Ερευνητές στο Αθλητικό Πανεπιστήμιο της Γουχάν, στην Κίνα, βρήκαν μια αρνητική συσχέτιση μεταξύ των επιπέδων τεστοστερόνης στον ορό και της αρθρίτιδας. Η σχέση μεταξύ τεστοστερόνης ορού και αρθρίτιδας φάνηκε μη γραμμική και η εύρεση συσχέτισης δεν μπόρεσε να δημιουργήσει μια άμεση αιτιώδη σχέση.
Σε μια εργασία, «Η χαμηλότερη τεστοστερόνη ορού σχετίζεται με αυξημένη πιθανότητα αρθρίτιδας», που δημοσιεύτηκε στο Scientific Reports, η ομάδα ερευνά τη σχέση μεταξύ των επιπέδων τεστοστερόνης ορού και της αρθρίτιδας σε ενήλικες των ΗΠΑ χρησιμοποιώντας τα δεδομένα της Εθνικής Έρευνας για την Εξέταση Υγείας και Διατροφής (NHANES) από 2013 έως 2016. Οι συμμετέχοντες στο υψηλότερο τεταρτημόριο των επιπέδων τεστοστερόνης είχαν σημαντικά μειωμένο κίνδυνο να αναπτύξουν αρθρίτιδα σε σύγκριση με εκείνους στο χαμηλότερο τεταρτημόριο.
Σε συμφωνία με προηγούμενες μελέτες που έδειξαν χαμηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης σε ασθενείς με αρθρίτιδα σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό, βρέθηκαν σημαντικές συσχετίσεις μεταξύ τεστοστερόνης και αρθρίτιδας, ιδιαίτερα σε γυναίκες και άτομα με ΔΜΣ ≥ 30 kg/m2. Συνολικά, η συσχέτιση μεταξύ τεστοστερόνης ορού και αρθρίτιδας φάνηκε μη γραμμική με βάση την ανάλυση προσαρμογής καμπύλης, υποδηλώνοντας ότι εμπλέκονται πιο περίπλοκες διαδικασίες που δεν μπορούν να αποδοθούν μόνο στην τεστοστερόνη.
Τα ευρήματα υπογραμμίζουν τους πιθανούς ρόλους ορμονών όπως τα οιστρογόνα και η τεστοστερόνη στο μεταβολισμό του χόνδρου. Η τεστοστερόνη μπορεί να μετατραπεί σε οιστραδιόλη, η οποία συνδέεται με τους υποδοχείς οιστρογόνων και μπορεί να ρυθμίζει τη φυσιολογία των οστών και του χόνδρου. Η παρούσα μελέτη δεν διερεύνησε άμεσα αυτή την οδό, αλλά την προτείνει ως πιθανή γραμμή έρευνας για μελλοντικές προοπτικές μελέτες.
Σε ένα άλλο σενάριο, η έκθεση στην τεστοστερόνη θα μπορούσε να λειτουργήσει ως προστατευτικός παράγοντας έναντι της φλεγμονής. Τα φλεγμονώδη μόρια μπορούν να προκαλέσουν αποικοδόμηση του χόνδρου ενεργοποιώντας ένζυμα που διασπούν την εξωκυτταρική μήτρα του χόνδρου. Η τεστοστερόνη συνδέεται με συγκεκριμένους υποδοχείς ανδρογόνων, σχηματίζοντας ενεργά σύμπλοκα που ρυθμίζουν την έκφραση γονιδίων. Τα ανδρογόνα, συμπεριλαμβανομένης της τεστοστερόνης, είναι φυσικοί ανοσοκατασταλτικοί παράγοντες που επηρεάζουν άμεσα το ανοσοποιητικό σύστημα ή ρυθμίζουν τα επίπεδα των κυτοκινών και τη λειτουργία των λεμφοκυττάρων.
Οι συγγραφείς προτείνουν ότι αυτό μπορεί να συμβάλει στο να γίνουν οι άνδρες λιγότερο επιρρεπείς σε αυτοάνοσες ασθένειες, αλλάζοντας τα μονοπάτια της ανοσολογικής απόκρισης, αν και η επιβεβαίωση αυτής της ιδέας ήταν πέρα από το πεδίο της τρέχουσας μελέτης. Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια κοινή παθολογία που εμφανίζεται στα περισσότερα άτομα άνω των 65 ετών. Τα κύρια συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο και δυσκαμψία στις αρθρώσεις, αν και η πάθηση έχει ένα ευρύ φάσμα συσχετισμένων ιστών και εκδηλώσεων που σχετίζονται με τη θέση που περιλαμβάνουν χόνδρο, οστά, μύες, συνδέσμους και άλλους ιστούς των αρθρώσεων.
Η αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας ως ασθένειας είναι περίπλοκη εν μέρει επειδή την καθορίζουν τα συμπτώματα και όχι τα αίτια. Τα χαρακτηριστικά της οστεοαρθρίτιδας, καθώς επηρεάζει διάφορες θέσεις των αρθρώσεων, μπορεί να φαίνεται ότι είναι μια πρωτογενής ή δευτερεύουσα κατάσταση, προκαλώντας βλάβη ιστού μέσω φλεγμονής ή ως αποτέλεσμα κατεστραμμένων ιστών που οδηγούν σε φλεγμονή. Καθώς η έρευνα προχωρά, μπορούν να εντοπιστούν οι διαφορετικές αιτίες και οι επιρροές των συμπτωμάτων για να γίνουν διαθέσιμες πιο στοχευμένες θεραπείες και μέθοδοι πρόληψης.