Επιστημονικά Νέα

Πιθανό Φάρμακο: Θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τη Διαταραχή μετατραυματικού στρες και το άγχος

Πιθανό Φάρμακο: Θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τη Διαταραχή μετατραυματικού στρες και το άγχος
Για να γνωρίζουμε την πραγματική αποτελεσματικότητα μιας τέτοιας νέας θεραπευτικής επιλογής, η Δρ Pedraza σημείωσε ότι θα ήταν απαραίτητο να επεκταθούν οι προκλινικές δοκιμές σε καταστάσεις όπου παρατηρείται η «επανεμφάνιση σβησμένων αντιδράσεων φόβου».

Your browser does not support the video tag. https://grx-obj.adman.gr/grx/creatives/sanofi/20876/better-understanding-insulin.mp4

Πιθανό Φάρμακο: Ένα μυαλό χωρίς φόβο: Θα μπορούσε αυτό το πιθανό φάρμακο να αντιμετωπίσει τη Διαταραχή Mετατραυματικού Στρες το PTSD και το άγχος; Νέα έρευνα ανοίγει την πόρτα στην ανάπτυξη ενός φαρμάκου που μπορεί να βοηθήσει στην αναστολή των αναμνήσεων φόβου. Οι τραυματικές εμπειρίες μπορούν να οδηγήσουν σε μακροχρόνιες τρομακτικές αναμνήσεις. Οι ερευνητές έχουν δείξει ότι ένα συγκεκριμένο φάρμακο μπορεί να καταστείλει τις φοβερές αναμνήσεις σε ένα μοντέλο ποντικιού σε προηγούμενη μελέτη. Σε μια νέα μελέτη, οι ερευνητές εντόπισαν τον μηχανισμό αυτού του φαρμάκου.


Σε μια νέα μελέτη, οι ερευνητές εντόπισαν τον μηχανισμό ενός φαρμάκου που προηγουμένως ανακάλυψαν ότι θα μπορούσε να αναστείλει τις φοβερές αναμνήσεις σε ποντίκια.

Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Frontiers in Behavioral Neuroscience, ανοίγει την πόρτα στην ανάπτυξη ενός φαρμάκου που μπορεί να έχει την ίδια επίδραση στους ανθρώπους.

Τραυματικές αναμνήσεις

Εάν ένα άτομο βιώσει ένα τραυματικό γεγονός, μπορεί να έχει μακροχρόνιες φοβερές αναμνήσεις του γεγονότος που μειώνουν την ποιότητα της ζωής του.

Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων

Λένε ότι τα τραυματικά συμβάντα «σημαδεύονται από μια αίσθηση φρίκης, ανικανότητας, σοβαρού τραυματισμού ή απειλής σοβαρού τραυματισμού ή θανάτου».

Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας, πολλοί άνθρωποι θα αναρρώσουν από τις επιπτώσεις ενός τραυματικού γεγονότος όσο περνάει ο καιρός. Ωστόσο, εάν ένα άτομο δεν αναρρώσει, μπορεί να έχει αναπτύξει διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD).

Σε ένα άτομο με PTSD μπορεί να προσφερθούν θεραπεία ομιλίας ή φάρμακα για να το βοηθήσουν να αναρρώσει.

Το Medical News Today μίλησε με την Δρ Carmen Pedraza, Καθηγήτρια Ψυχοβιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, Ισπανία.

Η Δρ Pedraza δεν συμμετείχε στη μελέτη. «Ο φόβος είναι μια φυσιολογική συναισθηματική αντίδραση, ζωτικής σημασίας για την επιβίωση.

Όταν ένα «επικίνδυνο» ερέθισμα συνδυάζεται με ένα ουδέτερο ερέθισμα, μπορεί να δημιουργηθεί μια εξαρτημένη απόκριση φόβου, η εξάλειψη της οποίας – όταν το ερέθισμα που πυροδότησε την απόκριση φόβου δεν υπάρχει – είναι απαραίτητη για τη συναισθηματική ρύθμιση», σύμφωνα με τη Δρ Pedraza. . Λέει ότι η ανάπτυξη φοβιών, διαταραχών πανικού και PTSD έχει συνδεθεί με την αποτυχία να ρυθμιστούν σωστά οι αντιδράσεις του φόβου και η «εξάλειψη του φόβου» είναι το επίκεντρο των θεραπευτικών παρεμβάσεων που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία αυτών των διαταραχών.

«Η αμυγδαλή και ο προμετωπιαίος φλοιός είναι δύο βασικές δομές στα εγκεφαλικά κυκλώματα που εμπλέκονται στη συναισθηματική ρύθμιση.

Τα αποτελέσματα από μελέτες σε ανθρώπους και ζώα υποδηλώνουν ότι η διακοπή αυτού του κυκλώματος είναι σημαντική για την ανάπτυξη διαταραχών εξάλειψης του φόβου και προβλέπει ατομικές διαφορές στη ρύθμιση των συναισθημάτων», εξήγησε η Δρ Pedraza.

«Τα φάρμακα που ρυθμίζουν αυτό το κύκλωμα μπορεί να είναι μια καλή θεραπευτική στρατηγική για τη θεραπεία αυτών των διαταραχών».

Νέα φάρμακα απαραίτητα Σύμφωνα με τον καθηγητή Akiyoshi Saitoh του Τμήματος Φαρμακευτικής του Πανεπιστημίου Επιστήμης του Τόκιο και τον επικεφαλής συγγραφέα της μελέτης, τα νέα φάρμακα είναι ζωτικής σημασίας για τη βελτίωση της θεραπείας για τρομακτικές αναμνήσεις.

