Γενετικά προσδιορισμένη φαίνεται να είναι η παχυσαρκία, αφού σύμφωνα με επιστήμονες υπάρχει η γενετική προδιάθεση.
Μια κοινή γενετική παραλλαγή μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ενός υψηλού δείκτη μάζας σώματος, αυξάνοντας την ποσότητα του χρόνου ένα άτομο «κάθεται», σύμφωνα με μια νέα μελέτη, δημιουργώντας με άλλα λόγια γονιδιακή προδιάθεση.
«Αυτή είναι μια συναρπαστική στιγμή για την επιστήμη, ιδίως όσον αφορά την κατανόηση της γενετικής βάσης για τη νόσο της παχυσαρκίας. Υπήρξε μια έκρηξη στις γνώσεις μας για τα γονίδια που εμπλέκονται στην προδιάθεση στην παχυσαρκία», ανέφερε ο επικεφαλής συγγραφέας Yann Klimentidis του Πανεπιστημίου της Αριζόνα στο Tucson.
Για παράδειγμα, είπε, τα γονίδια «θα μπορούσαν να διαμορφώσουν το πόσο πεινασμένοι μπορεί να είμαστε ή την ποσότητα του φαγητού που μας χορταίνει, διαμορφώνοντας παράλληλα το πόσο δραστήριοι είμαστε. Ως προς το τελευταίο, έχει αποδειχθεί πως μερικοί άνθρωποι μπορεί να κάνουν καθιστική ζωή και αυτό να μην έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία τους, ενώ άλλοι δεν μπορούν να κάθονται για περισσότερο από μερικά λεπτά».
«Όλα αυτά τα πράγματα προσδιοριζόνται πιθανώς από κάποιους γενετικούς παράγοντες», συμπλήρωσε.
Ο Klimentidis και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν δύο μεγάλες, μακροχρόνιες μελέτες στις οποίες συμμετείχαν περισσότερα από 4.000 άτομα στην κάθε μία, γνωστές ως μελέτες Framingham Heart Study και Πρωτοβουλία για την Υγεία των Γυναικών, που αποσκοπούσαν να ερευνήσουν εάν μια κοινή παραλλαγή ενός γονιδίου που ονομάζεται FTO συνδέεται με την ανάγκη του ανθρώπου να κάθεται.
Ο Klimentidis είπε ότι μεταξύ όλων των γονιδίων που έχουν ερευνηθεί μέχρι σήμερα, το γονίδιο FTO έχει τη μεγαλύτερη επίδραση στο δείκτη μάζας σώματος (ΒΜΙ), το οποίο είναι μία αναλογία βάρους προς το ύψος.
Στη μελέτη Framingham Heart Study, η επίδραση του FTOσε μεγαλύτερους Δείκτες Μάζας Σώματος ήταν πιο συχνή μεταξύ των ανθρώπων που ανέφεραν πως αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στο να είναι καθιστοί. Η σχέση μεταξύ του χρόνου που κάθεται κανείς και του ΔΜΣ ήταν ισχυρότερη για τα άτομα με τις παραλλαγές του γονιδίου FTO, γεγονός που υποδηλώνει ότι «η καθιστική ζωή» μπορεί να έχει περισσότερες επιπτώσεις στον Δείκτη Μάζας Σώματος των ανθρώπων που διαθέτουν αυτά τα γονίδια.