Το σύνδρομο Sjögren είναι μια χρόνια αυτοάνοση διαταραχή που χαρακτηρίζεται από φλεγμονή και δυσλειτουργία των αδένων που παράγουν υγρασία του σώματος, ιδιαίτερα των σιελογόνων αδένων και των δακρυϊκών αδένων, που οδηγεί σε ξηρότητα του στόματος και των ματιών. Πήρε το όνομά του από τον Σουηδό οφθαλμίατρο Henrik Sjögren, ο οποίος την περιέγραψε για πρώτη φορά στις αρχές του 20ου αιώνα, αυτή η πάθηση μπορεί επίσης να επηρεάσει άλλα όργανα και συστήματα, προκαλώντας ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων πέρα από την ξηρότητα.
Η ακριβής αιτία του συνδρόμου Sjögren δεν είναι πλήρως κατανοητή, αλλά πιστεύεται ότι περιλαμβάνει έναν συνδυασμό γενετικής προδιάθεσης και περιβαλλοντικών παραγόντων που πυροδοτούν μια ανώμαλη ανοσοαπόκριση. Σε άτομα με σύνδρομο Sjögren, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται κατά λάθος και καταστρέφει τους αδένες που παράγουν υγρασία, με αποτέλεσμα τη μειωμένη παραγωγή σάλιου και δακρύων.
Τα κύρια συμπτώματα του συνδρόμου Sjögren περιλαμβάνουν ξηροστομία και ξηροφθαλμία (κερατοεπιπεφυκίτιδα sicca), που μπορεί να οδηγήσουν σε δυσφορία, δυσκολία στην κατάποση, στην ομιλία και στη μάσηση, καθώς και σε αυξημένο κίνδυνο οδοντικής τερηδόνας και στοματικές λοιμώξεις. Η ξηροφθαλμία μπορεί να προκαλέσει αίσθημα άμμου ή άμμου, κάψιμο, κνησμό, ερυθρότητα και ευαισθησία στο φως.
Εκτός από την ξηρότητα του στόματος και των ματιών, το σύνδρομο Sjögren μπορεί επίσης να επηρεάσει άλλα μέρη του σώματος, οδηγώντας σε συστηματικά συμπτώματα όπως κόπωση, πόνο στις αρθρώσεις, μυϊκούς πόνους και ξηροδερμία. Μερικά άτομα μπορεί να εμφανίσουν επιπλοκές που αφορούν άλλα όργανα, συμπεριλαμβανομένων των πνευμόνων, των νεφρών, του ήπατος και του νευρικού συστήματος.
Η διάγνωση του συνδρόμου Sjögren περιλαμβάνει ένα λεπτομερές ιατρικό ιστορικό, φυσική εξέταση και διάφορες εξετάσεις, συμπεριλαμβανομένων αιματολογικών εξετάσεων για την ανίχνευση συγκεκριμένων αντισωμάτων που σχετίζονται με την πάθηση, όπως αντισώματα anti-SSA (Ro) και αντι-SSB (La), καθώς και απεικόνιση μελέτες και εξειδικευμένες εξετάσεις για την αξιολόγηση της παραγωγής σάλιου και δακρύων.
Η θεραπεία για το σύνδρομο Sjögren επικεντρώνεται στην ανακούφιση των συμπτωμάτων και στην πρόληψη των επιπλοκών. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τη χρήση τεχνητών δακρύων και υποκατάστατων σάλιου για την ανακούφιση της ξηρότητας, φάρμακα για τη μείωση της φλεγμονής και την καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος, καθώς και αλλαγές στον τρόπο ζωής και τακτική παρακολούθηση από τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης. Αν και δεν υπάρχει θεραπεία για το σύνδρομο Sjögren, με την κατάλληλη διαχείριση, τα περισσότερα άτομα μπορούν να διαχειριστούν αποτελεσματικά τα συμπτώματά τους και να διατηρήσουν μια καλή ποιότητα ζωής.