Επιστημονικά Νέα

Ψωρίαση: Σχεδόν το 10% των ασθενών έχουν υψηλό κίνδυνο για ηπατική ίνωση

Ψωρίαση: Σχεδόν το 10% των ασθενών έχουν υψηλό κίνδυνο για ηπατική ίνωση
Ψωρίαση: Το 9,66% των ατόμων με ψωρίαση διατρέχουν υψηλό κίνδυνο να έχουν προχωρημένη ηπατική ίνωση, κάτι που απαιτεί περαιτέρω έρευνα και αντιμετώπιση.

Περίπου το 10% των ασθενών με ψωρίαση έχουν υψηλό κίνδυνο για προχωρημένη ηπατική ίνωση, σύμφωνα με μια συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση που δημοσιεύτηκε διαδικτυακά στις 15 Δεκεμβρίου στο Frontiers in Medicine. Ο Tanat Yongpisarn από το Πανεπιστήμιο Mahidol της Μπανγκόκ και οι συνεργάτες του εξέτασαν τον επιπολασμό ασθενών με ψωρίαση που έχουν υψηλό ή χαμηλό κίνδυνο για προχωρημένη ηπατική ίνωση. Εξέτασαν παράγοντες κινδύνου για ηπατική ίνωση χρησιμοποιώντας δεδομένα από μελέτες παρατήρησης που εντοπίστηκαν από μια συστηματική βιβλιογραφική ανασκόπηση.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο συγκεντρωτικός επιπολασμός ήταν 9,66% για ασθενείς με ψωρίαση σε υψηλό κίνδυνο για προχωρημένη ηπατική ίνωση, ενώ ο συγκεντρωτικός επιπολασμός ήταν 77,79% για ασθενείς με χαμηλό κίνδυνο για προχωρημένη ηπατική ίνωση. Ο επιπολασμός της προχωρημένης ηπατικής ίνωσης ήταν χαμηλότερος σε μελέτες που στρατολόγησαν ασθενείς που δεν είχαν λάβει μεθοτρεξάτη έναντι κοορτών που έκαναν χρήση μεθοτρεξάτης (4,44 έναντι 12,25%). Για τις ηλικίες άνω των 50 ετών, με δείκτη μάζας σώματος μεγαλύτερο από 30 kg/m², σακχαρώδη διαβήτη, υπέρταση, δυσλιπιδαιμία και μεταβολικό σύνδρομο, οι συνδυασμένες αναλογίες πιθανοτήτων ήταν 2,20, 3,67, 6,23, 2,82, 3,08 και 5 αντίστοιχα.

«Σε αυτήν τη συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση, ανακαλύπτουμε ότι το 9,66 τοις εκατό των ατόμων με ψωρίαση διατρέχουν υψηλό κίνδυνο να έχουν προχωρημένη ηπατική ίνωση, κάτι που απαιτεί περαιτέρω έρευνα και αντιμετώπιση. Ενώ το 77,79 τοις εκατό του πληθυσμού θεωρείται χαμηλού κινδύνου, το υπόλοιπο 22,21 τοις εκατό απαιτεί περαιτέρω δοκιμές», γράφουν οι συγγραφείς. «Ελπίζουμε να ενημερώσουμε τους επαγγελματίες και τους μελλοντικούς ερευνητές σχετικά με τον υψηλό επιπολασμό της προχωρημένης ηπατικής ίνωσης σε ασθενείς με ψωρίαση, καθώς και την κρίσιμη ανάγκη για προσυμπτωματικό έλεγχο της ηπατικής ίνωσης».