Ιταλία: Για 40 χρόνια, ο γυναικολόγος Michele Mariano ήταν το μόνο άτομο που έκανε εκτρώσεις στη συντηρητική περιοχή Molise της Ιταλίας. Έχει καθυστερήσει να συνταξιοδοτηθεί δύο φορές γιατί κανείς δεν θα τον αντικαταστήσει, μια και πολλοί αρνούνται να διακόψουν την εγκυμοσύνη ως αντιρρησίες συνείδησης. Είναι ένα ακραίο παράδειγμα, αλλά εμβληματικό ενός ευρύτερου ζητήματος στην Ιταλία, όπου η άμβλωση έως και 90 ημέρες μετά τη σύλληψη είναι νόμιμη από το 1978 — αλλά πολλοί πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης δεν την προσφέρουν.
Η πλειονότητα των γυναικολόγων αρνείται για λόγους αντιρρήσεων συνείδησης είτε λόγω της θρησκείας είτε της κοινωνικής πίεσης, ενώ οι πρόσφατες κινήσεις δεξιών πολιτικών με δεσμούς με την Εκκλησία έχουν απλώς αυξήσει τα εμπόδια για τις γυναίκες.
Ως αποτέλεσμα, δεκάδες νοσοκομεία και κλινικές σε όλη τη χώρα δεν παρέχουν καθόλου υπηρεσίες αμβλώσεων.
Η εύρεση γιατρών για να τις εκτελέσει μπορεί να είναι ναρκοπέδιο, καθώς δεν υπάρχουν επίσημες λίστες που να αποκαλύπτουν αυτούς που το κάνουν, ενώ οι υπηρεσίες ποικίλλουν πολύ σε όλη τη χώρα. «Κάποιος πηγαίνει στο νοσοκομείο χωρίς να ξέρει αν θα το κάνει ο γιατρός μπροστά του», είπε η Eleonora Mizzoni, 32, ακτιβίστρια για τις αμβλώσεις στην Πίζα. –
‘Κάτι λάθος’ – Περίπου το 67 τοις εκατό των γυναικολόγων σε όλη την Ιταλία – σε πόλεις και σε αγροτικές περιοχές εξίσου – είναι αντιρρησίες συνείδησης, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του υπουργείου Υγείας από το 2019. Αυτό το ποσοστό ξεπερνά το 80 τοις εκατό σε πέντε από τις 20 περιφέρειες της Ιταλίας.
Η Martina Patone, 35 ετών, περιέγραψε πώς κάλεσε περίπου 10 νοσοκομεία στη Ρώμη και σε άλλες πόλεις για να κάνει άμβλωση πριν από οκτώ χρόνια προτού μια φιλανθρωπική οργάνωση τη βοηθήσει.
Είχε ζητήσει μια ιατρική άμβλωση – που περιλαμβάνει τη λήψη χαπιών – αλλά στο τέλος έπρεπε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση.
Η Patone θυμήθηκε ότι έπρεπε να εξηγήσει σε μια νοσοκόμα πώς λειτουργούσαν τα χάπια για την άμβλωση και πριν λάβει βοήθεια από τη φιλανθρωπική οργάνωση έπρεπε να παραταχθεί στις 6:00 π.μ. σε μια «σκουριασμένη σκάλα» ενός υπόγειου νοσοκομείου της Ρώμης για να μπει σε μια μακρά λίστα αναμονής.
«Πίστευα πραγματικά ότι θα ήταν εύκολο να πάω στο νοσοκομείο. Καθόλου», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο. Εκτός από τη γραφειοκρατία, η διαδικασία κάνει τις γυναίκες να νιώθουν ότι «έκανες κάτι λάθος, δεν έπρεπε να πεις τίποτα», είπε.
