Φραγκοσυκιά: Καλυμμένος με απειλητικές βελονοειδείς ράχες, ο κάκτος φραγκοσυκιάς απαιτεί να αντιμετωπίζεται με προσοχή. Σε αντάλλαγμα, θα σας ανταμείψει με ένα ζουμερό φρούτο και σαρκώδη πράσινα μαξιλάρια που τρέφουν ανθρώπους για χιλιετίες. Ενώ τα αγκάθια που προστατεύουν το φυτό από τα αρπακτικά μπορούν να εκφοβίσουν, οι επιδεικτικές συστάδες κίτρινων, κόκκινων και πορτοκαλί λουλουδιών που ανθίζουν πάνω από τα μαξιλάρια του κάκτου μπορούν να αιχμαλωτίσουν. Αυτά τα εφήμερα λουλούδια δίνουν τη θέση τους στο οβάλ φρούτο που, όπως και τα μαξιλάρια, περιέχει μια θρεπτική γροθιά η οποία περιλαμβάνει βιταμίνη C, μέταλλα και φυτικές ίνες. «Τα φραγκόσυκα θεωρούνται ότι έχουν πολλά οφέλη για την υγεία», δήλωσε η Hope Wilson, διαιτολόγος και διατροφολόγος στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα Συνεργατική Επέκταση (University of Arizona Cooperative Extension).
«Έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε νάτριο, χαμηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά και μηδενική χοληστερόλη»—όλα αυτά μπορούν να συμβάλουν σε καρδιακές παθήσεις. Ο κάκτος με φραγκόσυκο – μέρος του γένους Opuntia – έχει εκτιμηθεί ως τροφή και φάρμακο από τους ιθαγενείς στις Νοτιοδυτικές ΗΠΑ και τη Λατινική Αμερική. Είναι κοινώς γνωστός στα ισπανικά ως nopal ή κάκτος. Βόρεια των συνόρων, το Τέξας υιοθέτησε τον κάκτο ως επίσημο κρατικό φυτό το 1995 και η Αριζόνα, το Νέο Μεξικό και η Καλιφόρνια έχουν παρουσιάσει τα χαρακτηριστικά του σε φεστιβάλ. Αν και το ανθεκτικό στην ξηρασία φυτό είναι εγγενές στην Αμερική, ιδιαίτερα σε περιοχές της ερήμου, διαφορετικές ποικιλίες αναπτύσσονται σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Αυστραλίας. «Πήρα ένα τηλεφώνημα από κάποιον που έκανε ένα ντοκιμαντέρ στην Κένυα και μου είπε: «Βρήκαμε φραγκόσυκο», είπε η Wilson. Διαφημίζει τα οφέλη του φραγκόσυκου μέσω της εργασίας της για την ασφάλεια των τροφίμων και τη διατροφή στην κεντρική Αριζόνα. Ενώ μιλούσε για την προετοιμασία διαφορετικών φαγητών, παρατήρησε ότι περισσότεροι άνθρωποι φαίνεται να είναι εξοικειωμένοι με το φρούτο -τον τόνο στα ισπανικά- παρά τα βρώσιμα μαξιλάρια, είπε. Η Wilson συνέκρινε τη γεύση του φρούτου με αυτήν του καρπουζιού. Συχνά μετατρέπεται σε μαρμελάδες, ζελέ, ακόμη και κοκτέιλ. Τα φρούτια που μοιάζουν με τρίχες, οι οποίες ονομάζονται γλοχίδια, πρέπει να ξεφλουδίζονται και να αφαιρείται η σάρκα. «Αλλά δεν είναι τόσο συνηθισμένο για τους ανθρώπους, ειδικά εκείνους που έρχονται από έξω από την έρημο», να σκέφτονται να το φάνε. Κάνει το καθήκον της για να επιστήσει την προσοχή στις γαστρονομικές ιδιότητες και τα οφέλη για την υγεία των φρούτων και των εξαιρετικά ενυδατικών μαξιλαριών κάκτων. Ενώ αναπτύσσεται άφθονα στη φύση, το φυτό κάκτου μπορεί να καλλιεργηθεί. «Ψάξτε για τα τρυφερά», είπε για τα τακάκια. «Η άνοιξη είναι πιθανώς μια καλή στιγμή για τη συγκομιδή των nopales για να βρούμε τα νέα και νεότερα επιθέματα». Μόλις μαζευτούν τα μαξιλάρια, αφαιρέστε τα αγκάθια πριν τα μαγειρέψετε. Ψήνετε τα τακάκια ολόκληρα ή κομμένα στη σχάρα και μετά τα σοτάρετε με κρεμμύδια και άλλα λαχανικά. Η Wilson παρομοίασε τη γεύση με μια διασταύρωση μπάμιας και πράσινων φασολιών. Εάν η πάλη με αγκάθια δεν σας αρέσει, η Wilson προτείνει να ελέγξετε τα παντοπωλεία για έτοιμα προς κατανάλωση φραγκόσυκα και nopales —φρέσκα ή κονσέρβες— αλλά ελέγξτε τις ετικέτες για πρόσθετα σάκχαρα ή υψηλά επίπεδα νατρίου. Το φραγκόσυκο είναι δημοφιλές σε μορφή ζελέ, είπε, αλλά χρησιμοποιήστε το με φειδώ σε επιδόρπια, σνακ ή σάντουιτς λόγω της υψηλής περιεκτικότητας του φρούτου σε ζάχαρη, η οποία βοηθά στη συντήρηση και την υφή που μοιάζει με gel.
«Αν φτιάχνετε χυμό φραγκόσυκου στο σπίτι, θυμηθείτε να αραιώσετε τον χυμό με νερό γιατί η κατανάλωση χυμού φραγκόσυκου ταυτόχρονα μπορεί να προκαλέσει δυσφορία στο στομάχι και πιθανή ναυτία», είπε. Και αν είστε έτοιμοι να συναντήσετε το φραγκόσυκο κατάματα, εξοπλιστείτε με μια καλή λαβίδα. Μπορεί να είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγετε μια αγκαθωτή συνάντηση—απλώς ρωτήστε τη Wilson. Κάποτε προσπάθησε να τραβήξει μια κοντινή φωτογραφία ενός πολύχρωμου φραγκόσυκου και αμέσως ένιωσε το αμυντικό τσίμπημά του στο γυμνό της χέρι. «Απλά να είσαι ασφαλής και να φοράς βαριά γάντια», είπε.
