Φυματίωση: Μια πληθυσμιακή μελέτη παρατήρησης που θα παρουσιαστεί στο φετινό Ευρωπαϊκό Συνέδριο Κλινικής Μικροβιολογίας και Λοιμωδών Νοσημάτων (ECCMID 2024) στη Βαρκελώνη της Ισπανίας (27-30 Απριλίου) δείχνει μια συσχέτιση μεταξύ της φυματίωσης (ΤΒ) και του καρκίνου, με τα άτομα με τρέχουσα ή προηγούμενη φυματίωση είναι πιο πιθανό να έχει διάγνωση μιας ποικιλίας καρκίνων, συμπεριλαμβανομένων των καρκίνων του πνεύμονα, του αίματος, του γυναικολογικού και του παχέος εντέρου.
Παρά το γεγονός ότι είναι δυνατή η επιτυχής θεραπεία της φυματίωσης, μπορεί να εμφανιστούν επιπλοκές σε διάφορες ανατομικές θέσεις λόγω δομικής ή αγγειακής βλάβης, μεταβολικών ανωμαλιών και φλεγμονώδους απόκρισης του ξενιστή. Αυτές οι επιπλοκές μπορεί να περιλαμβάνουν αυξημένο κίνδυνο καρκίνου, ο οποίος μπορεί να επηρεαστεί από βλάβη του ιστού και του DNA του ξενιστή ή/και διακοπή των φυσιολογικών διαδικασιών επιδιόρθωσης γονιδίων και αυξητικών παραγόντων που υπάρχουν στο αίμα. Σε αυτή τη μελέτη, οι συγγραφείς διερεύνησαν τη σχέση μεταξύ της συχνότητας εμφάνισης καρκίνου και της φυματίωσης σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό. Εξέτασαν αναδρομικά δεδομένα από την Εθνική Υπηρεσία Ασφάλισης Υγείας-Εθνική βάση δεδομένων πληροφοριών υγείας της Νότιας Κορέας μεταξύ 2010 και 2017. Οι ασθενείς με φυματίωση ορίστηκαν ως εκείνοι με κωδικό ασθένειας για φυματίωση που εισήχθη στο σύστημα ή υποβλήθηκαν σε θεραπεία με δύο ή περισσότερα φάρμακα για τη φυματίωση περισσότερες από 28 ημέρες. Η ομάδα ελέγχου από τον γενικό πληθυσμό επιλέχθηκε τυχαία σε αναλογία 1:5 και ταιριάστηκε για το φύλο, την ηλικία, το επίπεδο εισοδήματος, την κατοικία και το έτος δείκτη. Οι συγγραφείς ανέλυσαν τη συχνότητα εμφάνισης νεοδιαγνωσθέντων ασθενών με καρκίνο μετά την εγγραφή τους (διάγνωση μετά τη φυματίωση). Η κύρια έκβαση ήταν η συχνότητα εμφάνισης καρκίνου σε ασθενείς που διαγνώστηκαν με λοίμωξη από φυματίωση την περίοδο 2010–2017 σε σύγκριση με την αντίστοιχη κοόρτη. Τα δευτερεύοντα αποτελέσματα ήταν η διερεύνηση των παραγόντων κινδύνου για την εμφάνιση καρκίνου σε ασθενείς με φυματίωση.
Η τελική ανάλυση περιελάμβανε συνολικά 72.542 ασθενείς με φυματίωση και 72.542 ταιριαστούς ελέγχους. Η μέση διάρκεια παρακολούθησης ήταν 67 μήνες (περίπου πεντέμισι χρόνια) και η μέση ηλικία σε ασθενείς με φυματίωση ήταν 62 έτη. Σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό, η επίπτωση του καρκίνου ήταν σημαντικά υψηλότερη στους ασθενείς με φυματίωση: 80% υψηλότερη για όλους τους καρκίνους συνδυαστικά. 3,6 φορές υψηλότερη για τον καρκίνο του πνεύμονα, 2,4 φορές υψηλότερη για τους (αιματολογικούς) καρκίνους του αίματος). 2,2 φορές υψηλότερη για γυναικολογικό καρκίνο. 57% υψηλότερη για τον καρκίνο του παχέος εντέρου. 56% υψηλότερη για τον καρκίνο του θυρεοειδούς και 55% υψηλότερη για τον καρκίνο του οισοφάγου και του στομάχου. Μετά την προσαρμογή, τρέχον κάπνισμα (40% αυξημένος κίνδυνος έναντι μη καπνιστών), βαριά κατανάλωση αλκοόλ (15% αυξημένος κίνδυνος έναντι τακτικής κατανάλωσης αλκοόλ), χρόνια ηπατική νόσος (42% αυξημένος κίνδυνος έναντι μη ηπατικών παθήσεων) και χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) (8% αυξημένος κίνδυνος) αναγνωρίστηκαν επίσης ως ανεξάρτητοι παράγοντες κινδύνου για καρκίνο σε άτομα με φυματίωση. Οι συγγραφείς λένε: “Η φυματίωση αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για καρκίνο, όχι μόνο για τον καρκίνο του πνεύμονα, αλλά και για διάφορους καρκίνους συγκεκριμένων περιοχών, μετά την προσαρμογή για τους συγχυτικούς παράγοντες. Ο έλεγχος και η αντιμετώπιση του καρκίνου θα πρέπει να δικαιολογείται σε ασθενείς με φυματίωση”. Επικεφαλής της μελέτης ήταν ο Δρ Jiwon Kim, Εθνική Υπηρεσία Ασφάλισης Υγείας, Ilsan Hospital, Goyang, Νότια Κορέα, και ο Dr. Jinnam Kim, Hanyang University College of Medicine, Σεούλ, Νότια Κορέα, και συνεργάτες. Παρέχεται από την Ευρωπαϊκή Εταιρεία Κλινικής Μικροβιολογίας και Λοιμωδών Νοσημάτων