Χαρακτήρισε «παράλογο» το γεγονός ότι οι γυναίκες συνεχίζουν να έχουν τα ίδια προβλήματα κατά την άσκηση του δικαιώματός τους στην άμβλωση. –
‘Τα λέμε αργότερα’ – Στοιχεία που δημοσιεύθηκαν τον Μάιο από την Ένωση Luca Coscioni, η οποία υπερασπίζεται τα δικαιώματα των αμβλώσεων, διαπίστωσαν ότι σε τουλάχιστον 31 νοσοκομεία, όλοι οι γιατροί ή οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας που θα βοηθούσαν σε μια άμβλωση ήταν αντιρρησίες. Για να βοηθήσει στην αποφυγή τέτοιων οδοφραγμάτων, η ομάδα του Mizzoni “Obiezione Respinta” “Ακυρωμένη Ένσταση” δημιούργησε έναν διαδραστικό διαδικτυακό χάρτη όπου οι γυναίκες μπορούν να προειδοποιούν τους άλλους για το πού θα αποτραπούν.
Μια γυναίκα στο site περιέγραψε ώρες αναμονής έξω από ένα χειρουργείο στην Καζέρτα, βόρεια της Νάπολης, μόνο για να την απορρίψει ο γυναικολόγος του νοσοκομείου λέγοντάς της: «Έχω αντίρρηση, τα λέμε αργότερα».
Μια άλλη, στην πόλη Πιστόια της Τοσκάνης θυμήθηκε πως ο γυναικολόγος της έγραψε μια συνταγή για ένα φάρμακο γονιμότητας, αντί για το χάπι της επόμενης μέρας. Μια γυναίκα στην πόλη Foligno της Ούμπρια είπε ότι της αρνήθηκαν τη μετέπειτα φροντίδα μετά από μια έκτρωση – την οποία χορήγησε ο μοναδικός μη αντιρρησίας του νοσοκομείου – παρόλο που υπέφερε από πόνο και πυρετό.
Ο νόμος ορίζει ότι οι αντιρρησίες δεν μπορούν να αρνηθούν την ιατρική περίθαλψη πριν και μετά την άμβλωση, αλλά αυτό δεν τηρείται πάντα.
Μια 32χρονη Σικελή, η Valentina Milluzzo, πέθανε από σήψη το 2016 στον πέμπτο μήνα της εγκυμοσύνης, όταν οι γιατροί αρνήθηκαν να επέμβουν όταν ένα δίδυμο πέθανε μέσα στη μήτρα της, αλλά ένα άλλο ήταν ακόμη ζωντανό. –
«Πορεία εμποδίων» – Η Ιταλία έχει μια ακραία θέση στη Δυτική Ευρώπη, όπου η τάση τις τελευταίες δεκαετίες ήταν να αρθούν τα εμπόδια στις αμβλώσεις, δήλωσε η Leah Hoctor, διευθύντρια του Κέντρου για την Αναπαραγωγική Υγεία στην Ευρώπη. «Οι ασθενείς περνούν από ένα τέλμα, μια πορεία με εμπόδια, φράγμα μετά από εμπόδιο εξαιτίας αυτών των εκτεταμένων αρνήσεων περίθαλψης και της πλήρους παραίτησης του κράτους… αυτό είναι απαράδεκτο», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Είπε ότι η αποτυχία του κράτους να διαχειριστεί αποτελεσματικά τους αντιρρησίες του ισοδυναμεί με «αποποίηση της ευθύνης του βάσει του διεθνούς δικαίου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Το Συμβούλιο της Ευρώπης έχει επικρίνει δύο φορές την Ιταλία για ανεπαρκή πρόσβαση στην άμβλωση, με ελάχιστες συνέπειες. –
«Πολιτισμός του θανάτου» –
Οι αντιρρησίες συνείδησης λένε ότι η πίστη οδηγεί την άρνησή τους να κάνουν εκτρώσεις.
Η Καθολική Εκκλησία είναι αδιάλλακτη στο θέμα, με τον Πάπα Φραγκίσκο να το αποκαλεί «δολοφονία».
