Μια πρόσφατη μελέτη στο Journal of Cachexia, Sarcopenia, and Muscle διαπίστωσε ότι η τακτική άσκηση καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής – ειδικά ως νεαρό άτομο – μειώνει σημαντικά την πιθανότητα εμφάνισης σαρκοπενίας καθώς ωριμάζετε. Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η άσκηση συνήθειας σε μια δεκαετία επηρεάζει θετικά την επόμενη δεκαετία και ούτω καθεξής. Για να εμβαθύνει στην άσκηση και τον αντίκτυπό της στην υγεία, η ομάδα ανέλυσε τους Ιάπωνες που φημίζονται για απίστευτα μεγάλη ζωή.
Ωστόσο, η γήρανση του πληθυσμού της χώρας μπορεί τελικά να θεωρηθεί έκτακτη ανάγκη για τη δημόσια υγεία λόγω των εκατομμυρίων ηλικιωμένων ατόμων που τώρα χρειάζονται μακροχρόνια φροντίδα. Η ρίζα αυτού του προβλήματος είναι η σαρκοπενία, μια απώλεια σκελετικής μυϊκής μάζας και λειτουργίας που σχετίζεται με την ηλικία και είναι συχνά πιο σοβαρή σε άτομα που έχουν λιγότερο σωματικά δραστήρια ζωή.
Προκειμένου να κατανοηθούν καλύτερα τα προληπτικά μέτρα κατά της σαρκοπενίας, ερευνητές από την Ιαπωνία ερεύνησαν εάν οι συμπεριφορές άσκησης στην παιδική ηλικία μπορεί να έχουν σημαντική επίδραση στην αναβολή της ανάπτυξης της σαρκοπενίας σε μεταγενέστερη ηλικία. Η ομάδα διαπίστωσε ότι είχε πράγματι μεγάλη επιρροή. Μια ομάδα με επικεφαλής τον Yoshifumi Tamura από το Πανεπιστήμιο Juntendo εξέτασε τα σχήματα άσκησης περισσότερων από 1.600 Ιαπώνων που ήταν κοντά στη σύνταξη.
Τα άτομα χωρίστηκαν σε τέσσερις ομάδες με βάση τις συνήθειες άσκησης κατά τη διάρκεια της εφηβείας και αργότερα της ζωής:
- «καμία άσκηση σε καμία περίοδο»,
- «άσκηση μόνο στην εφηβεία»,
- «άσκηση μόνο σε μεγαλύτερη ηλικία»,
- και «άσκηση και στις δύο περιόδους».
Τα άτομα που είχαν ασκηθεί τόσο ως έφηβοι όσο και ως ενήλικες είχαν μεγαλύτερη μυϊκή μάζα και απόδοση, καθώς και πολύ μειωμένη πιθανότητα σαρκοπενίας. Οι σχετιζόμενες με την ηλικία μειώσεις στα ποσοστά δραστηριότητας είναι συχνές, ακόμη και στην Ιαπωνία που μπορεί να περπατήσει. Ωστόσο, το να συνηθίζει κανείς μια τακτική άσκηση ρουτίνας κατά τη διάρκεια της νεολαίας αυξάνει την πιθανότητα να συνεχίσει να το κάνει καθώς πλησιάζει η μέση ηλικία και η συνταξιοδότηση.
Η εφηβική άσκηση μειώνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες εδώ και αρκετό καιρό. Το 75% των μαθητών γυμνασίου δεν επιτυγχάνουν τα συνιστώμενα επίπεδα καθημερινής σωματικής δραστηριότητας, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου της Τζόρτζια. Είτε απλά τρέχετε είτε χορεύετε με μια αγαπημένη μελωδία, είναι σημαντικό να ορίσετε μια τακτική ρουτίνα άσκησης. Για την εφαρμογή μιας υγιεινής ρουτίνας άσκησης, τα σχολικά προγράμματα μπορούν να βοηθήσουν πολύ τους μαθητές να ολοκληρώσουν βασικές σωματικές ασκήσεις.
«Η διάρκεια του διαλείμματος, οι φυσικές εγκαταστάσεις και τα κοινωνικά περιβάλλοντα στα σχολεία έχει βρεθεί ότι επηρεάζουν τη σωματική δραστηριότητα των μαθητών», λέει ο συγγραφέας της μελέτης Janani R. Thapa, αναπληρωτής καθηγητής πολιτικής και διαχείρισης υγείας στο Κολέγιο Δημόσιας Υγείας του UGA. «Με την πάροδο του χρόνου, το κράτος έχει παρατηρήσει μείωση των επιπέδων σωματικής δραστηριότητας μεταξύ όλων των εφήβων, αλλά το ποσοστό είναι υψηλότερο μεταξύ των μαθητών γυμνασίου και λυκείου», συνεχίζει η Thapa.
Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι η άσκηση έχει μεγάλα οφέλη για την υγεία, από σωματικά οφέλη όπως η πρόληψη του εγκεφαλικού και του διαβήτη τύπου 2 έως διαταραχές που σχετίζονται με τη διάθεση όπως η κατάθλιψη. Τείνει να φέρει περισσότερη ενέργεια, καλύτερο ύπνο, εκλεπτυσμένη πέψη και κοινωνικές σχέσεις. Το CDC συνιστά στους ηλικιωμένους να κάνουν τουλάχιστον 150 λεπτά μέτριας άσκησης την εβδομάδα, όπως περπάτημα, που είναι περίπου μισή ώρα κάθε μέρα για πέντε ημέρες. Εάν συμμετέχετε σε έντονες σωματικές δραστηριότητες, αρκούν 75 λεπτά την εβδομάδα.