Η ανίχνευση της ελονοσίας σε άτομα που δεν παρουσιάζουν συμπτώματα είναι ζωτικής σημασίας για τις προσπάθειες δημόσιας υγείας για τον καλύτερο έλεγχο αυτής της τροπικής ασθένειας σε μέρη όπου το παράσιτο που μεταδίδεται από τα κουνούπια είναι κοινό. Τα ασυμπτωματικά άτομα που φιλοξενούν το παράσιτο μπορούν ακόμα να μεταδώσουν την ασθένεια ή να αρρωστήσουν αργότερα, αφού αρχικά το τεστ είναι αρνητικό.
Ο δυναμικός κύκλος ζωής αυτού του παθογόνου σημαίνει ότι οι πυκνότητες των παρασίτων μπορούν ξαφνικά να πέφτουν κάτω από το επίπεδο ανίχνευσης – ειδικά όταν χρησιμοποιούνται μεγαλύτερες, λιγότερο ευαίσθητες δοκιμές. Τέτοιες διακυμάνσεις μπορούν να δυσκολευτούν, όταν δοκιμάζονται μόνο σε ένα μόνο χρονικό σημείο, για να διαπιστωθεί εάν ένα προφανώς υγιές άτομο είναι στην πραγματικότητα μολυσμένο.
Η ελονοσία μπορεί να προκαλέσει σοβαρά ρίγη που εναλλάσσονται με ιδρωτικούς πυρετούς, πονοκεφάλους, ναυτία και άλλες ενοχλήσεις. Ωστόσο, πολλοί μολυσμένοι άνθρωποι μπορούν να αισθάνονται καλά. Μια πρόσφατη μελέτη ασυμπτωματικής ανίχνευσης διεξήχθη στην περιοχή Katawki της Ουγκάντα, η οποία έχει υψηλή συχνότητα εμφάνισης ελονοσίας.
“Διαπιστώσαμε ότι η δυναμική των παρασίτων και τα είδη των παρασίτων ήταν πολύ μεταβλητά μεταξύ ασθενών με ασυμπτωματικές λοιμώξεις χαμηλού επιπέδου,” δήλωσε η έρευνα για την ελονοσία της UW Medicine Dr. Sean C. Murphy, ένας από τους ανώτερους επιστήμονες της μελέτης. Σημείωσε ότι η δειγματοληψία κάθε δεύτερη μέρα ή κάθε τρίτη ημέρα ήταν αρκετή για να ανιχνευθεί ένα ποσοστό λοιμώξεων παρόμοιο με το καθημερινό δείγμα. Ωστόσο, οι δοκιμές μία φορά την εβδομάδα ή λιγότερο συχνά, ακόμη και με εξελιγμένα διαγνωστικά, θα μπορούσαν να ταξινομήσουν εσφαλμένα την πραγματική κατάσταση μόλυνσης μέχρι το ένα τρίτο των ατόμων.
Αυτό το εύρημα είναι σημαντικό, δήλωσε ο Murphy, για τη βελτίωση των μελετών σχετικά με τον επιπολασμό της λοίμωξης από την ελονοσία και, κατ ‘επέκταση, για τις κλινικές δοκιμές εμβολίων και θεραπευτικής ελονοσίας. Οι περισσότερες από αυτές τις δοκιμές χρησιμοποιούν τεστ ενός χρονικού σημείου ή επαναλαμβανόμενες αλλά σπάνιες δοκιμές για τον προσδιορισμό της κατάστασης μόλυνσης των ασυμπτωματικών συμμετεχόντων. Αυτή η προσέγγιση είναι πιθανό να χάσει λοιμώξεις εάν η πυκνότητα των παρασίτων των συμμετεχόντων πέσει κάτω από το όριο της δοκιμασίας που χρησιμοποιήθηκε.
Η ομάδα με έδρα την Ουγκάντα πραγματοποίησε τα τμήματα της μελέτης που βασίζονται στην κοινότητα. Οι συμμετέχοντες ήταν υγιείς, μη έγκυοι ενήλικες, ηλικίας 18 έως 59 ετών, οι οποίοι δεν έλαβαν αντιμαλατικά φάρμακα, καθώς και μεγαλύτερα παιδιά, ηλικίας 8 έως 17 ετών. «Δώσαμε οδηγίες στους συμμετέχοντες πώς να συλλέγουν μια αποξηραμένη κηλίδα αίματος στο σπίτι κάθε μέρα για έως και 29 ημέρες», εξήγησε ο Owalla. Οι συμμετέχοντες θα έρθουν στην κλινική μελέτης μία φορά την εβδομάδα για να μετατρέψουν τα σημεία του αίματος της εβδομάδας, να αποκτήσουν νέες κάρτες αίματος και να έχουν παραδοσιακές ισοπαλίες αίματος.
Οι διαγνωστικές δοκιμές έλεγξαν τα αποξηραμένα σημεία αίματος για την παρουσία, την ταξινόμηση και τις πυκνότητες του ριβοσωματικού RNA Plasmodium, το οποίο βοηθά στην παραγωγή πρωτεϊνών παρασίτων. Η στρατηγική δοκιμών χρησιμοποιούσε επίσης «συσσώρευση» των αποξηραμένων κηλίδων αίματος. Αυτή η προσέγγιση επέτρεψε στην ομάδα να δοκιμάσει περισσότερα δείγματα οικονομικά, όπως και οι στρατηγικές που χρησιμοποιήθηκαν στο απόγειο της πανδημίας COVID-19.
Αναλύοντας τα δεδομένα που προκύπτουν, οι ερευνητές ελπίζουν να διακρίνουν ένα χρονοδιάγραμμα δειγματοληψίας συγκρίσιμο με τις δοκιμές κάθε μέρα για να εντοπίσουν αξιόπιστα ασυμπτωματικές περιπτώσεις, αλλά λιγότερο επαχθές. Από την άλλη πλευρά, η ομάδα της μελέτης ήθελε να αποφύγει ένα πρόγραμμα που ήταν πολύ σπάνιο και που θα κατέληγε να χάσει λοιμώξεις.
Οι επιστήμονες κατηγοριοποίησαν την τροχιά μόλυνσης κάθε συμμετέχοντα: καμία λοίμωξη, πρόσφατα ανιχνευμένη λοίμωξη, εκκαθαρισμένη λοίμωξη, χρόνια λοίμωξη ή δεν ήταν σε θέση να προσδιορίσει. Εξετάζοντας τα ημερήσια αποτελέσματα, υπολόγισαν επίσης πόσες λοιμώξεις θα είχαν ακόμη εντοπιστεί εάν μειωνόταν η συχνότητα δειγματοληψίας.
Περίπου το 60% όλων των συμμετεχόντων είχε μια λοίμωξη από Plasmodium που ανακαλύφθηκε κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της μηνιαίας μελέτης. Λιγότεροι από τους μισούς είχαν ανιχνευθεί λοίμωξη στην αρχή της μελέτης. Η χαμηλότερη ημερήσια αναφορά κατά τη διάρκεια της περιόδου μελέτης έδειξε επικράτηση 30%. Τα ευρήματα αναφέρονται στο The Lancet Microbe.