«Γνωρίζουμε ότι ο έλεγχος της υπέρτασης και του διαβήτη είναι κρίσιμος για τα άτομα με καρδιακή ανεπάρκεια», δήλωσε η Δρ Madeline Sterling, γιατρός πρωτοβάθμιας περίθαλψης στο Weill Cornell Medicine στη Νέα Υόρκη. “Αλλά λίγες μελέτες ήταν σε θέση να εξακριβώσουν πόσο καλά έχουν ελεγχθεί αυτοί οι παράγοντες κινδύνου. Αυτή η μελέτη κάνει πραγματικά ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός για να γίνει αυτό.” Η Sterling έγραψε ένα άρθρο που συνόδευε τη μελέτη που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη 28/4 στο περιοδικό Circulation: Heart Failure της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας.
Η καρδιακή ανεπάρκεια εμφανίζεται όταν η καρδιά δεν μπορεί να αντλήσει όσο καλά θα έπρεπε και δεν παρέχει αρκετό οξυγόνο στο σώμα, καθιστώντας δυσκολότερο για τους ανθρώπους να εκτελούν καθημερινές εργασίες. Η υπέρταση, μια άλλη ονομασία για την υψηλή αρτηριακή πίεση και ο διαβήτης είναι σημαντικοί παράγοντες κινδύνου για καρδιακή ανεπάρκεια, η οποία επηρεάζει περισσότερους από 6 εκατομμύρια ανθρώπους στις ΗΠΑ, ειδικά εκείνους που έχουν άλλα καρδιακά προβλήματα ή έχουν υποστεί καρδιακή προσβολή.
Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα 18 ετών από την National Health and Nutrition Examination Survey, μια σειρά ομοσπονδιακών μελετών που αξιολογούν τον επιπολασμό μεγάλων ασθενειών και τους παράγοντες κινδύνου τους στους ενήλικες των ΗΠΑ. Ενώ μόλις το 8% από τα 1.423 άτομα που είχαν διαγνωστεί με καρδιακή ανεπάρκεια είχαν ανεπαρκή γλυκαιμικό έλεγχο, ο οποίος ορίστηκε στη μελέτη ως επίπεδο αιμοσφαιρίνης A1C 8% ή υψηλότερο, το 21% όσων υποβλήθηκαν σε θεραπεία για διαβήτη απέτυχαν να επιτύχουν τους στόχους γλυκόζης στο αίμα. Αυτό δεν διέφερε ανάλογα με τη φυλή ή την εθνικότητα.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι το 48% των ατόμων με καρδιακή ανεπάρκεια είχαν ανεξέλεγκτη υπέρταση, την οποία οι ερευνητές όρισαν ως συστολική αρτηριακή πίεση τουλάχιστον 130. Μεταξύ των ατόμων που έπαιρναν φάρμακα για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης, ο κακός έλεγχος ήταν ακόμη υψηλότερος, στο 51%. Οι μαύροι ενήλικες είχαν υψηλότερα μη ελεγχόμενα ποσοστά από τους λευκούς συνομηλίκους τους, 53% σε σύγκριση με 47%.
«Αυτό μιλάει για ένα μεγαλύτερο πρόβλημα, το οποίο είναι η συστημική αδυναμία ελέγχου των κύριων παραγόντων κινδύνου που ευθύνονται για τον μεγαλύτερο αριθμό μη μεταδοτικών θανάτων παγκοσμίως», δήλωσε ο Khan, επίκουρος καθηγητής ιατρικής στο Northwestern University Feinberg School of Medicine στο Σικάγο. «Οι λόγοι για αυτές τις ανισότητες είναι πολλαπλοί», είπε η Δρ Leah Rethy, ιατρός στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια Perelman School of Medicine και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. Περιλαμβάνουν την ιστορία του δομικού ρατσισμού στις ΗΠΑ, ο οποίος ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για τις ανισότητες στην πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, την εγγύτητα σε χώρους πρασίνου όπου οι άνθρωποι μπορούν να επιτύχουν με ασφάλεια τους στόχους άσκησης και «όλα τα πράγματα που επηρεάζουν την πορεία της ζωής κάποιου μέχρι τη στιγμή που πάθουν καρδιακή ανεπάρκεια», είπε.
Ενώ η συντριπτική πλειονότητα των ατόμων στη μελέτη είχε ασφάλιση, ανέφεραν επίσης εισοδήματα κάτω από το όριο της φτώχειας, κάτι που θα μπορούσε να επηρεάσει την πρόσβασή τους σε ποιοτική περίθαλψη ή την ικανότητά τους να πληρώνουν για φάρμακα, είπε η Sterling, που δεν συμμετείχε στην έρευνα.