Πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι η εμπειρία πόνου, που δεν σχετίζεται απαραίτητα με την καρδιά, ένα χρόνο μετά από καρδιακή προσβολή θα μπορούσε να αποτελέσει προγνωστικό παράγοντα για τη μακροπρόθεσμη επιβίωση ενός ατόμου. Η νέα αυτή μελέτη αναδεικνύει τη δυνητική σχέση μεταξύ του πόνου μετά από καρδιακή προσβολή και της αυξημένης πιθανότητας θανάτου εντός των επόμενων οκτώ ετών.
Καρδιακή προσβολή
Η Linda Vixner, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και αναπληρώτρια καθηγήτρια ιατρικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Dalarna της Σουηδίας, εξηγεί ότι ενώ ο πόνος έχει συσχετιστεί με υψηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου και συνολικής θνησιμότητας, η επίδρασή του στον θάνατο μετά από καρδιακή προσβολή δεν έχει διερευνηθεί εκτενώς σε μεγαλύτερες μελέτες.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Journal of the American Heart Association, εξέτασε δεδομένα υγείας από περισσότερους από 18.300 ενήλικες που είχαν υποστεί καρδιακή προσβολή, χρησιμοποιώντας το σουηδικό μητρώο SWEDEHEART. Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι σχεδόν το 45% των συμμετεχόντων ανέφεραν μέτριο ή ακραίο πόνο ένα χρόνο μετά την καρδιακή προσβολή.
Οι συμμετέχοντες που ανέφεραν μέτριο πόνο είχαν 35% περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από οποιαδήποτε αιτία κατά τη διάρκεια της περιόδου μελέτης των 8,5 ετών σε σύγκριση με εκείνους που δεν ανέφεραν καθόλου πόνο. Επιπλέον, όσοι βίωναν ακραίο πόνο είχαν υπερδιπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν κατά την ίδια περίοδο σε σύγκριση με τους επιζώντες από καρδιακή προσβολή που δεν ανέφεραν καθόλου πόνο. Επίμονος και μακροχρόνιος πόνος δηλώθηκε από περίπου 65% των συμμετεχόντων που ανέφεραν πόνο τόσο κατά τη δίμηνη όσο και κατά τη 12μηνη παρακολούθηση.
Η μελέτη υπογραμμίζει τη σημασία της αναγνώρισης του πόνου ως σημαντικού παράγοντα κινδύνου για μελλοντική θνησιμότητα μετά από καρδιακή προσβολή. Ο έντονος πόνος μπορεί επίσης να εμποδίσει την αποκατάσταση και τη συμμετοχή σε δραστηριότητες που προστατεύουν την καρδιά, όπως η τακτική άσκηση. Ο Vixner προτείνει ότι για τους ασθενείς που αντιμετωπίζουν πόνο, η αντιμετώπιση άλλων παραγόντων κινδύνου, όπως το κάπνισμα, η υψηλή αρτηριακή πίεση και τα υψηλά επίπεδα χοληστερόλης, καθίσταται ακόμη πιο κρίσιμη.
Τα δεδομένα για τη μελέτη συγκεντρώθηκαν από δίμηνη και μονοετή παρακολούθηση ασθενών που είχαν υποστεί καρδιακά επεισόδια μεταξύ 2005 και 2013 στη Σουηδία. Η εστίαση της μελέτης στον πόνο μετά την καρδιακή προσβολή και οι επιπτώσεις του στη μακροπρόθεσμη επιβίωση ρίχνει φως στην ανάγκη οι επαγγελματίες του ιατρικού κλάδου να λαμβάνουν υπόψη τους τα επίπεδα του πόνου όταν συνιστούν θεραπείες και κάνουν προβλέψεις. Η μελέτη υπογραμμίζει περαιτέρω τη σημασία της διαχείρισης του πόνου και της αντιμετώπισης των πιθανών εμποδίων στην ανάρρωση και τη συνολική ευημερία του ασθενούς.