Πίεση σάκχαρο διατροφή: Άτομα μέσης έως μεγαλύτερης ηλικίας που έτρωγαν τουλάχιστον τρεις μερίδες σπόρων ολικής αλέσεως καθημερινά είχαν μικρότερες αυξήσεις στην αρτηριακή πίεση και τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους με την πάροδο του χρόνου σε σύγκριση με εκείνους που έτρωγαν κάτω από μισή μερίδα την ημέρα, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Journal of Nutrition. Η μελέτη των ερευνητών στο Jean Mayer USDA Human Nutrition Research Center on Aging, στο Tufts University, εξέτασε πώς η πρόσληψη ολόκληρων και επεξεργασμένων σπόρων, με την πάροδο του χρόνου, επηρέασε πέντε παράγοντες κινδύνου καρδιακών παθήσεων: περιφέρεια μέσης, αρτηριακή πίεση, σάκχαρο αίματος, τριγλυκερίδια και HDL («καλή») χοληστερόλη.
Χρησιμοποιώντας δεδομένα από τη Framingham Heart Study Offspring Cohort, η οποία ξεκίνησε τη δεκαετία του 1970 για την εκτίμηση των μακροπρόθεσμων παραγόντων κινδύνου καρδιακών παθήσεων, η νέα μελέτη εξέτασε τα αποτελέσματα υγείας που σχετίζονται με την κατανάλωση ολόκληρων και επεξεργασμένων σπόρων για μια περίοδο 18 ετών. Οι 3.100 συμμετέχοντες ήταν κυρίως λευκοί και, κατά μέσο όρο, πολλοί από αυτούς στην πέμπτη δεκαετία της ζωή τους. Η ερευνητική ομάδα συνέκρινε τις αλλαγές στους πέντε παράγοντες κινδύνου, σε διαστήματα τεσσάρων ετών, σε τέσσερις κατηγορίες αναφερόμενης πρόσληψης σπόρων ολικής αλέσεως, που κυμαίνονται από λιγότερο από μισή μερίδα την ημέρα έως τρεις ή περισσότερες μερίδες την ημέρα. Σύμφωνα με τις Διατροφικές Οδηγίες για τους Αμερικανούς 2020-2025, η συνιστώμενη ποσότητα κόκκων ολικής αλέσεως είναι τρεις ή περισσότερες μερίδες ημερησίως. Ένα παράδειγμα μιας μερίδας είναι ένα κομμάτι ψωμί ολικής αλέσεως, μισό φλιτζάνι δημητριακά βρόμης ή μισό φλιτζάνι καστανό ρύζι.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι για κάθε τετραετές διάστημα:
Η περιφέρεια της μέσης αυξήθηκε κατά μέσο όρο πάνω από 2,3 εκατοστά στους συμμετέχοντες με χαμηλή πρόσληψη, έναντι περίπου 1,1 εκατοστών στους συμμετέχοντες με υψηλή πρόσληψη.
Ακόμη και μετά την καταγραφή των αλλαγών στην περιφέρεια της μέσης, οι αυξήσεις στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και τη συστολική αρτηριακή πίεση ήταν μεγαλύτερες για όσους είχαν χαμηλή πρόσληψη ολικών σπόρων, σε σύγκριση με την υψηλή πρόσληψη.
Η χαμηλότερη πρόσληψη επεξεργασμένων σπόρων οδήγησε σε ευνοϊκότερα επίπεδα τριγλυκεριδίων για κάθε τετραετή περίοδο.
«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι η κατανάλωση τροφών ολικής αλέσεως ως μέρος μιας υγιεινής διατροφής προσφέρει οφέλη για την υγεία πέρα από απλώς να μας βοηθήσει να χάσουμε ή να διατηρήσουμε το βάρος καθώς γερνάμε. Αυτά τα δεδομένα υποδηλώνουν ότι τα άτομα που τρώνε περισσότερα δημητριακά είναι καλύτερα σε θέση να διατηρήσουν τα το σάκχαρο του αίματος και την αρτηριακή πίεση με την πάροδο του χρόνου. Η διαχείριση αυτών των παραγόντων κινδύνου καθώς μεγαλώνουμε μπορεί να βοηθήσει στην προστασία από τις καρδιακές παθήσεις» δήλωσε η Nicola McKeown, μέλος της Ομάδας Διατροφικής Επιδημιολογίας στο USDA HNRCA.
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους τα δημητριακά ολικής αλέσεως μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να διατηρήσουν μια μικρότερη περιφέρεια μέσης και να μειώσουν τις αυξήσεις στους άλλους παράγοντες κινδύνου. Η παρουσία φυτικών ινών σε δημητριακά ολικής αλέσεως μπορεί να έχει αποτέλεσμα ένα καλύτερο κορεσμό της πείνας και περισσότερο μαγνήσιο, κάλιο και αντιοξειδωτικά, κάτι που μπορεί να μειώσει την αρτηριακή πίεση. Οι διαλυτές φυτικές ίνες ειδικότερα μπορεί να ανεβάζουν το σάκχαρο λιγότερο μετά από το γεύμα. Ο μεγαλύτερος συνεισφέρων στην πρόσληψη ολικής αλέσεως μεταξύ των συμμετεχόντων ήταν ψωμιά ολικής αλέσεως και τα δημητριακά πρωινού έτοιμα για κατανάλωση. Οι εκλεπτυσμένοι κόκκοι προέρχονταν κυρίως από ζυμαρικά και λευκό ψωμί. Οι ολόκληροι σπόροι είναι πλούσιοι σε φυτικές ίνες, βιταμίνες Β, αντιοξειδωτικά και μικρές ποσότητες υγειών λιπών. Η άλεση των ολόκληρων κόκκων αφαιρεί αυτά τα συστατικά, αφήνοντας μόνο το άμυλο του σπόρου.