Σύμφωνα με το Γραφείο Εθνικής Στατιστικής (ONS) στο Ηνωμένο Βασίλειο, τον χειμώνα του 2018-19 σημειώθηκαν 23.200 θάνατοι στην Αγγλία και την Ουαλία, εκ των οποίων η κύρια αιτία ήταν η αναπνευστική νόσος. Το 2017-18, εκτιμάται ότι υπήρξαν 50.100 υπερβολικοί θάνατοι το χειμώνα, από τους οποίους λίγο περισσότερο από το ένα τρίτο (περίπου 17.400) προκλήθηκαν από αναπνευστικές παθήσεις. Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει υψηλό ποσοστό εμβολιασμού για την εποχική γρίπη μεταξύ των ηλικιωμένων τα τελευταία χρόνια.
Το 2018-19, το 72% των ασθενών με οικογενειακό γιατρό ηλικίας 65 ετών και άνω εμβολιάστηκαν κατά της εποχικής γρίπης, φτάνοντας στο ρεκόρ 80,3% τον περασμένο χειμώνα, σύμφωνα με κυβερνητικές στατιστικές. Τον περασμένο χειμώνα, σημειώθηκε μαζική πτώση των υπερβολικών θανάτων λόγω της γρίπης – αντιπροσωπεύοντας το 5% των θανάτων στην Αγγλία (800) και το 7,4% (100) στην Ουαλία. Ο κορωνοϊός ευθύνεται για τη συντριπτική πλειοψηφία των υπερβολικών θανάτων το χειμώνα – πάνω από το 80% στην Αγγλία και την Ουαλία. Η έλλειψη θανάτων από τη γρίπη αποδόθηκε σε μεγάλο βαθμό σε μέτρα πανδημίας που εμποδίζουν την εξάπλωση του ιού.
Ποια είναι η πραγματική αιτία αυτής της αύξησης;
Ο καθηγητής Katz αμφισβήτησε την ανάλυση αυτών των υπερβολικών θανάτων και τι είχε πραγματικά οδηγήσει στην εμφάνισή τους. Εξήγησε ότι ενώ υπήρχε πιθανότητα η πανδημία να μην αυξήσει τον αριθμό των θυμάτων γρίπης, η καταπολέμηση του κορωνοϊού θα μπορούσε να οδηγήσει σε επιδείνωση μιας υποκείμενης ασθένειας. Κάνοντας μια σύγκριση μεταξύ των δύο ιών, ανέφερε: “Αν και είναι πολύ δύσκολο να αποδειχτεί επιδημιολογικά, ένας λόγος για αυτούς τους υπερβολικούς θανάτους [γρίπης] είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ανεστραμμένα κόμματα «άνοσα» αλλά η μόλυνση διαδικασία – η οποία καταπολεμείται από τα αντισώματα που έχουν, από τα Τ-κύτταρα που έχουν.”
Ο καθηγητής συνέχισε λέγοντας: “Αλλά είναι ήπια ή μέτρια νόσηση λόγω της χρόνιας πνευμονικής τους νόσου, λόγω της χρόνιας νεφρικής τους νόσου, λόγω της μικρής τους καρδιακής ανεπάρκειας. Αυτός ο ιός μπαίνει και καταπολεμούν τον ιό με απόλυτη επιτυχία. Αλλά στο μεταξύ, τους ανατρέπει την ισορροπία. Έτσι η υποκείμενη χρόνια ασθένειά τους αντισταθμίζεται. Και επομένως, η δική τους υποκείμενη ασθένεια επιδεινώνεται. Και υπάρχει κίνδυνος για έναν σημαντικό για τους ηλικιωμένους και τον ευάλωτο πληθυσμό να συμβεί αυτό”.
