Δύο ξεχωριστά ευρήματα από το πανεπιστήμιο του Χιούστον, ειδικευμένο στον συστηματικό ερυθηματώδη λύκο (ΣΕΛ ή λύκο), μια χρόνια αυτοάνοση νόσο που επηρεάζει πολλά όργανα, συμπεριλαμβανομένων των νεφρών, του δέρματος, των αρθρώσεων και της καρδιάς, αναφέρονται σε επιστημονικά και ιατρικά περιοδικά. Ο Chandra Mohan, M.D., Ph.D., Hugh Roy και η Lillie Cranz Cullen, Καθηγήτρια βιοϊατρικής μηχανικής στο UH Cullen College of Engineering, εντόπισαν βιοδείκτες αίματος που προβλέπουν ποιοι ασθενείς με ερυθηματώδη λύκο θα αναπτύξουν καρδιακή νόσο στο μέλλον και ανακάλυψαν νέους βιοδείκτες ούρων για τη διάγνωση της νεφρίτιδας (LN) σε παιδιά με λύκο.
Λύκος και καρδιαγγειακές παθήσεις
Ο λύκος σχετίζεται με αυξημένη συχνότητα εμφάνισης οξέων και χρόνιων καρδιαγγειακών παθήσεων. Η ομάδα του Mohan, σε συνεργασία με την Dr. Maureen McMahon στο UCLA, χρησιμοποίησε μια ολοκληρωμένη μεταβολομική εξέταση ορών αναφοράς από ασθενείς με λύκο για να εντοπίσει μεταβολίτες που προβλέπουν μελλοντική εξέλιξη της καρωτιδικής πλάκας, μετά από οκτώ έως εννέα χρόνια παρακολούθησης. Εννέα ασθενείς είχαν ΣΕΛ χωρίς εξέλιξη πλάκας, οκτώ είχαν ΣΕΛ και συνέχισαν να αναπτύσσουν αθηροσκληρωτικές πλάκες και οκτώ ασθενείς ήταν δεν είχαν ΣΕΛ.
«Οι μεταβολίτες της οδού του αραχιδονικού οξέος, το λευκοτριένιο Β4 (LTB4) και το 5-υδροξυεικοσατετραενοϊκό οξύ (5-HETE) και τα οξειδωμένα λιπίδια 9/13-υδροξυοκτοδεκαδιενοϊκό οξύ (HODE) βρέθηκαν να έχουν αλλάξει σημαντικά (p < 0,05 και πολλαπλάσια >2) σε ασθενείς με ΣΕΛ σε σύγκριση με ασθενείς με ΣΕΛ χωρίς εξέλιξη της πλάκας», αναφέρει ο Mohan στο Frontiers in Cardiovascular Medicine. “Οι ασθενείς με ΣΕΛ εμφάνισαν επίσης σημαντικά αλλαγμένα επίπεδα μεταβολιτών αμινοξέων διακλαδισμένης αλυσίδας (BCAA) και πλασμαγόνων σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου”.
Σε συνδυασμό με την πλούσια βιβλιογραφία για αυτούς τους μεταβολίτες, τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι μπορεί όχι μόνο να είναι προγνωστικοί για την ανάπτυξη καρδιαγγειακής νόσου σε ασθενείς με ΣΕΛ, αλλά επίσης να είναι ενεργοί οδηγοί σχηματισμού αθηρώματος. Η έγκαιρη αναγνώριση αυτών των ασθενών με ΣΕΛ υψηλού κινδύνου μπορεί να βοηθήσει στη θέσπιση προληπτικών μέτρων νωρίς στην πορεία της νόσου.
Παιδιά και νεφρίτιδα λύκου
Η νεφρίτιδα του λύκου, ή φλεγμονή των νεφρών, είναι μια από τις πιο σοβαρές επιπλοκές για ασθενείς με ΣΕΛ. Η νεφρική νόσος είναι η κύρια αιτία θανάτου μεταξύ των ασθενών – περίπου το ένα τέταρτο των ασθενών με λύκο υποκύπτουν σε νεφρική νόσο τελικού σταδίου. Η ομάδα του Mohan αναφέρει τα πρόσφατα ευρήματά της στο Frontiers in Immunology. Μαζί με τον συνεργάτη του Δρ. Ο Scott E. Wenderfer από το Νοσοκομείο Παίδων του Τέξας, η ομάδα του αξιολόγησε την απόδοση δέκα πρωτεϊνικών δεικτών ούρων διαφορετικής φύσης, συμπεριλαμβανομένων των: κυτοκινών, χημειοκινών και μορίων προσκόλλησης στη διάκριση της δραστηριότητας της νόσου στον παιδικό ΣΕΛ σε 84 παιδιά. «Οι συγκεντρώσεις των ALCAM, KIM-1, PF4 και VCAM-1 στα ούρα ήταν σημαντικά υψηλότερες σε ενεργούς ασθενείς με ΣΕΛ. “Το ALCAM, το PF4 και το VCAM-1 των ούρων είναι δυνητικοί βιοδείκτες για την πρόβλεψη της δραστηριότητας της νεφρικής νόσου στο cSLE και διατηρούν δυναμικό ως υποκατάστατους δείκτες εξάρσεων νεφρίτιδας και πρόγνωσης σε αυτούς τους ασθενείς”, κατέληξε.