Ερευνητική ομάδα του Τμήματος Φαρμακολογίας και Φαρμακευτικής της Ιατρικής Σχολής LKS του Πανεπιστημίου του Χονγκ Κονγκ (HKUMed) ανακάλυψε ότι οι αναστολείς του συγκαταβιβαστή νατρίου-γλυκόζης 2 (SGLT2i) θα μπορούσαν να μειώσουν τους κινδύνους νεφρικών και αναπνευστικών παθήσεων, συμπεριλαμβανομένης της νεφρικής νόσου τελικού σταδίου (ESRD), της αποφρακτικής νόσου των αεραγωγών (OAD) και της πνευμονίας σε μια αναδρομική μελέτη κοόρτης. Οι μελέτες αυτές παρείχαν νέες αποδείξεις από τον πραγματικό κόσμο ότι οι SGLT2i θα μπορούσαν να παρέχουν εξωγλυκαιμική προστασία σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 και ενδεχομένως να αποτελούν καλύτερη εναλλακτική λύση σε μια παλαιότερη κατηγορία φαρμάκων που μειώνουν τη γλυκόζη, τους αναστολείς της διπεπτιδυλικής πεπτιδάσης-4 (DPP4i). Η ανακάλυψη έχει δημοσιευθεί στο The Περιοδικό κλινικής ενδοκρινολογίας και μεταβολισμού και στο Ανοικτό Δίκτυο JAMA.
Οι SGLT2i είναι μια νέα κατηγορία φαρμάκων δεύτερης γραμμής που μειώνουν τη γλυκόζη για τον διαβήτη τύπου 2. Κλινικές δοκιμές ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο και πολυεθνικές μελέτες παρατήρησης έχουν δείξει ότι εκτός από τον γλυκαιμικό έλεγχο, οι SGLT2i παρέχουν επίσης καρδιαγγειακή και νεφρική προστασία σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, δεν είναι σαφές εάν οι SGLT2i θα μπορούσαν να παρέχουν καλύτερη καρδιονεφρική προστασία σε σύγκριση με μεμονωμένες κατηγορίες παλαιότερων φαρμάκων μείωσης της γλυκόζης που συνταγογραφούνται ευρέως τα τελευταία χρόνια, όπως οι DPP4i. Αναδρομική μελέτη κοόρτης διεξήχθη έτσι ώστε να διερευνηθεί η συσχέτιση της SGLT2i, με 4 νεφρικές εκβάσεις, δηλαδή την ESRD, τη λευκωματουρία, την οξεία νεφρική ανεπάρκεια (ΟΝΕ) και τη μείωση του εκτιμώμενου ρυθμού σπειραματικής διήθησης (eGFR).
Η ομάδα διεξήγαγε επίσης μια άλλη αναδρομική μελέτη κοόρτης για να διερευνήσει τη συσχέτιση των SGLT2i με τον κίνδυνο ΟΑΔ και πνευμονίας, επειδή οι SGLT2i φάνηκε ότι αναστέλλουν την ενεργοποίηση του φλεγμονώματος NLRP3 των πνευμόνων, το οποίο έχει ενοχοποιηθεί τόσο για τη φλεγμονή των αεραγωγών του άσθματος όσο και για τις παροξύνσεις της χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας (ΧΑΠ) σε ορισμένες μελέτες σε ζώα. Από μια κοόρτη περισσότερων από 30.000 ασθενών με διαβήτη τύπου 2 στο Χονγκ Κονγκ, μετά από προσαρμογή για πιθανούς συγχυτικούς παράγοντες, η ομάδα διαπίστωσε ότι σε σύγκριση με τους DPP4i, οι SGLT2i συσχετίστηκαν σημαντικά (P-value <0,05) με 81% μειωμένο κίνδυνο ESRD, 70% μειωμένο κίνδυνο ARF, 50% μειωμένο κίνδυνο λευκωματουρίας, καθώς και βραδύτερη μείωση του eGFR. Τα ευρήματα αυτά συμφωνούσαν με τα αποτελέσματα προηγούμενων κλινικών δοκιμών και παρείχαν στοιχεία από τον πραγματικό κόσμο που υποδηλώνουν ότι η SGLT2i θα μπορούσε να προσδώσει πρόσθετες νεφροπροστατευτικές επιδράσεις.
Όσον αφορά τις αναπνευστικές εκβάσεις, οι SGLT2i συσχετίστηκαν σημαντικά με 35% μειωμένο κίνδυνο ΟΑΑ και 46% μειωμένο ποσοστό παροξύνσεων ΟΑΑ, καθώς και 41% μειωμένο κίνδυνο πνευμονίας. Τα ευρήματα έδειξαν νέα στοιχεία ότι οι SGLT2i θα μπορούσαν να είναι προστατευτικές έναντι της OAD και της πνευμονίας. Θα πρέπει να διεξαχθούν κλινικές δοκιμές για την εξέταση αυτών των αναπνευστικών αποτελεσμάτων. Ο Dr. Cheung Ching-lung, αναπληρωτής καθηγητής, Τμήμα Φαρμακολογίας και Φαρμακευτικής, HKUMed, σχολίασε: “Λόγω του παρατηρησιακού χαρακτήρα των μελετών, θα πρέπει να διεξαχθούν περαιτέρω ειδικές κλινικές δοκιμές και συγκεντρωτικές αναλύσεις μελετών από διαφορετικούς πληθυσμούς και υποομάδες ώστε να δοθεί ένα συμπέρασμα χωρίς μεροληψία. Συνολικά, η SGLT2i θα μπορούσε, ενδεχομένως, να είναι ένα καλύτερο εναλλακτικό φάρμακο έναντι της DPP4i και να χρησιμοποιηθεί ως εξωγλυκαιμικό φάρμακο”.
