Τεστοστερόνη: Τα υψηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης κατά την εφηβεία σχετίζονται με αυξημένη συμμετοχή του πρόσθιου προμετωπιαίου φλοιού του εγκεφάλου (aPFC) στον έλεγχο των συναισθημάτων, αλλά το αντίθετο αποτέλεσμα εμφανίζεται κατά την ενηλικίωση. Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Ανάπτυξης της Επιστήμης – Developmental Science, οι ερευνητές διερεύνησαν αυτή τη μεταστροφή διενεργώντας σαρώσεις απεικόνισης του εγκεφάλου στα ίδια άτομα κατά τη μέση εφηβεία, την όψιμη εφηβεία και τη νεαρή ενηλικίωση.
Η μελέτη, η οποία περιελάμβανε 71 συμμετέχοντες, έδειξε ότι η θετική επίδραση της τεστοστερόνης στη δέσμευση του πρόσθιου προμετωπιαίου φλοιού του εγκεφάλου aPFC μειώνεται από την ηλικία των 14 έως την ηλικία των 17 ετών και στη συνέχεια μετατοπίζεται μέχρι την ηλικία των 20 ετών, όταν τα υψηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης συνδέονται με λιγότερη δραστηριότητα του πρόσθιου προμετωπιαίου φλοιού του εγκεφάλου aPFC. Σε αντίθεση με την εφηβεία, κατά τη διάρκεια της νεαρής ενήλικης ζωής, η τεστοστερόνη -που δεν σχετίζεται πλέον με την εφηβική ανάπτυξη- μπορεί να εμποδίσει τον έλεγχο των συναισθημάτων, όπως εφαρμόζεται από τον πρόσθιο προμετωπιαίο φλοιό του εγκεφάλου aPFC. Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η λειτουργία της τεστοστερόνης αλλάζει εντός των ατόμων κατά την εφηβεία και την ενηλικίωση. Οι ερευνητές της μελέτης σημειώνουν ότι πολλές διαταραχές της διάθεσης τείνουν να εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της εφηβείας και πρόσθετη έρευνα μπορεί να αποκαλύψει κατά πόσον οι μεταβολές στις αλληλεπιδράσεις μεταξύ της τεστοστερόνης και του εγκεφάλου μπορεί να σχετίζονται με αυτό.
“Η τεστοστερόνη τείνει, συνήθως, να συνδέεται με την επιθετικότητα ή τη συμπεριφορά κυριαρχίας, ενώ στην πραγματικότητα έχει πολύπλευρους ρόλους σε διάφορες αναπτυξιακές περιόδους”, δήλωσε η αντίστοιχη συγγραφέας Anna Tyborowska, Ph.D., του Πανεπιστημίου Radboud, στην Ολλανδία. “Τα ευρήματα της παρούσας μελέτης είναι σημαντικά για την κατανόηση τόσο των τυπικών όσο και των άτυπων τροχιών ωρίμανσης του εγκεφάλου, καθώς και για την εξέταση της επίδρασης των εξωτερικών παραγόντων (όπως το στρες) στη λειτουργία και την ανάπτυξη του εγκεφάλου”.
