Υπέρηχος Χαμηλής Έντασης: Οι ερευνητές της Virginia Tech στο Ινστιτούτο Βιοϊατρικής Έρευνας Fralin στο VTC αναφέρουν ότι η εφαρμογή εστιασμένου υπερήχου χαμηλής έντασης σε μια περιοχή βαθιά μέσα στον εγκέφαλο μπορεί να υποδείξει νέους τρόπους για να βοηθήσει τους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν τον χρόνιο πόνο. Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Νευροεπιστήμης, οι επιστήμονες απέδειξαν την αποτελεσματικότητα της χρήσης εστιασμένων υπερήχων χαμηλής έντασης για τη ρύθμιση της δραστηριότητας σε μια κρίσιμη περιοχή του εγκεφάλου που επεξεργάζεται και ρυθμίζει τα σήματα πόνου.
Οι ερευνητές, συμπεριλαμβανομένου του πρώτου συγγραφέα Andrew Strohman, φοιτητή M.D.+Ph.D της Virginia Tech στο Ινστιτούτο Βιοϊατρικής Έρευνας Fralin, βρήκαν την εφαρμογή υπερήχων χαμηλής έντασης σε μια δομή γνωστή ως ραχιαίος πρόσθιος περιφερικός φλοιός ότι μείωσε τον πόνο, μείωσε τις σωματικές αποκρίσεις στον πόνο , και μείωσε την εγκεφαλική δραστηριότητα που σχετίζεται με τον πόνο χωρίς την ανάγκη επεμβατικών διαδικασιών, είπαν οι ερευνητές. «Αυτή η μελέτη υποδεικνύει έναν μη επεμβατκό και αποτελεσματικό τρόπο ρύθμισης μιας κρίσιμης περιοχής του εγκεφάλου που εμπλέκεται στην επεξεργασία του πόνου, ενώ εξαλείφονται πολλοί από τους κινδύνους που σχετίζονται με τις χειρουργικές επεμβάσεις», δήλωσε ο Wynn Legon, επίκουρος καθηγητής στο Ινστιτούτο Βιοϊατρικής Έρευνας Fralin και ανώτερος καθηγητής συγγραφέας της μελέτης. «Παρέχει ένα πιθανό νέο μέσο για τη ρύθμιση της εγκεφαλικής δραστηριότητας ως απόκριση στον πόνο που μπορεί να χρησιμεύσει για την καλύτερη κατανόηση των μηχανισμών του χρόνιου πόνου για την παροχή μιας νέας, καινοτόμου θεραπευτικής επιλογής που θα μπορούσε να αλλάξει τον τρόπο προσέγγισης και θεραπείας του πόνου στο μέλλον». Σε μια μελέτη με 16 υγιείς εθελοντές, οι ερευνητές εστίασαν την ενέργεια των υπερήχων στον πρόσθιο ραχιαίο φλοιό για να δουν αν θα μπορούσε να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι αισθάνονται τον πόνο. Για να ελέγξουν αν άλλαξε την αντίληψη κάποιου για τον πόνο, εφάρμοσαν σύντομη θερμότητα στο δέρμα και μέτρησαν την αντίληψη του πόνου, τη μεταβλητότητα του καρδιακού ρυθμού, τις αποκρίσεις του δέρματος και τα ηλεκτρικά σήματα του εγκεφάλου. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν σε τρεις συνεδρίες σε τρεις ξεχωριστές ημέρες μαζί με μια απεικονιστική επίσκεψη που αποτελείται από ανατομική υπολογιστική τομογραφία (CT) και δομική μαγνητική τομογραφία (MRI) για να στοχεύσουν με ακρίβεια και αξιοπιστία αυτή τη δυσπρόσιτη περιοχή σε κάθε άτομο. