Μεταξύ 7% και 15% των ανθρώπων στη Βόρεια Αμερική, μεταξύ 5% και 9% των ανθρώπων στην Ευρώπη και μεταξύ 1% και 5% των ανθρώπων στην Ασία πάσχουν από πέτρες στα νεφρά. Συνήθη συμπτώματα είναι έντονος πόνος, ναυτία, έμετος, πυρετός, ρίγη και αιματηρά ούρα. Αλλά οι πέτρες στα νεφρά δεν μειώνουν απλώς την ποιότητα ζωής. Μακροπρόθεσμα, μπορεί να οδηγήσουν σε λοιμώξεις, διογκωμένα νεφρά (υδρονέφρωση), νεφρική ανεπάρκεια και νεφρική νόσο τελικού σταδίου. Γνωστοί παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη πέτρας στα νεφρά περιλαμβάνουν το να είσαι ενήλικος άνδρας, η παχυσαρκία, η χρόνια διάρροια, η αφυδάτωση και η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου, ο διαβήτης ή η ουρική αρθρίτιδα.
Τώρα, μια μελέτη στο Frontiers in Nutrition έδειξε για πρώτη φορά ότι η αυξημένη κατανάλωση πρόσθετων σακχάρων θα πρέπει πιθανώς να προστεθεί στη λίστα των παραγόντων κινδύνου για πέτρες στα νεφρά. Τα πρόσθετα σάκχαρα υπάρχουν σε πολλά επεξεργασμένα τρόφιμα, αλλά είναι ιδιαίτερα άφθονα σε:
- αναψυκτικά με ζάχαρη,
- φρουτοποτά,
- καραμέλες,
- παγωτό,
- κέικ,
- και μπισκότα.
«Η δική μας είναι η πρώτη μελέτη που αναφέρει συσχέτιση μεταξύ της κατανάλωσης πρόσθετης ζάχαρης και των λίθων στα νεφρά», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Δρ. Shan Yin, ερευνητής στο Affiliated Hospital of North Sichuan Medical College, Nanchong, Κίνα. «Υποδηλώνει ότι ο περιορισμός της πρόσληψης πρόσθετης ζάχαρης μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη του σχηματισμού πέτρες στα νεφρά».
Εθνική Έρευνα Εξέτασης Υγείας και Διατροφής
Ο Yin et al. ανέλυσε επιδημιολογικά δεδομένα για 28.303 ενήλικες γυναίκες και άνδρες, που συλλέχθηκαν από το 2007 έως το 2018 στο πλαίσιο της Εθνικής Έρευνας για την Υγεία και τη Διατροφή των ΗΠΑ (NHANES). Οι συμμετέχοντες ανέφεραν μόνοι τους εάν είχαν ιστορικό πέτρες στα νεφρά. Η ημερήσια πρόσληψη πρόσθετων σακχάρων από κάθε συμμετέχοντα υπολογίστηκε από την ανάκληση της πιο πρόσφατης κατανάλωσης φαγητού και ποτών, που δόθηκε δύο φορές: μία σε μια προσωπική συνέντευξη και μία σε μια τηλεφωνική συνέντευξη από τρεις έως 10 ημέρες αργότερα.
Για παράδειγμα, οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν αν είχαν φάει σιρόπια, μέλι, δεξτρόζη, φρουκτόζη ή καθαρή ζάχαρη τις τελευταίες 24 ώρες. Κάθε συμμετέχων έλαβε επίσης μια βαθμολογία δείκτη υγιεινής διατροφής (HEI-2015), η οποία συνόψιζε τη διατροφή τους ως προς την επάρκεια των ευεργετικών συστατικών της διατροφής όπως τα φρούτα, τα λαχανικά και τα δημητριακά ολικής αλέσεως και τη μετριοπάθεια των δυνητικά επιβλαβών τροφίμων, για παράδειγμα επεξεργασμένα δημητριακά. νάτριο και κορεσμένα λίπη.
Οι ερευνητές προσάρμοσαν τις πιθανότητες εμφάνισης πέτρες στα νεφρά ανά έτος κατά τη διάρκεια της δοκιμής για μια σειρά επεξηγηματικών παραγόντων. Αυτά περιελάμβαναν το φύλο, την ηλικία, τη φυλή ή την εθνικότητα, το σχετικό εισόδημα, το ΔΜΣ, τη βαθμολογία HEI-2015, την κατάσταση καπνίσματος και αν οι συμμετέχοντες είχαν ιστορικό διαβήτη.
Στην αρχή της μελέτης, οι συμμετέχοντες με υψηλότερη πρόσληψη πρόσθετης ζάχαρης έτειναν να έχουν υψηλότερο επιπολασμό πέτρας στα νεφρά, χαμηλότερη βαθμολογία HEI και χαμηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης. Η συνολική μέση πρόσληψη πρόσθετων σακχάρων ήταν 272,1 θερμίδες την ημέρα, που αντιστοιχεί στο 13,2% της συνολικής ημερήσιας πρόσληψης ενέργειας.
Θετική συσχέτιση μεταξύ πρόσθετων σακχάρων και πέτρες στα νεφρά
Οι ερευνητές έδειξαν ότι μετά την προσαρμογή για αυτούς τους παράγοντες, το ποσοστό της ενεργειακής πρόσληψης από πρόσθετα σάκχαρα συσχετίστηκε θετικά και σταθερά με τις πέτρες στα νεφρά. Για παράδειγμα, οι συμμετέχοντες των οποίων η πρόσληψη πρόσθετων σακχάρων ήταν μεταξύ των 25% υψηλότερων στον πληθυσμό είχαν 39% μεγαλύτερες πιθανότητες να αναπτύξουν πέτρες στα νεφρά κατά τη διάρκεια της μελέτης.
Ομοίως, οι συμμετέχοντες που έπαιρναν περισσότερο από το 25% της συνολικής τους ενέργειας από πρόσθετα σάκχαρα είχαν 88% μεγαλύτερες πιθανότητες από εκείνους που έπαιρναν λιγότερο από το 5% της συνολικής τους ενέργειας από πρόσθετα σάκχαρα. Τα αποτελέσματα έδειξαν επίσης ότι οι συμμετέχοντες από “άλλες” εθνότητες είχαν υψηλότερες πιθανότητες να αναπτύξουν πέτρες στα νεφρά όταν εκτέθηκαν σε μεγαλύτερες από τις μέσες ποσότητες πρόσθετων σακχάρων από τους μεξικανοαμερικανούς, άλλους ισπανόφωνους, μη ισπανόφωνους λευκούς , και μη Ισπανόφωνους μαύρους.
Τα άτομα με μεγαλύτερη αναλογία φτώχειας-εισοδήματος (PIR, δηλαδή η αναλογία μεταξύ του εισοδήματός τους και του ομοσπονδιακού επιπέδου φτώχειας) είχαν μεγαλύτερες πιθανότητες να αναπτύξουν πέτρες στα νεφρά όταν εκτέθηκαν σε περισσότερα πρόσθετα σάκχαρα από τα άτομα σε επίπεδο φτώχειας ή ελαφρώς πάνω από αυτό.