Η απορρύθμιση της αιμόστασης θα μπορούσε να οδηγήσει σε αιμορραγία ή θρομβωτικές επιπλοκές, οι οποίες συχνά προκαλούνται από μια κατάσταση υπερπηκτικότητας. Αυτή η κατάσταση παρατηρείται επίσης σε ασθενείς με κορωνοϊό. Η COVID-19 προκαλείται από έναν νέο κορωνοϊό, δηλαδή από το σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο κορωνοϊό 2 (SARS-CoV-2). Τα θρομβωτικά συμβάντα είναι κοινά μεταξύ ασθενών με COVID-19 που χρειάζονται νοσηλεία και τέτοια συμβάντα δεν μπορούσαν να προβλεφθούν με τη χρήση δοκιμών πήξης του αίματος.
Από αυτή την άποψη, η Περιστροφική Θρομβοελαστομετρία (ROTEM) έχει προταθεί ως ένα πολλά υποσχόμενο εργαλείο από πολλές πρόσφατες μελέτες. Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Diagnostics παρείχε μια επισκόπηση του ROTEM με ιδιαίτερη έμφαση στην ερμηνεία της συμμετρικής καμπύλης σχηματισμού θρόμβων. Οι ερευνητές εισήγαγαν επίσης νέες παραμέτρους που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη διάκριση μεταξύ των ασθενών με COVID-19 και των αποτελεσμάτων.
ROTEM και Ερμηνεία
Οι τυπικές δοκιμασίες αιμόστασης παραμελούν τη σύνθετη αλληλεπίδραση μεταξύ πρωτεασών πήξης, αιμοπεταλίων και άλλων κυττάρων. Οι δοκιμασίες, όπως ο χρόνος προθρομβίνης (PT) ή ο χρόνος ενεργοποιημένης μερικής θρομβοπλαστίνης (aPTT), εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις πρώτες ίνες ινώδους που θα σχηματιστούν και θα ανιχνευθούν. Αυτά είναι κυρίως κατάλληλα για τον εντοπισμό της παρουσίας αντιπηκτικών ή ελλείψεων. Ωστόσο, δεν χρησιμοποιούνται για την εκτίμηση του κινδύνου υπερπηκτικότητας ή θρόμβωσης. Το χρυσό πρότυπο είναι φυσικά η συσσωματομετρία μετάδοσης φωτός (LTA), όπου τα αιμοπετάλια μπλοκάρουν τα φωτεινά σήματα στο πλάσμα, αλλά ακόμη και το LTA δεν είναι αρκετά ευαίσθητο για την αξιολόγηση της υπεραντιδραστικότητας των αιμοπεταλίων.
Εργαστηριακές μέθοδοι έχουν αναπτυχθεί για να ενσωματώσουν τον σχεδόν πλήρη καταρράκτη πήξης και δύο κύριες μέθοδοι σε αυτόν τον τομέα είναι η ThromboElastoGraphy (TEG) και η ROtational ThromboElastoMetry (ROTEM), όπου μια καρφίτσα αιωρείται σε ένα κύπελλο με πλήρες αίμα. Στο ROTEM, το κύπελλο στερεώνεται με περιστρεφόμενο πείρο, ενώ το αντίστροφο συμβαίνει στο TEG. Καθώς το αίμα σχηματίζει έναν πλούσιο σε αιμοπετάλια θρόμβο ινώδους (θρόμβωση), η περιστροφή παρεμποδίζεται και ο βαθμός παρεμπόδισης καταγράφεται ως πλάτος (Α) και εκφράζεται σε mm σε σχέση με το χρόνο.
