Τα μακροφάγα είναι ένας τύπος κυττάρων του ανοσοποιητικού που μπορεί να βρεθεί στα περισσότερα όργανα του σώματος. Αφαιρούν επιβλαβείς ουσίες και νεκρά κύτταρα από τους ιστούς και συμβάλλουν στην ομοιόσταση – σταθερότητα μεταξύ των σωματικών συστημάτων. α μακροφάγα είναι μεταβολικά πλαστικά, που σημαίνει ότι μπορούν να αλλάξουν το μεταβολισμό και τη λειτουργία τους ώστε να ταιριάζουν με τις ανάγκες διαφορετικών περιβαλλόντων οργάνων. Η λειτουργία τους μπορεί επίσης να επηρεαστεί από την αλλαγή περιβάλλοντος.
Για παράδειγμα, τα μακροφάγα μεταβαίνουν από μια λανθάνουσα κατάσταση σε μια φλεγμονώδη κατάσταση στον λιπώδη ιστό σε παχύσαρκα άτομα. Αυτή η φλεγμονώδης κατάσταση τελικά συμβάλλει σε καταστάσεις όπως το μεταβολικό σύνδρομο, η αντίσταση στην ινσουλίνη και η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος. Η κατανόηση περισσότερων για τη σχέση μεταξύ του μεταβολισμού των κυττάρων και της λειτουργίας του ανοσοποιητικού θα μπορούσε να επιτρέψει περισσότερες επιλογές θεραπείας για την παχυσαρκία.
Πρόσφατα, οι ερευνητές διεξήγαγαν κυτταρικές μελέτες και μελέτες σε ποντίκια για να κατανοήσουν τη σχέση μεταξύ του μεταβολισμού και της λειτουργίας αυτών των ανοσοκυττάρων και πώς μπορεί να σχετίζονται με καταστάσεις που σχετίζονται με την παχυσαρκία. «Αυτή η τελευταία έρευνα ρίχνει νέο φως σε ένα κομμάτι του παζλ της κατανόησης της παχυσαρκίας και της φλεγμονής», είπε ο Δρ. Paul Chandler, βαριατρικός χειρουργός της Novant Health στο Winston-Salem, NC. Η μελέτη δείχνει ότι η μείωση της ικανότητας ενός συγκεκριμένου ανοσοποιητικού κυττάρου να προκαλεί φλεγμονή στον λιπώδη ιστό αποτρέπει:
- την αύξηση βάρους,
- το μεταβολικό σύνδρομο
- και το λιπώδες ήπαρ στα ποντίκια.
Αρχικά, οι ερευνητές ανέλυσαν γενετικά δεδομένα από πληθυσμούς μακροφάγων από 10 διαφορετικά ανθρώπινα όργανα και από 10 διαφορετικά όργανα ποντικού. Βρήκαν ότι η μεταβολική οδός οξειδωτικής φωσφορυλίωσης αξιόπιστης πηγής (OP) θα μπορούσε να εξηγήσει τις διαφορές μεταξύ των μακροφάγων ανάλογα με τη θέση των οργάνων τους. Το OP είναι η κύρια οδός παραγωγής ενέργειας μεταξύ πολλών τύπων κυττάρων.
Για να κατανοήσουν εάν αυτά τα ευρήματα παρέμειναν έγκυρα in vivo, οι ερευνητές παρατήρησαν τις μεταβολικές επιδράσεις της διαγραφής γονιδίων που επιτρέπουν την OP σε μακροφάγα σε ποντίκια. Σε μη παχύσαρκα ποντίκια, η διαγραφή γονιδίων για OP αύξησε τα επίπεδα χοληστερόλης και το κυτταρικό στρες και προκάλεσε διακοπή του κυτταρικού κύκλου, σταματώντας την κυτταρική διαίρεση. Ωστόσο, σε παχύσαρκα ποντίκια, η διαγραφή των ίδιων γονιδίων μείωσε τα μακροφάγα και απέτρεψε την αντίσταση στην ινσουλίνη και τη συσσώρευση λιπώδους ιστού στο ήπαρ.
Παχυσαρκία και ανοσία
Η Δρ Sue Decotiis, πιστοποιημένη από το διοικητικό συμβούλιο στην εσωτερική ιατρική, την παχυσαρκία και την αναγεννητική ιατρική, που δεν συμμετείχε στη μελέτη, είπε: «Τα μακροφάγα, όπως επικεντρώθηκαν σε αυτή τη μελέτη, είναι μόνο ένας παράγοντας στη δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού στους παχύσαρκους. Η προέλευση της δυσλειτουργίας του ανοσοποιητικού δεν είναι ακόμη γνωστή. Είναι η παχυσαρκία που προκαλεί δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού ή το αντίστροφο; Τι έρχεται πρώτο – το κοτόπουλο ή το αυγό; Γνωρίζουμε ότι η θεραπεία της παχυσαρκίας απαλλάσσει τη δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού και τη φλεγμονή».
Ο Δρ. Sameer Murali, ειδικός ιατρικής παχυσαρκίας στην Ιατρική Σχολή McGovern στο UTHealth Houston, που δεν συμμετείχε στη μελέτη, σημείωσε επίσης ότι «[στην περίπτωση] καταστάσεων που σχετίζονται με την παχυσαρκία, καταστάσεις που προάγουν τη φλεγμονή εμφανίζονται σε διαφορετικά όρια ΔΜΣ για διαφορετικούς πληθυσμούς .» «Μια τρέχουσα θεωρία είναι ότι το προφλεγμονώδες περιβάλλον στις αποθήκες λίπους προκαλείται από έλλειψη οξυγόνου σε αυτές τις περιοχές, αναγκάζοντας τα λιποκύτταρα να απελευθερώνουν προφλεγμονώδη σήματα, τα οποία με τη σειρά τους προσελκύουν προφλεγμονώδη μακροφάγα», είπε.