Μια διεθνής μελέτη επικύρωσης διαπίστωσε ότι το Canadian Syncope Risk Score (CSRS) έδειξε καλές επιδόσεις στον εντοπισμό ασθενών με χαμηλό κίνδυνο για σοβαρά αποτελέσματα και, ως εκ τούτου, θα μπορούσε ενδεχομένως να απολυθεί από το τμήμα επειγόντων περιστατικών (ED). Ενώ το CSRS βρέθηκε επίσης να είναι ανώτερο από τη βαθμολογία κινδύνου Osservatorio Epidemiologico sulla Sincope nel Lazio (OESIL), η κλινική του χρησιμότητα παραμένει αβέβαιη χωρίς περαιτέρω έρευνα. Τα ευρήματα δημοσιεύονται στο Annals of Internal Medicine. Η συγκοπή είναι συχνά καλοήθης, αλλά ορισμένες αιτίες μπορεί να είναι απειλητικές για τη ζωή. Η έλλειψη ακριβούς εκτίμησης κινδύνου για συγκοπή οδηγεί σε νοσηλεία έως και 80% των ασθενών, με το σχετικό ιατρικό κόστος να ξεπερνά τα 2,4 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως.
Έχουν αναπτυχθεί αρκετές βαθμολογίες κινδύνου για να βοηθήσουν το προσωπικό του τμήματος επειγόντων περιστατικών στη διαλογή ασθενών, αλλά καμία δεν έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως στην κλινική πρακτική. Το CSRS αναπτύχθηκε ως εργαλείο λήψης αποφάσεων που θα χρησιμοποιηθεί μετά την αξιολόγηση του τμήματος επειγόντων περιστατικών για τον εντοπισμό ασθενών που διατρέχουν χαμηλό κίνδυνο για σοβαρά αποτελέσματα μετά από 30 ημέρες. Η αρχική επικύρωση του CSRS έδειξε υψηλή προγνωστική ακρίβεια, αλλά άλλες μελέτες επικύρωσης έδειξαν μόνο μέτρια απόδοση. Το CSRS δεν έχει συγκριθεί ακόμη με μια επικυρωμένη βαθμολογία κινδύνου συγκοπής και η απόδοση και η χρησιμότητα εκτός του Καναδά παραμένουν άγνωστες.
Λεπτομέρειες για την μελέτη
Είναι επίσης άγνωστο εάν το CSRS επιτρέπει την πρόβλεψη σοβαρών αποτελεσμάτων πέραν των 30 ημερών ή πόσο καλά το CSRS προβλέπει ένα σύνθετο μόνο σοβαρών κλινικών αποτελεσμάτων και όχι το προηγουμένως χρησιμοποιημένο σύνθετο που περιλάμβανε επίσης διαδικαστικές παρεμβάσεις. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Βασιλείας, στην Ελβετία, μελέτησαν 2.283 ασθενείς ηλικίας 40 ετών και άνω που προσήλθαν στο τμήμα επειγόντων περιστατικών εντός 12 ωρών από τη συγκοπή για να επικυρώσουν εξωτερικά το CSRS και να το συγκρίνουν με μια άλλη επικυρωμένη βαθμολογία, τη βαθμολογία OESIL. Οι ασθενείς επιλέχθηκαν από 14 νοσοκομεία σε 8 χώρες και αξιολογήθηκαν με τις βαθμολογίες CSRS και OESIL με παρακολούθηση σε διαστήματα 6, 12 και 24 μηνών μετά την έξοδο. Οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι το CSRS ήταν καλό για την πρόβλεψη ανεπιθύμητων κλινικών εκβάσεων.
Διαπίστωσαν επίσης ότι, με την εφαρμογή του CSRS, περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς (60,8%) διακρίθηκαν στην ομάδα χαμηλού κινδύνου, στην οποία η νοσηλεία συχνά μπορεί να μην είναι απαραίτητη. Αντίθετα, μετά την παρουσίαση στο τμήμα επειγόντων περιστατικών, περισσότεροι από 1 στους 3 ασθενείς αυτής της υποομάδας χαμηλού κινδύνου νοσηλεύτηκαν. Λιγότερο από το 1% των ασθενών που αναγνωρίστηκαν ως χαμηλού κινδύνου από το CSRS είχαν ανεπιθύμητες κλινικές εκβάσεις στις 30 ημέρες. Ωστόσο, οι ερευνητές σημείωσαν επίσης ότι η ταξινόμηση της συγκοπής από τον κλινικό ιατρό κατά την έξοδο από το τμήμα επειγόντων περιστατικών μπορεί να εξηγήσει την ανώτερη απόδοση του CSRS σε αυτήν τη μελέτη. Σύμφωνα με τους συγγραφείς, η αυξητική αξία και η κλινική χρησιμότητα του CSRS παραμένει ασαφής και απαιτεί περαιτέρω μελέτη.