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ο υπέρηχος έκανε τους ανθρώπους να αισθάνονται λιγότερο πόνο και επίσης άλλαξε τον τρόπο επικοινωνίας του εγκεφάλου και της καρδιάς. Συνολικά, η καρδιά δεν ανταποκρίθηκε τόσο έντονα στον πόνο και ορισμένα εγκεφαλικά σήματα άλλαξαν. «Οι ασθενείς με χρόνιο πόνο συχνά αντιμετωπίζουν καρδιαγγειακά προβλήματα, τα οποία μπορεί είτε να είναι η ρίζα του χρόνιου πόνου τους είτε να διαδραματίζουν κάποιον ρόλο σε αυτό», δήλωσε ο Legon, ο οποίος είναι επίσης επίκουρος καθηγητής της Σχολής Νευροεπιστημών του Κολλεγίου Επιστημών και στην Ιατρική Σχολή του VTC Τμήμα Νευροχειρουργικής. «Η κατανόηση αυτής της περίπλοκης σχέσης είναι ζωτικής σημασίας, γιατί ενισχύει την κατανόησή μας για τους μηχανισμούς του πόνου και υποδηλώνει τη σημασία της αντιμετώπισης τόσο της αντίληψης του πόνου όσο και της καρδιαγγειακής υγείας». Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η χρήση υπερήχων που εφαρμόζεται σε αυτή τη συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του πόνου και στην αλλαγή του τρόπου με τον οποίο το σώμα αντιδρά στον πόνο. Πιο πρόσφατα, σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PAIN στις 5 Φεβρουαρίου, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα ηχητικά κύματα από εστιασμένους υπέρηχους χαμηλής έντασης που στοχεύουν σε μια περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται νησίδα μπορούν επίσης να μειώσουν την αντίληψη του πόνου και άλλες επιπτώσεις. «Αυτή η μελέτη παρέχει μερικές από τις πρώτες ενδείξεις ότι μπορούμε να αλλάξουμε τρεις κύριους τομείς δραστηριότητας, αυτούς που είναι η αντίληψη του πόνου, η εγκεφαλική δραστηριότητα και η καρδιακή δραστηριότητα», είπε ο Strohman.
«Τα επόμενα βήματα είναι να εξετάσουμε πώς αυτές οι μετρήσεις σχετίζονται μεταξύ τους και να διερευνήσουμε πώς αυτά τα ευρήματα μπορούν να εφαρμοστούν για τη βελτίωση της ζωής των ασθενών που υποφέρουν από χρόνιο πόνο». «Ενώ έχει σημειωθεί τεράστια πρόοδος τα τελευταία χρόνια στη χρήση εστιασμένων υπερήχων υψηλής έντασης για τη δημιουργία μικρών βλαβών στον εγκέφαλο ασθενών για τη θεραπεία διαταραχών όπως ο ιδιοπαθής τρόμος και η αφαίρεση όγκου, βρισκόμαστε στην αρχή της διερεύνησης της χρήσης του εστιασμένου υπέρηχου χαμηλής έντασης για να ρυθμίσει ήπια την εγκεφαλική δραστηριότητα και να επηρεάσει την αντίληψη και τη συμπεριφορά», δήλωσε ο Michael Friedlander, εκτελεστικός διευθυντής του Ινστιτούτου Βιοϊατρικής Έρευνας Fralin, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη. «Η νέα δουλειά των Strohman και Legon και της πρωτοποριακής τους ομάδας αντιπροσωπεύει μερικές από τις πιο συναρπαστικές νέες προόδους αυτής της προσέγγισης» πρόσθεσε ο Friedlander, ο οποίος είναι, επίσης, αντιπρόεδρος της Virginia Tech για τις επιστήμες και την τεχνολογία υγείας. “Το γεγονός ότι αντιμετωπίζει μια από τις πιο εξουθενωτικές ασθένειες, τον χρόνιο πόνο, αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό βήμα σε αυτό το σημαντικό αναδυόμενο πεδίο της βιοϊατρικής έρευνας και παρέχει ελπίδα για καλύτερες θεραπείες που μπορεί να αποφύγουν τις δυσμενείς επιπτώσεις πολλών φαρμάκων που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του πόνου.” είπε ο Friedlander. Βοηθός ερευνητής Brighton Payne, φοιτητής ιατρικής Alexander In, και M.D.+Ph.D. Η φοιτήτρια Katelyn Stebbins του εργαστηρίου Legon στο Fralin Biomedical Research Institute συνέβαλε στη μελέτη.
