Επιστημονικά Νέα

Προσδόκιμο ζωής: Η διατήρηση σταθερού βάρους συνδέεται με την μακροζωία

Προσδόκιμο ζωής: Η διατήρηση σταθερού βάρους συνδέεται με την μακροζωία
Προσδόκιμο ζωής: Οι ηλικιωμένες γυναίκες που διατηρούσαν σταθερό σωματικό βάρος μετά τα 60 είχαν περισσότερες πιθανότητες να συμπληρώσουν τα 90ά τους γενέθλια. 

Your browser does not support the video tag. https://grx-obj.adman.gr/grx/creatives/sanofi/20876/better-understanding-insulin.mp4

Οι ηλικιωμένες γυναίκες που θέλουν να παρατείνουν τη διάρκεια ζωής τους έως την ηλικία των 90 ετών και άνω θα πρέπει να επικεντρωθούν στη διατήρηση ενός σταθερού βάρους. Μια πρόσφατη πολυϊδρυματική μελέτη διαπίστωσε ότι οι ηλικιωμένες γυναίκες που διατηρούσαν σταθερό σωματικό βάρος μετά τα 60 είχαν περισσότερες πιθανότητες να συμπληρώσουν τα 90ά τους γενέθλια. Στη μελέτη συμμετείχαν 54.437 γυναίκες από το Women’s Health Initiative. Οι ερευνητές εξέτασαν τις βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες αλλαγές βάρους στις γυναίκες και το συνέκριναν με την ηλικία που έφτασαν.


Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες που βίωσαν ακούσια απώλεια βάρους είχαν 51% χαμηλότερες πιθανότητες να φτάσουν τα 90. Ενώ η απώλεια βάρους συσχετίστηκε με μειωμένη μακροζωία, μια αύξηση βάρους 5% ή περισσότερο δεν συνέβαλε στην εξαιρετική μακροζωία, γεγονός που δείχνει τη σημασία της διατήρησης ενός σταθερού βάρους. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Journal of Gerontology: Medical Sciences.

Απώλεια βάρους έναντι αύξησης βάρους έναντι σταθερού βάρους

Αυτή η μελέτη είχε ως στόχο να αναλύσει τυχόν συσχετίσεις μεταξύ αλλαγών βάρους (σκόπιμες ή ακούσιες) και εξαιρετικής μακροζωίας σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας. Οι συγγραφείς σημείωσαν ότι προηγούμενες μελέτες ανέλυσαν τα αποτελέσματα της απώλειας βάρους από την αρχή έως τη μέση ενήλικη ζωή, όπως η μετάβαση από ένα άτομο με παχυσαρκία στο υπέρβαρο, αλλά ότι αυτές οι μελέτες δεν είχαν εξετάσει εάν η απώλεια βάρους ήταν σκόπιμη. Η μελέτη UCSD περιελάμβανε σχεδόν 55.000 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που συμμετείχαν στη μελέτη Women’s Health Initiative (WHI), η οποία ξεκίνησε το 1991.

Η μελέτη WHI επικεντρώθηκε σε ζητήματα υγείας σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, όπως καρδιακές παθήσεις και καρκίνο. Οι συγγραφείς επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν δεδομένα από γυναίκες που ήταν ηλικίας 61 έως 81 ετών τη στιγμή της εγγραφής τους στη μελέτη. Οι γυναίκες έδωσαν πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένου του βάρους, των ιατρικών καταστάσεων, της κατανάλωσης αλκοόλ και της κατάστασης καπνίσματος. Οι ερευνητές εξέτασαν τις αλλαγές βάρους από την αρχή της εγγραφής κάθε συμμετέχοντα και αργότερα στα σημάδια των 3 και 10 ετών. Κατηγοριοποίησαν τις γυναίκες σε μία από τις τρεις ομάδες:

  • Σταθερό βάρος (λιγότερο από 5% αλλαγή από το αρχικό βάρος)
  • Απώλεια βάρους (περισσότερο από 5% μείωση από το αρχικό βάρος)
  • Αύξηση βάρους (περισσότερο από 5% αύξηση από το αρχικό βάρος)

 

Οι συγγραφείς κατέταξαν επίσης τις γυναίκες σε «σκόπιμη απώλεια βάρους» ή «αθέλητες ομάδες απώλειας βάρους» κατά τη ζύγιση 3 ετών, ανάλογα με το αν ανέφεραν ότι έχασαν σκόπιμα περισσότερα από 5 κιλά.

