Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης και της IDIBELL βρήκαν έναν μηχανισμό που θα μπορούσε να εξηγήσει την επανεμφάνιση όγκων μετά από κλινική θεραπεία. Σύμφωνα με την ερευνητική τους μελέτη, τα καρκινικά κύτταρα είναι σε θέση να ανιχνεύσουν πότε μειώνονται τα επίπεδα των θρεπτικών ουσιών και της ενέργειας και μπαίνουν σε λειτουργία χαμηλής κατανάλωσης ενέργειας. Ως εκ τούτου, αποθηκεύουν όλο το απαραίτητο υλικό για να επανενεργοποιήσουν την ανάπτυξή τους στη συνέχεια. Αυτή η ικανότητα επιτρέπει στα καρκινικά κύτταρα να ξυπνήσουν γρήγορα μόλις αποκατασταθούν οι ευνοϊκές συνθήκες και μπορούν να ξαναρχίσουν την κυτταρική διαίρεση.
Πώς λειτουργούν τα καρκινικά κύτταρα
Οι ερευνητές τώρα μελετούν πώς να αναστείλουν τον σχηματισμό αυτών των δεξαμενών και ως εκ τούτου να αποτρέψουν τις υποτροπές. Ο καρκίνος εμφανίζεται λόγω του ανεξέλεγκτου πολλαπλασιασμού των κυττάρων, τα οποία καταλήγουν να εισβάλλουν και να καταστρέφουν ιστούς και όργανα. Για να αυξήσει το μέγεθός του ένας όγκος, χρειάζεται τα καρκινικά κύτταρα να παράγουν όλες τις απαραίτητες πρωτεΐνες για να δημιουργήσουν την απαιτούμενη βιομάζα για να αναπτυχθεί και να διαιρεθεί. Τα εργοστάσια που παράγονται από πρωτεΐνες είναι τα ριβοσώματα. Ως εκ τούτου, η ικανότητα δημιουργίας νέων ριβοσωμάτων είναι κρίσιμη για τους πιο επιθετικούς όγκους.
Επικεφαλής της μελέτης είναι ο Antonio Gentilella, λέκτορας στο Τμήμα Βιοχημείας και Φυσιολογίας και κύριος ερευνητής της Ομάδας Μεταβολισμού και Καρκίνου στο IDIBELL. Η μελέτη περιγράφει τη στρατηγική των όγκων να συνεχίσουν να δημιουργούν ριβοσώματα υπό δυσμενείς συνθήκες: Όταν ανιχνεύουν καρκινικά κύτταρα ότι βρίσκονται σε περιβάλλον χαμηλής περιεκτικότητας σε θρεπτικά συστατικά, μπορούν να στείλουν ένα εσωτερικό σήμα έτσι ώστε η πρωτεΐνη LARP1 και η ριβοσωμική μονάδα 40S να δεσμεύουν όλα τα mRNA που χρειάζονται για τη δημιουργία ριβοσωμάτων.
Το περιβάλλον ανάπτυξης του όγκου, καθώς και η χημειοθεραπεία, δημιουργούν δυσμενείς συνθήκες έλλειψης θρεπτικών ουσιών και οξυγόνου που θα μπορούσαν να προωθήσουν τη δημιουργία δεξαμενών ριβοσώματος που επιβιώνουν από αυτές τις συνθήκες. Επομένως, είναι εύκολο να σκεφτεί κανείς ότι θα μπορούσε να είναι ένας σημαντικός μηχανισμός για την επανεμφάνιση όγκων μετά τη θεραπεία.
