες πιθανότητες να κάνουν μαστογραφία από τις γυναίκες με φυσιολογικό βάρος. Αυτή η διαφορά παρατηρήθηκε επίσης μεταξύ των λιποβαρών γυναικών, σημείωσαν οι ερευνητές. Οι γυναίκες με παχυσαρκία είχαν επίσης λιγότερες πιθανότητες να υποβληθούν σε έλεγχο για καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, έδειξαν τα ευρήματα. Επιπλέον, οι άνδρες που ήταν υπέρβαροι ή με παχυσαρκία είχαν λιγότερες πιθανότητες από εκείνους των οποίων το βάρος ήταν φυσιολογικό να υποβληθούν σε έλεγχο για καρκίνο του παχέος εντέρου, διαπίστωσε η ομάδα της Graham.
Η αμηχανία, η αρνητική εικόνα του σώματος και το πρόβλημα με τον εξοπλισμό απεικόνισης αναφέρθηκαν ως λόγοι για τους οποίους τα άτομα με παχυσαρκία ήταν λιγότερο πιθανό να υποβληθούν σε έλεγχο. Η Kristen Sullivan, διευθύντρια διατροφής και φυσικής δραστηριότητας στην Αμερικανική Εταιρεία Καρκίνου, σχολίασε σε σχέση με τα ευρήματα: «Δυστυχώς, η μεροληψία για το βάρος είναι διαδεδομένη στο πλαίσιο της υγειονομικής περίθαλψης». «Αλλά υπάρχουν πράγματα που μπορούν να κάνουν οι κλινικοί γιατροί και τα συστήματα υγείας για να τη μειώσουν και να κάνουν τα άτομα με παχυσαρκία να αισθάνονται πιο άνετα να έρχονται για να κάνουν εξετάσεις καρκίνου». Όπως είπε, «ο όρος «παχύσαρκος» δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιείται για να περιγράψει έναν ασθενή». «Επιπλέον, οι χώροι αναμονής, τα μπάνια και οι αίθουσες εξετάσεων θα πρέπει να είναι εξοπλισμένα με έπιπλα και εξοπλισμό που να φιλοξενεί ασθενείς όλων των μεγεθών και ικανοτήτων», πρόσθεσε.
Οι γιατροί πρέπει να καταλάβουν ότι η παχυσαρκία είναι μια πολύπλοκη χρόνια πάθηση και να αποφεύγουν τις υπερβολικά απλοϊκές συμβουλές όπως «να τρώτε λιγότερο και να κινήστε περισσότερο», είπε η Sullivan. «Οι πρακτικές υγειονομικής περίθαλψης θα πρέπει να υιοθετήσουν μια πολιτική μηδενικής ανοχής όσον αφορά τα υποτιμητικά αστεία ή τα σχόλια για τους ασθενείς», τονισε. «Αυτές οι ενέργειες μπορούν να βοηθήσουν στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης και σεβασμού μεταξύ ενός κλινικού ιατρού και των ασθενών του που ζουν με παχυσαρκία».
Η έκθεση δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο πρόσφατα στο περιοδικό Obesity Science and Practice.