Σημασία των αποτελεσμάτων
Το αποτέλεσμα είναι ένα γράφημα με συμμετρική εμφάνιση και το μέγεθος αυτής της καμπύλης αντίδρασης είναι ανάλογο με την ισχύ του θρόμβου που σχηματίζεται με την πάροδο του χρόνου. Αυτό επιτρέπει τον χαρακτηρισμό του σχηματισμού θρόμβου. Οι τυπικές αναλύσεις δεν μπορούν να εντοπίσουν ασθενείς με COVID-19 που διατρέχουν κίνδυνο θρομβωτικών επιπλοκών και περίπου το 25% των ασθενών στην εντατική θεραπεία υποφέρουν από τέτοια συμβάντα. Η πηκτική παθολογία που προκαλείται από την COVID-19 έχει επιδείξει πολύ μοναδικούς κλινικούς φαινότυπους και έχουν παρατηρηθεί βιοχημικές ιδιότητες και περιπτώσεις θρομβοεμβολής παρά τη χορήγηση αντιπηκτικής αγωγής.
Η πήξη του COVID-19 συνεπάγεται επίσης αυξημένα επίπεδα ινωδογόνου και δείκτες ενδοθηλιακής ενεργοποίησης. Απαιτούνται περαιτέρω κλινικές μελέτες για την ανάλυση της επίδρασης των συνδυασμένων παθολογιών στην υπερπηκτικότητα και τα αποτελέσματα σε παγκόσμιες αναλύσεις όπως το ROTEM. Πιο συγκεκριμένα, αυτή φαίνεται μια εφικτή τεχνολογία για τη μελέτη του σχηματισμού και της λύσης του ινώδους σε ασθενείς με COVID-19. Ως προγνωστικοί παράγοντες των θρομβοεμβολικών επιπλοκών, έχουν μελετηθεί τρεις βασικές μεταβλητές ROTEM. Αυτά είναι τα MCF (μέγιστη σταθερότητα θρόμβου), CT (χρόνος πήξης) και CFT (χρόνος σχηματισμού θρόμβων).
Οι παράμετροι ROTEM δεν μπορούν να περιγράψουν όλες τις πτυχές των διαφορών (π.χ. ρυθμός σχηματισμού θρόμβων) μεταξύ ενός υγιούς ατόμου και ενός ασθενούς με COVID-19. Για να αποκτήσουν καλύτερη εικόνα για το σχηματισμό θρόμβων, οι ερευνητές ανέλυσαν εκ νέου τα δεδομένα ROTEM που αναφέρθηκαν σε προηγούμενη μελέτη για να εισαγάγουν δύο νέες παραμέτρους – Αύξηση σκληρότητας θρόμβου (CFI) και κλίση-MCF-t (σε mm/min). Συνέκριναν την κλίση-CFT και την κλίση-MCF-t σε δείγματα ολικού αίματος με και χωρίς πρόσθετη αύξηση του ινωδογόνου και/ή της ηπαρίνης. Οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι και οι δύο παράμετροι ήταν σημαντικά υψηλότερες κατά την αύξηση του ινωδογόνου. Ωστόσο, οι αυξημένες τιμές δεν άλλαξαν με την προσθήκη ηπαρίνης.
Συμπεράσματα
Οι θρομβωτικές επιπλοκές στον COVID-19 είναι απρόβλεπτες ως προς την εμφάνιση και τη σοβαρότητα. Το ROTEM έχει αποδειχθεί ότι είναι μια πολλά υποσχόμενη εναλλακτική λύση σε σχέση με τις συμβατικές δοκιμασίες πήξης, όπως η PT και η aPTT. Για τη θεραπεία της υπερπηκτικότητας και της υπερινωδόλυσης σε ασθενείς με COVID-19, περαιτέρω έρευνα για το σχηματισμό θρόμβων σε δείγματα COVID-19 θα μπορούσε να είναι επωφελής. Νέες παράμετροι, όπως το CFI και το Slope-MCF-t ενδέχεται να παρέχουν βαθύτερες πληροφορίες για τον ρυθμό σχηματισμού θρόμβων. Οι ερευνητές, ωστόσο, δήλωσαν ότι απαιτείται περαιτέρω επικύρωση αυτών των νέων παραμέτρων για την il