«Δεν μπορείς να αναγκάσεις έναν γιατρό να σκοτώσει», είπε η Λορένα, μια 60χρονη μητέρα 12 παιδιών σε μια συγκέντρωση κατά των αμβλώσεων στη Ρώμη τον περασμένο μήνα, αρνούμενη να δώσει το επίθετό της.
Η Ιταλική Ένωση Καθολικών Μαιευτήρων και Γυναικολόγων λέει ότι αποστολή της είναι «να αντιμετωπίσει την κουλτούρα του θανάτου» και να προωθήσει τον σεβασμό για τη ζωή ακολουθώντας «χριστιανικές αρχές».
Αλλά οι ακτιβιστές για τις αμβλώσεις λένε ότι η αντίρρηση έχει ξεπεράσει ένα ηθικό ζήτημα και τώρα συχνά βασίζεται στη σκοπιμότητα.
Εν ολίγοις, είναι πιο επωφελές επαγγελματικά να είσαι αντιρρησιακός παρά όχι στην Ιταλία.
Ο Μαριάνο, ο μοναδικός γιατρός εκτρώσεων του Μολίζε, είπε στην καθημερινή La Repubblica πέρυσι «αυτοί που κάνουν εκτρώσεις δεν έχουν καριέρα».
Η δημόσια πίεση δημιουργείται σε μια κοινωνία που ανησυχεί όλο και περισσότερο για τη μείωση του ποσοστού γεννήσεων.
Η άμβλωση δεν αποτελεί μέρος της συνήθους ιατρικής εκπαίδευσης, η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία δεν είναι υποχρεωτική και ορισμένοι φαρμακοποιοί αρνούνται παράνομα να χορηγήσουν χάπια της επόμενης μέρας. –
«Άνεμος από τις ΗΠΑ» –
Η πολιτική παίζει επίσης ρόλο, με αποσπασματικές προσπάθειες περιορισμού της πρόσβασης στις αμβλώσεις σε ορισμένες περιοχές που ελέγχονται από δεξιά κόμματα με ισχυρούς εκκλησιαστικούς δεσμούς.
Το Πιεμόντε, που κυβερνάται από έναν ακροδεξιό συνασπισμό, ανακοίνωσε τον Απρίλιο ότι θα προσφέρει 4.000 ευρώ (4.300 δολάρια) σε καθεμία από 100 έγκυες γυναίκες που σκέφτονται να κάνουν έκτρωση για οικονομικούς λόγους, για να τις πείσει να το ξανασκεφτούν.
Εν τω μεταξύ, οι αρχές στην αριστερή Τοσκάνη διόρισαν έναν αντιρρησιακό γυναικολόγο τον περασμένο μήνα επικεφαλής ενός κέντρου οικογενειακού προγραμματισμού στην Ποντεντέρα, δίπλα στον ποταμό Άρνο, το οποίο ήταν το πρώτο που εισήγαγε το χάπι για την άμβλωση το 2005.
«Προφανώς οι καιροί αλλάζουν και ο άνεμος κατά των αμβλώσεων που φθάνει από τις ΗΠΑ σαρώνει και τον Άρνο», σημείωσε η ένωση για τα δικαιώματα των καταναλωτών ADUC. Ωστόσο, σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, η άμβλωση δεν είναι στην κορυφή της πολιτικής ατζέντας στην Ιταλία και ακόμη και για τα δεξιά κόμματα δεν υπάρχει πραγματική ώθηση για την ανατροπή του νόμου.
Εν τω μεταξύ, οι υποστηρικτές των δικαιωμάτων των αμβλώσεων ανησυχούν ότι η έκκληση για βελτιώσεις του νόμου -καθιστώντας ευκολότερη την εύρεση γιατρών ή ακόμη και περιορίζοντας τις αντιρρήσεις συνείδησης- μπορεί να αποτύχει, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο η γυναικολόγος Mirella Parachini. «Κανείς δεν θέλει να αμφισβητήσει τον νόμο για τις αμβλώσεις από φόβο ότι η επαναλειτουργία του θα οδηγούσε μόνο στην επιδείνωσή του».