«Δεν υπάρχει επί του παρόντος αποτελεσματική θεραπεία για τη μνήμη του φόβου. Τα μονοαμινικά αντικαταθλιπτικά χρησιμοποιούνται συχνά, αλλά έχουν προβλήματα όπως η ανεπαρκής ικανοποίηση από τη θεραπεία, ο μεγάλος χρόνος που απαιτείται για την έναρξη του θεραπευτικού αποτελέσματος και οι παρενέργειες που προηγούνται του θεραπευτικού αποτελέσματος», είπε ο καθηγητής Saitoh.

Πρόσθεσε ότι η ανάπτυξη «νέων ψυχοφαρμάκων με διαφορετικούς μηχανισμούς δράσης από τα υπάρχοντα φάρμακα» είναι απαραίτητη για την επίλυση αυτών των προβλημάτων. Η Δρ Pedraza συμφώνησε. «Αρκετές ενώσεις είναι διαθέσιμες αυτήν τη στιγμή που διευκολύνουν την εξαφάνιση αλλά δεν είναι απαλλαγμένες από δυσμενείς επιπτώσεις».

«Η παρούσα μελέτη επικεντρώνεται στους νευροβιολογικούς μηχανισμούς που ευθύνονται για την ευεργετική επίδραση στην  εξαφάνιση του KNT-127, ενός εκλεκτικού αγωνιστή ενός από τους υποδοχείς οπιοειδών, του δ-οπιοειδούς υποδοχέα, ο οποίος δρα μέσω διαφορετικών οδών σηματοδότησης στο αμυγδαλή και τον υπομετωπιαίο φλοιό του προμετωπιαίου φλοιού».

«Αυτό το φάρμακο μπορεί να προσφέρει μια εναλλακτική λύση στις διαθέσιμες θεραπείες», είπε η Δρ Pedraza.

Προετοιμασία φόβου σε ποντίκια Στη μελέτη, οι ερευνητές εξέθεσαν ποντίκια σε ένα τεστ προετοιμασίας φόβου.

Έδωσαν στα ποντίκια ένα ήπιο ηλεκτρικό σοκ ως απόκριση σε ένα εξαρτημένο ερέθισμα, προκαλώντας μια εξαρτημένη απόκριση φόβου.

Τα ποντίκια στη συνέχεια χωρίστηκαν σε δύο ομάδες.

Η μία ομάδα έλαβε το φάρμακο KNT-127 σε διάφορα μέρη του εγκεφάλου, ενώ η άλλη λειτούργησε ως έλεγχος.

Όταν εκτέθηκαν στον θάλαμο προετοιμασίας όπου δέχθηκαν τα ηλεκτροσόκ, τα ποντίκια που έλαβαν το φάρμακο στον βασεοπλάγιο πυρήνα της αμυγδαλής και στις υποπεριοχές του προμετωπιαίου φλοιού εμφάνισαν σημαντικά μικρότερη απόκριση φόβου.

Χρειάζεται περισσότερη έρευνα

Το εύρημα μπορεί να σημαίνει ότι το KNT-127 θα μπορούσε να αναπτυχθεί σε φάρμακο που μπορεί να εφαρμοστεί σε ανθρώπους. Ωστόσο, η Δρ Pedraza προειδοποίησε ότι υπάρχει πολύς δρόμος για να γίνει πραγματικότητα. 

«Τα ζωικά μοντέλα ψυχοπαθολογικών διαταραχών είναι χρήσιμα για την απόκτηση γνώσης των νευροβιολογικών μηχανισμών αυτών των διαταραχών και αποτελούν το σημείο εκκίνησης για την ανάπτυξη περαιτέρω μελετών και κλινικών δοκιμών για την εμπορευματοποίηση φαρμάκων για θεραπευτικούς σκοπούς».

«Ωστόσο, υπάρχουν πολλές σκέψεις που πρέπει να ληφθούν υπόψη για να γνωρίζουμε το πραγματικό πεδίο εφαρμογής αυτής της μελέτης για τη θεραπεία των διαταραχών που σχετίζονται με το φόβο.

Η μείωση της προετοιμασίας του φόβου γενικά δεν είναι μόνιμη: αφού μάθουμε να σβήνουμε τον φόβο, είναι σύνηθες να επανεμφανίζεται η απόκριση του φόβου και μερικές φορές μπορεί να ενισχυθεί. Επιπλέον, η εξαφάνιση είναι συγκεκριμένη για τα σημάδια», είπε.

Για να γνωρίζουμε την πραγματική αποτελεσματικότητα μιας τέτοιας νέας θεραπευτικής επιλογής, η Δρ Pedraza σημείωσε ότι θα ήταν απαραίτητο να επεκταθούν οι προκλινικές δοκιμές σε καταστάσεις όπου παρατηρείται η «επανεμφάνιση σβησμένων αντιδράσεων φόβου».

«Θα ήταν επίσης απαραίτητο να μελετηθεί η μακροπρόθεσμη επίδραση, δεδομένου ότι μερικές φορές εμφανίζεται αυθόρμητη ανάκτηση της απόκρισης του φόβου», εξήγησε. «Το KNT-127 μπορεί να είναι μια πολλά υποσχόμενη θεραπευτική εναλλακτική λύση στις διαθέσιμες θεραπείες, αλλά υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος».