SARS-CoV-2 Εγκυμοσύνη: Τα βρέφη που εκτίθενται στον SARS-CoV-2 στη μήτρα (in utero) διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για νευροαναπτυξιακές διαταραχές κατά το πρώτο έτος της ζωής τους, σύμφωνα με νέα έρευνα. Αλλά αν είναι η έκθεση στην πανδημία ή η μητρική έκθεση στον ίδιο τον ιό που μπορεί να βλάψει την πρώιμη παιδική νευροανάπτυξη είναι ασαφές, προειδοποιούν οι ερευνητές, με τον Roy Perlis, MD, MSc, επικεφαλής με το Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης της Βοστώνης.
«Σε αυτήν την ανάλυση 222 απογόνων μητέρων που μολύνθηκαν με SARS-CoV-2, σε σύγκριση με τους απογόνους 7550 μητέρων στην ομάδα ελέγχου (μη μολυσμένες) που γεννήθηκαν κατά την ίδια περίοδο, παρατηρήσαμε ότι οι νευροαναπτυξιακές διαγνώσεις είναι σημαντικά πιο συχνές μεταξύ των εκτεθειμένων απογόνων , ιδιαίτερα όσων εκτίθενται σε μητρική λοίμωξη του τρίτου τριμήνου», γράφουν.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε διαδικτυακά στις 9 Ιουνίου στο JAMA Network Open.
Διαταραχές λόγου και ομιλίας
Η μελέτη περιελάμβανε 7772 γεννήσεις ως επί το πλείστον μεμονωμένα σε έξι νοσοκομεία στη Μασαχουσέτη μεταξύ Μαρτίου και Σεπτεμβρίου 2020, συμπεριλαμβανομένων 222 (2,9%) γεννήσεων από μητέρες με λοίμωξη SARS-CoV-2 που επιβεβαιώθηκαν με τεστ αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Συνολικά, 14 από τα 222 παιδιά που γεννήθηκαν από μητέρες μολυσμένες με SARS-CoV-2 (6,3%) διαγνώστηκαν με νευροαναπτυξιακή διαταραχή τον πρώτο χρόνο της ζωής τους έναντι 227 από 7550 μη εκτεθειμένους απογόνους (3%).
Σε μοντέλα προσαρμοσμένα για πρόωρο τοκετό, καθώς και για τη φυλή, την εθνικότητα, την ασφαλιστική κατάσταση, το φύλο του παιδιού και την ηλικία της μητέρας, οι απόγονοι που εκτέθηκαν στην COVID ήταν σημαντικά πιο πιθανό να λάβουν νευροαναπτυξιακή διάγνωση τον πρώτο χρόνο της ζωής τους.
Το μέγεθος της συσχέτισης με νευροαναπτυξιακές διαταραχές ήταν μεγαλύτερο με τη λοίμωξη από SARS-CoV-2 τρίτου τριμήνου. Η πλειονότητα αυτών των διαγνώσεων αντανακλούσε αναπτυξιακές διαταραχές της κινητικής λειτουργίας ή της ομιλίας και της γλώσσας.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι το εύρημα μιας συσχέτισης μεταξύ της προγεννητικής έκθεσης στον SARS-CoV-2 και των νευροαναπτυξιακών διαγνώσεων στους 12 μήνες είναι σύμφωνο με ένα «μεγάλο σώμα βιβλιογραφίας» που συνδέει τη μητρική ιογενή λοίμωξη και την ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος της μητέρας με νευροαναπτυξιακές διαταραχές των απογόνων αργότερα στη ζωή.
Προειδοποιούν, ωστόσο, ότι δεν είναι ακόμη γνωστό εάν υπάρχει οριστική σύνδεση μεταξύ της προγεννητικής έκθεσης στον SARS-CoV-2 και της δυσμενούς νευροανάπτυξης στους απογόνους, εν μέρει επειδή τα παιδιά που γεννήθηκαν από γυναίκες που μολύνθηκαν στο πρώτο κύμα της πανδημίας δεν έχουν φτάσει στα δεύτερα γενέθλια — μια περίοδο κατά την οποία συνήθως διαγιγνώσκονται διαταραχές νευροανάπτυξης όπως ο αυτισμός.
Υπάρχει επίσης ο κίνδυνος μεροληψίας που προκύπτει από τη μεγαλύτερη ανησυχία για τους απογόνους μολυσμένων μητέρων που ήταν άρρωστες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Αυτοί οι γονείς μπορεί να είναι πιο διατεθειμένοι να αναζητήσουν αξιολόγηση και οι κλινικοί γιατροί μπορεί να είναι πιο διατεθειμένοι να διαγνώσουν ή να παραπέμψουν για αξιολόγηση, σημειώνουν οι ερευνητές.
