Τα δενδριτικά κύτταρα αποτελούν ένα σημαντικό συστατικό του ανοσοποιητικού συστήματος: αναγνωρίζουν και «καταβροχθίζουν» εισβολείς, οι οποίοι στη συνέχεια ενεργοποιούν μια παθογόνο ειδική ανοσολογική απόκριση. Οι επιστήμονες του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Erlangen του πανεπιστημίου Friedrich-Alexander και του Ινστιτούτου του Πανεπιστημίου της Βόννης έχουν αποκτήσει ουσιαστική γνώση πάνω στα ανθρώπινα δενδριτικά κύτταρα, τα οποία θα μπορούσαν να συμβάλουν στην ανάπτυξη του ανοσοποιητικού συστήματος στις θεραπείες του μέλλοντος. Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στο περιοδικό Science.
Τα δενδριτικά κύτταρα – το όνομά τους προέρχεται από τη μεγάλη ποσότητα δενδριτών στην κυτταρική τους επιφάνεια – συμπληρώνουν τα περισσότερα μέρη του ανθρώπινου σώματος. Εκεί δρουν ως φύλακες αναγνωρίζοντας, «καταπίνοντας» και επεξεργάζοντας ξένα παθογόνα. Τέλος, αυτά τα δενδριτικά κύτταρα μεταναστεύουν σε κοντινούς λεμφαδένες, όπου αλληλεπιδρούν με άλλα κύτταρα του ανοσοποιητικού για να προκαλέσουν μια παθογόνο ειδική ανοσολογική απόκριση. Κατά συνέπεια, τα δενδριτικά κύτταρα παίζουν σημαντικό ρόλο στο ανοσοποιητικό σύστημα. Κατά τα τελευταία έτη, κατέστη προφανές ότι σε ποντίκια τα δενδριτικά κύτταρα που αποτελούνται από διαφορετικούς υποτύπους, διαφέρουν σε συνάρτηση και διανομή σε όλο το σώμα. Αντίθετα, δεν είχαμε βαθύτερη γνώση για την αντίστοιχη κατάσταση στον άνθρωπο.
Πρόσφατα, ο DrGordonHeidkamp και η καθηγήτρια DrDianaDudziak από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Erlangen πραγματοποίησαν μια παγκόσμια μελέτη, η οποία, για πρώτη φορά, επιχείρησε το συστηματικό χαρακτηρισμό των δενδριτικών κυττάρων σε διάφορα ανθρώπινα όργανα, όπως το αίμα, η σπλήνα, οι αμυγδαλές, ο μυελός των οστών και το αίμα του ομφάλιου λώρου. Χρησιμοποιώντας 16-χρωμη κυτταρομετρία ροής, ανίχνευσαν διαφορετικούς υποτύπους δενδριτικών κυττάρων, προσδιόρισαν την κατανομή τους μεταξύ των διαφόρων οργάνων και ταυτοποίησαν σημαντικές πρωτεΐνες κυτταρικής επιφάνειας. Ως αποτέλεσμα, οι επιστήμονες αποκάλυψαν ότι τα προφίλ της επιφάνειας των δενδριτικών κυττάρων του ίδιου υποτύπου είναι σταθερά σε όλους τους διάφορους ιστούς.
Επιπλέον, οι επιστήμονες από το Erlangen απομόνωσαν δενδριτικά κύτταρα από ανθρώπινο αίμα και σπλήνα και ανέλυσαν τη γενετική πληροφορία τους, με τη μορφή του ριβονουκλεϊκού οξέος (RNA). Πλήρης ανάλυση των δεδομένων έγινε σε στενή συνεργασία με τους καθηγητές JilSander και Δρ JoachimL. Schultze από το Ινστιτούτο LIMES του Πανεπιστημίου της Βόννης. Χρησιμοποιώντας πρωτοποριακές μεθόδους, όπως για παράδειγμα την ανάλυση Cibersort, ήταν σε θέση να αποδείξουν ότι οι διαφορετικοί υπότυποι μοιράζονται ένα σταθερό προφίλ, ανεξάρτητα από την αρχική τους θέση. Ο καθηγητής Dr. Schultze τόνισε: “Σε αντίθεση με ότι γνωρίζαμε, τα δεδομένα μας καταδεικνύουν περαιτέρω ότι εντός μη λεμφικών οργάνων, όπως οι πνεύμονες και το δέρμα, τα ιστοειδικά σήματα έχουν μεγαλύτερη επίπτωση στην μεταγραφική παραγωγή των δενδριτικών κυττάρων».
Σύμφωνα με αυτά τα πρόσφατα δημοσιευμένα ευρήματα και λόγω των ειδικών χαρακτηριστικών των δενδριτικών κυττάρων, οι επιστήμονες αναμένουν σημαντικές επιπτώσεις στην θεραπεία ασθενειών του ανοσοποιητικού, καθώς και στην ανάπτυξη νέων προσεγγίσεων για τη θεραπεία των όγκων. Ο Dudziak συνοψίζει: «Υπάρχουν ενδείξεις ότι τα δενδριτικά κύτταρα θα μπορούσαν να παίξουν καθοριστικό ρόλο για την ανάπτυξη καινοτόμων θεραπειών που στοχεύουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Τα αποτελέσματα μας βοηθούν να κατανοήσουμε τα βασικά χαρακτηριστικά των δενδριτικών κυττάρων”.