Τα βακτήρια του στρεπτόκοκκου μπορούν να επιβιώσουν έξω από το ανθρώπινο σώμα για μεγάλο χρονικό διάστημα ενώ εντοπίζονται κυρίως σε βιβλία, παιχνίδια και κούνιες.
Πρόκειται για βακτήρια που προκαλούν πολλές κοινές λοιμώξεις σε παιδιά και ηλικιωμένους. Συγκεκριμένα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο πνευμονιόκοκκος (Streptococcus pneumoniae) και ο πυογόνος στρεπτόκοκκος (Streptococcus pyogenes) μπορούν να παραμένουν σε πολλές επιφάνειες πολύ περισσότερο χρόνο από όσο νομίζουμε, παρά το γεγονός ότι παλαιότερες μελέτες υποδήλωναν ότι τα βακτήρια πεθαίνουν από τη στιγμή που θα εγκαταλείψουν το ανθρώπινο σώμα.
Η πρώτη περίπτωση, αυτή του πνευμονιόκοκκου, είναι η κύρια αιτία νοσηρότητας και θνησιμότητας από λοιμώξεις της αναπνευστικής οδού σε παιδιά και ηλικιωμένους και η βασική αιτία των λοιμώξεων του αυτιού.
Ο πυογόνος στρεπτόκοκκος, από την άλλη, αφορά στον στρεπτόκοκκο του λαιμού σε παιδιά σχολικής ηλικίας, αλλά τα βακτήρια αυτά μπορούν επίσης να προκαλέσουν σοβαρές λοιμώξεις και σε ενήλικες.
Σε προηγούμενη έρευνα είχε αποκαλυφθεί ότι ορισμένα βακτήρια αναπτύσσουν «βιοφίλμ», δηλαδή μια ομάδα μικροοργανισμών που συνδέονται σε μια επιφάνεια, όταν εγκαθίστανται στους ανθρώπινους ιστούς. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα βακτήρια αυτά είναι ισχυρότερα από ό, τι άλλα βακτήρια που δεν σχηματίζουν βιοφίλμ, κάτι που τους οδήγησε να πιστεύουν ότι τα βακτήρια μπορούν να παραμείνουν σε συγκεκριμένες επιφάνειες για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Ακόμα και μετά τον καθαρισμό συγκεκριμένων επιφανειών, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα βιοφίλμ ήταν σε θέση να επιβιώσουν για ασυνήθιστα πολλές ώρες σε κούνιες, παιχνίδια και βιβλία.
Σχολιάζοντας τα ευρήματα, ο Anders Hakansson, επίκουρος καθηγητής μικροβιολογίας και ανοσολογίας στο Τμήμα Βιοϊατρικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Μπάφαλο και βασικός συντάκτης της μελέτης, ανέφερε ότι σε όλες τις περιπτώσεις, ανακάλυψαν πως αυτά τα παθογόνα στοιχεία μπορούσαν να επιβιώσουν για μακρές περιόδους έξω από έναν ανθρώπινο ξενιστή.
Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει ότι κούνιες, βιβλία και παιχνίδια θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως δεξαμενές βακτηρίων για ώρες, εβδομάδες ή ακόμα και μήνες, αυξάνοντας σημαντικά τις πιθανότητες μόλυνσης σε άτομα που έρχονται σε επαφή μαζί τους.
Ωστόσο, ο Hakansson σημειώνει ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα για να καθορίσουν τις ακριβείς συνθήκες υπό τις οποίες αυτό το είδος της επαφής μπορεί να οδηγήσει σε μετάδοση λοιμώξεων, αν και χρειάζονται πλέον νέες στρατηγικές για την πρόληψη τους.