Η αλόγιστη πρόσληψη βιταμινών χωρίς ο οργανισμός μας να τις έχει ιδιαίτερη ανάγκη, μπορεί να οδηγήσει στην υπερβιταμίνωση, μια κατάσταση που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την ίδια μας την υγεία.
Οι βιταμίνες είναι απαραίτητες για τη μετατροπή των τροφίμων που καταναλώνουμε σε ενέργεια. Η αβιταμίνωση, μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση ασθενειών όπως σκορβούτο, μπέρι μπέρι, ραχίτιδα ή άλλες. Το ερώτημα, όμως, δεν είναι αν χρειαζόμαστε τις βιταμίνες αλλά σε ποια ποσότητα τις χρειαζόμαστε και αν αρκούν όσες υπάρχουν μέσα στα τρόφιμα.
«Η υπερδοσολογία, έως και 10 φορές περισσότερης ποσότητας από την συνιστώμενη, κάποιων θρεπτικών στοιχείων, μπορεί να φέρει στον οργανισμό αντιδράσεις αντίστοιχες με αυτές της χρήσης ναρκωτικών», εξηγεί η Lora Sporny, καθηγήτρια διατροφολογίας στο Πανεπιστήμιο Columbia.
Για παράδειγμα, η υπερδοσολογία ασβεστίου μπορεί να αναστείλλει την απορρόφηση του σιδήρου από τον οργανισμό, η υπερβολική πρόσληψη Βιταμίνης Α επηρεάζει τη λειτουργία της Βιταμίνης D και μπορεί να κάνει τα οστά πιο ευαίσθητα απέναντι στα κατάγματα, ενώ η Βιταμίνη Ε, σε υπερδοσολογία, μπορεί να έχει αντιπηκτικές ιδιότητες ιδιαίτερα επικίνδυνες για τον οργανισμό, αν ήδη λαμβάνετε ασπιρίνη ή άλλα αντιπηκτικά φάρμακα.
Μελέτη που δημοσιεύθηκε το 1994 στην επιθεώρηση Νew England Journal of Μedicine αποδεικνύει ότι καπνιστές που λάμβαναν συμπληρωματική beta carotene για πέντε έως οκτώ χρόνια είχαν μεγαλύτερες πιθανότητες να πεθάνουν από καρκίνο του πνεύμονα ή καρδιαγγειακό νόσημα.
Το 2004 μια επανεξέταση 14 δοκιμών από τη Βάση Δεδομένων Κοχρέιν διαπίστωσε ότι η λήψη βιταμινούχων συμπληρωμάτων Α, C, Ε, βήτα καροτίνης και σελήνιου, που λαμβάνονται προκειμένου να προληφθεί η εμφάνιση καρκίνου του εντέρου, τελικά αυξάνει το κίνδυνο πρόωρου θανάτου. Τι είναι αυτό που συνδέει τα συμπληρώματα βιταμινών και τα αυξημένα ποσοστά καρκίνου; Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι αντιοξειδωτικοί παράγοντες.
Με άλλα λόγια, η οξείδωση και η αντίστροφή της διαδικασία φαίνεται να είναι σαν μια μάχη ανάμεσα στο Καλό και το Κακό. Λαμβάνει χώρα στα μιτοχόνδρια, όπου οι τροφές μετατρέπονται σε ενέργεια, και φυσικά απαιτεί οξυγόνο. Μια συνέπεια της διαδικασίας είναι η δημιουργία ελευθέρων ριζών που καταστρέφουν το DNA, την κυτταρική μεμβράνη και το ενδοθήλιο των αγγείων και συνδέονται με τη γήρανση, τον καρκίνο και τα καρδιακά νοσήματα.