Ωστόσο, όπως αναφέρεται από το Medscape Medical News, τα αποτελέσματα της μελέτης υποστηρίζουν αυτά της έρευνας που δημοσιεύθηκαν στο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ψυχιατρικής Εταιρείας (EPA) 2022.
Αυτά τα αποτελέσματα έδειξαν επίσης συσχέτιση μεταξύ της μητρικής λοίμωξης SARS-CoV-2 και της μειωμένης νευροανάπτυξης σε βρέφη 6 εβδομάδων.
Υπόθεση-Δημιουργία
Σε ένα συνοδευτικό σχόλιο, ο Torri D. Metz, MD, MS, με το University of Utah Health, Salt Lake City, λέει ότι τα προκαταρκτικά ευρήματα του Perlis και των συνεργατών του είναι ” σημαντικά κρίσιμα, ωστόσο, πολλά ερωτήματα παραμένουν”.
«Ουσιαστικά, όλα όσα γνωρίζουμε τώρα για τις επιπτώσεις της ενδομήτριας έκθεσης στη μητρική λοίμωξη SARS-CoV-2 προέρχονται από παιδιά που εκτέθηκαν στις πρώιμες και άλφα παραλλαγές του SARS-CoV-2, καθώς αυτά είναι τα μόνα παιδιά που είναι τώρα σε ηλικία αρκετή για να υποβληθούν σε αυστηρές νευροαναπτυξιακές αξιολογήσεις», επισημαίνει ο Metz.
Τελικά, ο Metz λέει ότι δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η πανδημία και η ενδομήτρια έκθεση στη μητρική λοίμωξη SARS-CoV-2 μπορεί να επηρεάσει δυσμενώς τα νευροαναπτυξιακά αποτελέσματα σε μικρά παιδιά. Ωστόσο, ως αναδρομική, η μελέτη μπορεί να καταδείξει μόνο συσχετισμούς, όχι αιτιότητα.
“Αυτό το είδος εργασίας προορίζεται να δημιουργήσει υποθέσεις και αυτός ο στόχος έχει επιτευχθεί καθώς αυτά τα προκαταρκτικά ευρήματα δημιουργούν πολυάριθμα πρόσθετα ερευνητικά ερωτήματα προς διερεύνηση”, γράφει ο Metz.
Μεταξύ αυτών: Υπάρχουν γενετικές προδιαθέσεις για δυσμενή έκβαση;
Θα παρατηρήσουμε διαφορικές επιδράσεις από την παραλλαγή SARS-CoV-2, τη σοβαρότητα της μόλυνσης και το τρίμηνο της μόλυνσης;
Είναι ο ίδιος ο ιός ή όλες οι κοινωνικές αλλαγές που συνέβησαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, συμπεριλαμβανομένων των διαφορών στον τρόπο με τον οποίο βιώθηκαν αυτές οι αλλαγές μεταξύ αυτών με και χωρίς SARS-CoV-2; «Ίσως το πιο σημαντικό ερώτημα είναι πώς μπορούμε να παρέμβουμε για να βοηθήσουμε στον μετριασμό των δυσμενών επιπτώσεων της πανδημίας στα μικρά παιδιά», σημειώνει ο Μετς.
«Οι προοπτικές μελέτες για την επικύρωση αυτών των ευρημάτων, την αποκάλυψη ορισμένων αποχρώσεων και τον εντοπισμό αυτών που διατρέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο θα βοηθήσουν τους επαγγελματίες υγείας να αφιερώσουν κατάλληλα πόρους για τη βελτίωση των αποτελεσμάτων καθώς παρακολουθούμε τη ζωή αυτής της γενιάς παιδιών που γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 », προσθέτει η ίδια.
Η μελέτη υποστηρίχθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας και το Εθνικό Ινστιτούτο Παιδικής Υγείας και Ανθρώπινης Ανάπτυξης.
Ο Perlis είναι συνεργάτης εκδότης για το JAMA Network Open, αλλά δεν συμμετείχε στη συντακτική αναθεώρηση ή την απόφαση για αυτό το χειρόγραφο.
Ο Metz ανέφερε ότι έλαβε προσωπικές αμοιβές και επιχορηγήσεις από τη Pfizer και επιχορηγήσεις από την GestVision.