Τα κουνούπια τίγρης που φέρουν τον ιό Ζίκα δεν εξαπλώνονται μόνο με ταχείς ρυθμούς αλλά δείχνουν και μια αξιοσημείωτη ικανότητα να προσαρμόζονται γρήγορα σε διάφορες περιοχές και κλίματα, σύμφωνα με τον Jeffrey Powell, καθηγητή οικολογίας, εξελικτικής βιολογίας και περιβαλλοντικών Επιστημών Υγείας.
Τα είδη κουνουπιών, τα οποία μεταδίδουν επίσης τον κίτρινο πυρετό και τον ιό chikungunya που ενδημεί στην Αφρική, έχουν φτάσει μέχρι το μακρινό Βορρά, τη βόρεια Καλιφόρνια και τη νότια Γεωργία, αναφέρει ο Powell σε μία κριτική των επιστημονικών σπουδών που δημοσιεύθηκε δύο μόλις ημέρες πριν στο περιοδικό Science.
“Αυτή είναι μια δυναμική του είδους που αλλάζει ταχύτατα, καθώς προσαρμόζεται στις ανθρώπινες δραστηριότητες», σημείωσε ο Powell. Για παράδειγμα, το Aedes aegypti επιβιώνει προφανώς στους πιο κρύους χειμώνες στην Ουάσιγκτον, βρίσκοντας καταφύγιο σε υπονόμους, κάτι που δεν κάνει σε άλλα ενδιαιτήματα. Στην Καλιφόρνια, η ξηρασία μπορεί να έχει οδηγήσει τα κουνούπια σε πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές, που διαθέτουν με πηγές νερού, όπως οι πισίνες. Τα είδη hitchhikes ευρίσκονται συχνά σε προϊόντα, όπως τα καλλωπιστικά φυτά ή τα χρησιμοποιημένα ελαστικά, τα οποία αποστέλλονται σε άλλα μέρη του κόσμου. Και μια κάποια ποιο ήπια, που έχουν κοντινή συγγένεια βρίσκονται κυρίως στην υποσαχάρια Αφρική. Και μάλιστα αυτά φαίνεται να προέρχονται από διασταύρωση, αποκτώντας μεγαλύτερη επιθετικότητα και αυξάνοντας τον κίνδυνο για την εξάπλωση του κίτρινου πυρετού σε αυτές τις περιοχές, δήλωσε ο ερευνητής του Yale. Ο Powell και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο Yale μελετούν τη γενετική των κουνουπιών για να εντοπίσουν την πηγή προέλευσής τους. Καταλήγοντας επισήμανε ότι «εκτιμούμε ότι δεν θα περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα όπου τα κουνούπια θα επεκτείνουν τα βόρεια όριά τους».
Υπενθυμίζεται τέλος, ότι ο ιός Ζίκα αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά το 1947. Ο πρώτος καταγεγραμμένος φορέας ήταν ένας μακάκος που ζούσε στο δάσος Ζίκα της Ουγκάντα. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα κουνούπια είναι φορείς του ιού και ότι ο Ζίκα μπορεί επίσης να μολύνει τα ποντίκια. Επιδημίες του ιού Ζίκα καταγράφηκαν από το 1951 έως το 1981 σε Αφρική και Ασία. Μία ακόμη επιδημία χτύπησε το 2007 την Πολυνησία. Πιο πρόσφατα, ο ιός άρχισε να εξαπλώνεται από το 2014 στη Λατινική Αμερική με ταχύτατο ρυθμό. Το Δεκέμβριο του 2015 καταγράφηκε στο Πουέρτο Ρίκο το πρώτο κρούσμα μόλυνσης από τον ιό. Οι ανησυχίες για εξάπλωση προς το Βορρά (ΗΠΑ) ολοένα και εντείνονται, όπως επισημάνθηκε και παραπάνω.