Η ακούσια απώλεια βάρους βλάπτει τις πιθανότητες να φτάσετε τα 90

Μετά τον αποκλεισμό οποιωνδήποτε γυναικών πέθαναν εντός του πρώτου έτους της 3ετούς ζύγισης (για να αποφευχθεί η επίδραση των προϋπαρχόντων παθήσεων υγείας στα αποτελέσματα), οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 56,3% των γυναικών που διατήρησαν σταθερό βάρος έζησαν τουλάχιστον 90 χρόνια παλαιός. Οι γυναίκες που βίωσαν ακούσια απώλεια βάρους 5% ή περισσότερο είχαν λιγότερες πιθανότητες να φτάσουν την ηλικία των 90 ετών.

Σύμφωνα με τους συγγραφείς, οι γυναίκες που είχαν απώλεια βάρους (για οποιονδήποτε λόγο) πάνω από 5% στο τσεκαπ 3 ετών είχαν 33% χαμηλότερες πιθανότητες να φτάσουν το 90, 35% χαμηλότερες πιθανότητες να φτάσουν το 95 και 38% χαμηλότερες πιθανότητες να φτάσουν 100. Εξέτασαν επίσης εάν η απώλεια βάρους ήταν σκόπιμη ή ακούσια και οι γυναίκες που προσπάθησαν να χάσουν βάρος είχαν 17% μειωμένες πιθανότητες να φτάσουν το 90. Μερικοί λόγοι για σκόπιμη απώλεια βάρους περιελάμβαναν αλλαγές διατροφής και αύξηση της άσκησης.

Οι γυναίκες που δεν έχασαν βάρος επίτηδες είχαν 51% μειωμένες πιθανότητες να φτάσουν τις 90. Μερικοί λόγοι που οι γυναίκες ανέφεραν ότι έχασαν αθέλητα βάρος περιλαμβάνουν ασθένεια και άγχος. Εναλλακτικά, αύξηση βάρους άνω του 5% κατά την 3ετή ζύγιση δεν συσχετίστηκε με αυξημένες πιθανότητες επιβίωσης.

«Είναι πολύ συνηθισμένο για τις ηλικιωμένες γυναίκες στις Ηνωμένες Πολιτείες να βιώνουν [υπέρβαρες ή παχυσαρκίες] με εύρος δείκτη μάζας σώματος από 25 έως 35. Τα ευρήματά μας υποστηρίζουν σταθερό βάρος ως στόχο μακροζωίας στις μεγαλύτερες γυναίκες», λέει ο καθηγητής Aladdin. H. Shadyab, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και καθηγητής στη Σχολή Δημόσιας Υγείας και Επιστήμης της Ανθρώπινης Μακροζωίας του UCSD.

Γιατί η διατήρηση του βάρους είναι σημαντική

Η Δρ Jessica Lee, αναπληρώτρια καθηγήτρια γηριατρικής στην Ιατρική Σχολή McGovern στο UTHealth Houston, μίλησε για τη μελέτη. «Με τα χρόνια, υπήρξαν ορισμένα ερωτήματα σχετικά με το εάν οι αλλαγές βάρους έχουν περισσότερο ή λιγότερο όφελος όσον αφορά τη μακροζωία», είπε. «Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης δείχνουν ότι σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, η επιβίωση σε εξαιρετική μακροζωία είναι πιο πιθανή σε εκείνες που διατηρούν το βάρος τους (<5% από την αρχική τιμή) αντί να παίρνουν ή να χάνουν βάρος», σημείωσε.