Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Michigan απέδειξαν πώς μια ένεση νανοσωματιδίων μπορεί να προλάβει την υπεραντίδραση του ανοσοποιητικού μας συστήματος σε ένα τραύμα – προλαμβάνοντας πιθανότατα από ορισμένους τραυματισμούς της σπονδυλικής στήλης που έχουν σαν αποτέλεσμα την παράλυση. Η προσέγγιση δοκιμάστηκε σε ποντίκια από επιστήμονες στο AnnArbor (πόλη των ΗΠΑ), όπου τα νανοσωματίδια ενίσχυσαν τη διαδικασία επούλωσης αναπρογραμματίζοντας τα επιθετικά ανοσολογικά κύτταρα.
«Σε αυτή την εργασία, υποδεικνύουμε ότι αντί να προσπεράσουμε την ανοσολογική απόκριση, μπορούμε να την αναπρογραμματίσουμε για να ενισχύσουμε την θεραπευτική απόκριση», δήλωσε η Lonnie Shea μία εκ των ερευνητριών και καθηγήτρια Βιοϊατρικής Μηχανικής. Το τραύμα κάθε είδους πυροδοτεί την ανοσολογική απόκριση του οργανισμού. Σε έναν φυσιολογικό τραυματισμό, τα κύτταρα του ανοσοποιητικού εισχωρούν στην περιοχή που έχει υποστεί βλάβη και καθαρίζουν από υπολείμματα ώστε να ενεργοποιήσει τη διαδικασία αναζωογόνησης.
Το κεντρικό νευρικό σύστημα, που περιλαμβάνει τον εγκέφαλο και τη σπονδυλική στήλη όμως, διαχωρίζεται από την ανοσολογική δραστηριότητα λόγω του αιματοεγκεφαλικού φραγμού. Αλλά ένας τραυματισμός στη σπονδυλική στήλη «σπάει» τον φραγμό, αφήνοντας να περάσουν τα ανοσολογικά κύτταρα που δημιουργούν έντονη φλεγμονή, ιδιαίτερα έντονη για τους νευρικούς ιστούς. Αυτό οδηγεί στον ταχύτατο θάνατο των νεύρων, βλάβη στην περιοχή γύρω από τις νευρικές ίνες, οι οποίες στέλνουν σήματα, και τη διαμόρφωση μιας ουλής που μπλοκάρει την αναγέννηση των νευρικών κυττάρων της σπονδυλικής στήλης.
Όλα αυτά συνεισφέρουν στην απώλεια της λειτουργίας κάτω από το σημείο του τραυματισμού. Το φάσμα περιλαμβάνει τα πάντα από παράλυση μέχρι απώλεια της αίσθησης για τους περισσότερους ασθενείς. Πρότερες απόπειρες να απενεργοποιήσουν αυτές τις επιπλοκές από την ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συμπεριελάμβαναν την ένεση με στεροειδή. Αυτή η πρακτική όμως εγκαταλείφθηκε αφού συνοδεύεται από παρενέργειες που περιλαμβάνουν σήψη, γαστρεντερική αιμορραγία και θρόμβους – και φυσικά οι κίνδυνοι υπερτερούν του οφέλους εδώ.
Αλλά τώρα, ερευνητές σχεδίασαν νανοσωματίδια που αναχαιτίζουν την πορεία των ανοσολογικών κυττάρων προς τη σπονδυλική στήλη, ανακατευθύνοντάς τα μακριά από τον τραυματισμό. Όσα φτάνουν στη σπονδυλική στήλη έχουν προγραμματιστεί να εστιάζουν στην αναγέννηση της περιοχής. Τώρα, η επιστημονική κοινότητα ελπίζει αυτή η τεχνολογία να οδηγήσει σε νέες θεραπευτικές στρατηγικές όχι μόνο για τους ασθενείς με τραυματισμό σπονδυλικής στήλης, αλλά και για εκείνους με διάφορες φλεγμονώδεις παθήσεις.
Με λιγότερα ανοσολογικά κύτταρα στην περιοχή του τραύματος, υπάρχει λιγότερη φλεγμονή και κατάρρευση των ιστών. Επίσης, τα κύτταρα του ανοσοποιητικού που φτάνουν στην περιοχή είναι λιγότερο φλεγμονώδη και στηρίζουν περισσότερο τους ιστούς στην επανασύνδεση και επούλωσή τους.
