Η γενετική μελετά τα γονίδια, τη λειτουργία τους και τις επιπτώσεις τους στα ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Οι βασικές μονάδες κληρονομικότητας είναι γονίδια που μεταβιβάζονται από τους γονείς στους απογόνους. Οι γενετικοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν το χρώμα των ματιών, το ύψος και την ευαισθησία σε ασθένειες. Η κληρονομικότητα αναφέρεται στη μετάδοση χαρακτηριστικών από τους γονείς στους απογόνους μέσω γονιδίων. Αυτά τα χαρακτηριστικά μπορούν να προσδιοριστούν από τον συνδυασμό και των δύο γονιδίων του γονέα. Αρκετές γενετικές διαταραχές που μπορούν να προκαλέσουν ηπατική νόσο περιλαμβάνουν την αιμοχρωμάτωση, την ανεπάρκεια άλφα-1 αντιθρυψίνης, τη νόσο του Wilson και την αυτοάνοση ηπατική νόσο. Οι συγγενείς ανωμαλίες μπορεί να προκαλέσουν ευαισθησία σε καρκίνο του ήπατος.
Διάφορες γενετικές μεταβλητές μπορεί επίσης να οδηγήσουν σε μη αλκοολική ηπατική νόσο (NAFLD):
- Η αιμοχρωμάτωση είναι μια κληρονομική ασθένεια κατά την οποία το σώμα απορροφά πάρα πολύ σίδηρο, βλάπτοντας το ήπαρ.
- Η ανεπάρκεια άλφα-1 αντιθρυψίνης μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα στο συκώτι και στους πνεύμονες όταν υπάρχει έλλειψη ενός κρίσιμου ενζύμου που απαιτείται για την καλή λειτουργία αυτών των οργάνων.
- Στη νόσο του Wilson , ο χαλκός συσσωρεύεται στον εγκέφαλο. Αυτή είναι μια κοινή αιτία κίρρωσης του ήπατος που εμφανίζεται συνήθως σε παιδιά και νέους.
- Η οικογενής υπερχοληστερολαιμία είναι μια άλλη κληρονομική ασθένεια που μπορεί να προκαλέσει υψηλή χοληστερόλη και να αυξήσει την πιθανότητα εμφάνισης ηπατικής νόσου.
- Η αυτοάνοση ηπατίτιδα μπορεί επίσης να κληρονομηθεί καθώς ειδικές ομάδες γονιδίων παρατηρούνται συχνότερα σε άτομα με αυτή τη διαταραχή. Ωστόσο, το ακριβές γενετικό στοιχείο που προκαλεί αυτή την πάθηση είναι άγνωστο.
Δεν είναι όλες οι ηπατικές ασθένειες γενετικές και διάφοροι περιβαλλοντικοί παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της κατανάλωσης αλκοόλ, του ιού της ηπατίτιδας και της έκθεσης σε ορισμένες τοξίνες, μπορούν να προκαλέσουν ορισμένες. Ωστόσο, μια αλληλεπίδραση μεταξύ κληρονομικών και περιβαλλοντικών μεταβλητών μπορεί συνήθως να εμφανιστεί και να αναπτύξει ηπατική νόσο σε ασθενείς. Από την εμπειρία μου τα τελευταία χρόνια, έχω συναντήσει πολλούς νεαρούς ενήλικες με σοβαρές ηπατικές παθήσεις. Αν και αυτοί οι νέοι πίνουν αλκοόλ, μπορεί να μην έχουν καταναλώσει αρκετά ή για αρκετό καιρό ώστε να έχουν τόσο εκτεταμένη ηπατική νόσο στις αρχές της δεκαετίας των 20 ή στις αρχές των 30 ετών. Αυτό υποδηλώνει ότι μπορεί να υπάρχει μια υποκείμενη προδιάθεση για άλλο τύπο ηπατικής νόσου σε αυτούς τους ασθενείς, όπως προδιάθεση για μη αλκοολική λιπώδη ηπατική νόσο με επάλληλη βλάβη που προκαλείται από το αλκοόλ.
