Αν και δεν είναι ποια συνηθισμένο το φαινόμενο των ανθρώπων που ασχολούνται με την χειμερινή κολύμβηση, η συνήθεια αυτή κρύβει εξαιρετικά οφέλη για τον οργανισμό.
Σύμφωνα με μία παλιότερη έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, οι κολυμβητές του χειμώνα λαμβάνουν αυξημένη αντιοξειδωτική προστασία.
Mια παραδοσιακή όψη της σκληραγώγησης του σώματος, αποτελούν οι θεραπείες που περιλαμβάνουν την έκθεση στο κρύο.
Πολλοί άνθρωποι είναι πεπεισμένοι ότι το κρύο ντους, το κολύμπι σε κρύο νερό, ή το κρύο μπάνιο μετά τη σάουνα, είναι όλα χρήσιμα για την πρόληψη των ασθενειών.
Η έκθεση σε κρύα ερεθίσματα, όπως το κολύμπι σε κρύο νερό λιμνών ή ποταμών κατά τη διάρκεια του χειμώνα έχει χρησιμοποιηθεί ως μια μορφή σκληραγώγησης του σώματος για πολλούς αιώνες.
Όταν ένας χειμερινός κολυμβητής πέφτει στο παγωμένο νερό, στο σώμα του απελευθερώνονται οι λεγόμενες ενδορφίνες, που είναι η μορφίνη του ανθρώπινου οργανισμού. Οι ενδορφίνες έχουν γενικά αναλγητικές ιδιότητες, που διαρκούν από 2 έως 4 ώρες.
Έτσι, οι βουτιές σε πολύ κρύο νερό έχουν θετική επίδραση σε πολλές επώδυνες παθήσεις. Επιπλέον, οι ενδορφίνες έχουν και αντικαταθλιπτικές ιδιότητες. Έτσι, η χειμερινή κολύμβηση βελτιώνει τη διάθεση και μπορεί να καταστείλει την κατάθλιψη ελαφράς μορφής.
Η επαναλαμβανόμενη έκθεση σε ψυχρά ερεθίσματα έχει ως αποτέλεσμα την αυξημένη αντοχή στο κρύο, μέσω ποικίλων προσαρμοστικών μηχανισμών. Αρκετές εργασίες αναφέρουν πως πιθανώς οι μηχανισμοί αυτοί προσφέρουν προστασία από διάφορες παθήσεις. Το παγωμένο ντους είναι ωφέλιμο επίσης για άτομα που έχουν εξοικειωθεί σταδιακά σε αυτό. Το χρονικό όριο παραμονής εξαρτάται από την ιδιοσυγκρασία και την εξοικείωση του ατόμου.
Πριν την χειμερινή κολύμβηση πρέπει να έχει προηγηθεί απαραιτήτως ιατρική εξέταση, καθώς και περιοδική ιατρική παρακολούθηση στη συνέχεια, ειδικά για άτομα προχωρημένης ηλικίας και ασθενείς που πάσχουν από διαβήτη, καρδιαγγειακές παθήσεις, πνευμονοπάθειες, αγγειοπάθειες, ορισμένες μυοσκελετικές παθήσεις, κάποιες μορφές νευροπάθειας και αλλεργίες