Ένας αυξανόμενος όγκος ερευνών υποδηλώνει ότι η πολύωρη εργασία όχι μόνο μπορεί να οδηγήσει σε εξάντληση και ψυχικό στρες, αλλά ενέχει επίσης σημαντικό καρδιαγγειακό κίνδυνο. Πολυάριθμες μελέτες έχουν επισημάνει τη πιθανή σχέση μεταξύ των υπερβολικών ωρών εργασίας και της αυξημένης πιθανότητας εμφάνισης καρδιαγγειακών παθήσεων και καρδιακών προβλημάτων, εγείροντας ανησυχίες για τον αντίκτυπο της σύγχρονης εργασιακής μας κουλτούρας στην υγεία.
Πρόσφατες μελέτες που πραγματοποιήθηκαν από εξέχοντα ιδρύματα παγκοσμίως έριξαν φως στην ανησυχητική συσχέτιση μεταξύ των πολλών ωρών εργασίας και της καρδιαγγειακής υγείας. Για παράδειγμα, μια ολοκληρωμένη ανάλυση που εξέτασε δεδομένα από άτομα σε διάφορους κλάδους βρήκε σαφή συσχέτιση μεταξύ των παρατεταμένων ωρών εργασίας και του υψηλότερου κινδύνου εμφάνισης καρδιαγγειακών παθήσεων, όπως καρδιακές προσβολές, εγκεφαλικά και υψηλή αρτηριακή πίεση. Αυτά τα ευρήματα ευθυγραμμίζονται με προηγούμενες μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε διαφορετικές χώρες, οι οποίες καταδεικνύουν σταθερά μια ανησυχητική τάση.
Οι μηχανισμοί μέσω των οποίων οι πολλές ώρες εργασίας συμβάλλουν στους καρδιαγγειακούς κινδύνους είναι πολύπλευροι. Η συνεχής έκθεση στο στρες, η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας, οι ανθυγιεινές διατροφικές συνήθειες και ο περιορισμένος χρόνος ανάρρωσης μπορεί να οδηγήσουν στη συσσώρευση παραγόντων κινδύνου όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση, η παχυσαρκία και τα ανθυγιεινά λιπιδικά προφίλ. Επιπλέον, οι διαταραγμένες συνήθειες ύπνου και η χρόνια κόπωση που σχετίζεται με τις παρατεταμένες ώρες εργασίας μπορούν να επιδεινώσουν αυτούς τους κινδύνους, επηρεάζοντας τελικά την καρδιαγγειακή υγεία.
Οι ανησυχίες που επιδεινώνουν αυτό το ζήτημα είναι η αυξανόμενη επικράτηση των μακρών ωρών εργασίας σε όλο τον κόσμο. Σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (ILO), εκτιμάται ότι το 90 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού εργάζεται υπερβολικά πολλές ώρες, με την πανδημία COVID-19 να επιδεινώνει την κατάσταση για πολλούς λόγω των απομακρυσμένων εργασιακών ρυθμίσεων και των ασαφών ορίων μεταξύ προσωπικής και επαγγελματικής ζωής. Αυτή η συλλογική στροφή προς την υπερκόπωση ενισχύει την ανάγκη για ολοκληρωμένες στρατηγικές για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων στην υγεία των εργαζομένων.
Οι ειδικοί στον τομέα της υγείας τονίζουν τη σημασία της ευαισθητοποίησης σχετικά με τους πιθανούς κινδύνους που συνδέονται με τις παρατεταμένες ώρες εργασίας και την προώθηση πιο υγιεινών πρακτικών εργασίας. Οι εργοδότες διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στην καλλιέργεια ενός εργασιακού περιβάλλοντος που ενθαρρύνει την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, θέτει κατάλληλα όρια στις ώρες εργασίας και προωθεί τεχνικές διαχείρισης του άγχους. Επιπλέον, η καλλιέργεια μιας κουλτούρας ανοιχτής επικοινωνίας και υποστήριξης μπορεί να βοηθήσει τους υπαλλήλους να αισθάνονται πιο άνετα αντιμετωπίζοντας προβλήματα φόρτου εργασίας και αναζητώντας την απαραίτητη υποστήριξη.
Τα άτομα ενθαρρύνονται επίσης να δώσουν προτεραιότητα στην ευημερία τους υιοθετώντας συνήθειες υγιεινού τρόπου ζωής, όπως τακτική άσκηση, ισορροπημένες δίαιτες, επαρκής ύπνος και τεχνικές μείωσης του στρες. Οι τακτικοί έλεγχοι υγείας και οι διαβουλεύσεις με επαγγελματίες υγείας μπορούν να βοηθήσουν στην παρακολούθηση των πρώιμων σημείων καρδιαγγειακών προβλημάτων και στην πρόληψη πιθανών επιπλοκών.