Ενώ τόσο οι ασθενείς όσο και οι γιατροί πάλεψαν με αυτό στην αρχή, και οι δύο το έχουν μάθει και το έχουν υιοθετήσει ως ένα από τα κύρια κανάλια παροχής φροντίδας.
Στην Ινδία συγκεκριμένα, τα νοσοκομεία και οι γιατροί δίστασαν να χρησιμοποιούν τηλεϊατρική για πολλούς λόγους στο παρελθόν – πρωτίστως ήταν η έλλειψη σαφήνειας σχετικά με τους κανονισμούς που διέπουν την τηλεϊατρική. Αυτό άλλαξε καθώς η Κυβέρνηση παρουσίασε τις Οδηγίες Τηλεϊατρικής τον Μάρτιο του 2020, επιτρέποντας στους γιατρούς να χρησιμοποιούν όλα τα πιθανά κανάλια. Η δεύτερη ανησυχία ήταν η αισχροκέρδια. Ο Covid-19 έσπασε επίσης αυτόν τον μύθο – με όλα τα OPD κλειστά λόγω lockdown, οι περισσότεροι κατάφεραν να διατηρήσουν τις χρεώσεις διαβούλευσης ισοδύναμες με τις OPD σε αυτές τις πλατφόρμες.
Η αγορά τηλεϊατρικής της Ινδίας αναμένεται να φθάσει τα 5,5 δισεκατομμύρια δολάρια έως το 2025, ωθούμενη από την άνοδο των τηλεπικοινωνιών, της τηλεπαθολογίας, της τηλεραδιολογίας και του ηλεκτρονικού φαρμακείου. Λόγω της πανδημίας και του επακόλουθου lockdown, αυτό είχε ως αποτέλεσμα σημαντική αύξηση του αριθμού των πλατφορμών τηλεϊατρικής στην Ινδία. Εκκινήσεις όπως MyHealthcare, Meddo, DocOn, Phable έχουν προστεθεί σε μια υπάρχουσα λίστα πλατφόρμων όπως το Practo, το mFine, το DocsApp, το CallHealth και το Lybrate.
Το μέλλον της τηλεϊατρικής θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τη δημιουργία ενός αποτελεσματικού οικοσυστήματος περίθαλψης γύρω από τον ασθενή, το οποίο όχι μόνο θα συνδέσει τον ασθενή και το γιατρό, αλλά επιπλέον θα είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει την τεχνολογία για να βοηθήσει στην παράδοση φαρμάκων, τη διάγνωση, τη λήψη αναφορών και όλο αυτό παρακολουθείται από γιατρούς στις πλατφόρμες Ηλεκτρονικών Ιατρικών Αρχείων (EMR).
Η πρόσβαση στην ποιοτική πρωτοβάθμια περίθαλψη υπήρξε ένα πολυετές πρόβλημα του Ινδικού τομέα υγειονομικής περίθαλψης. Μια έκθεση του Κέντρου Δυναμικής, Οικονομίας και Πολιτικής Νόσων (CDDEP) στις ΗΠΑ ανέφερε ότι η Ινδία έχει έλλειψη περίπου 600.000 γιατρών και πάνω από 2 εκατομμύρια νοσοκόμες. Οι εκθέσεις επισημαίνουν ότι η Ινδία έχει περαιτέρω έλλειψη περισσότερων από 150.000 ακτινολόγων.
Η αποτελεσματική και αποδοτική χρήση της τηλεϊατρικής θα μπορούσε να συμβάλει στη γεφύρωση ορισμένων από αυτά τα κενά με τους γιατρούς να μπορούν να διαχειριστούν ασθενείς που χρειάζονται νοσηλεία. Για εκείνους που δεν χρειάζονται νοσηλεία, οι γιατροί μπορούν να ελέγξουν τα συμπτώματα σε ασθενείς μέσω τηλεϊατρικής, να τους συμβουλέψουν για φαρμακευτική αγωγή, να ζητήσουν εξετάσεις και να ελέγξουν την παρακολούθηση τους εάν επιδεινωθούν τα συμπτώματά τους.
Διάφορες πλατφόρμες έχουν αναπτύξει τεχνολογικές λύσεις που επιτρέπουν στους ασθενείς να παρακολουθούνται στο σπίτι, ενώ όλες οι πληροφορίες τους μπορούν να παρακολουθούνται από τους γιατρούς τους. Όπου απαιτείται ιατρική παρέμβαση, η ομάδα φροντίδας μπορεί να ειδοποιήσει τα νοσοκομεία για παραϊατρική παρέμβαση.