Πανεπιστήμιο Northwestern: Για πρώτη φορά, επιστήμονες του Northwestern Medicine απέδειξαν αιτιώδη σχέση μεταξύ των περιβαλλοντικών φθαλικών ενώσεων (τοξικές χημικές ουσίες που βρίσκονται σε καθημερινά καταναλωτικά προϊόντα) και της αυξημένης ανάπτυξης των ινομυωμάτων της μήτρας, των πιο συχνών όγκων μεταξύ των γυναικών. Οι κατασκευαστές χρησιμοποιούν περιβαλλοντικές φθαλικές ενώσεις σε πολυάριθμα βιομηχανικά και καταναλωτικά προϊόντα, ενώ έχουν επίσης ανιχνευθεί σε ιατρικές προμήθειες και τρόφιμα. Αν και είναι γνωστό ότι είναι τοξικές, επί του παρόντος δεν έχουν απαγορευτεί στις ΗΠΑ. “Αυτοί οι τοξικοί ρύποι βρίσκονται παντού, συμπεριλαμβανομένων των συσκευασιών τροφίμων, των προϊόντων μαλλιών και μακιγιάζ και πολλών άλλων, και η χρήση τους δεν έχει απαγορευτεί”, δήλωσε ο αντίστοιχος συγγραφέας της μελέτης δρ Serdar Bulun, πρόεδρος του τμήματος μαιευτικής και γυναικολογίας στην Ιατρική Σχολή Feinberg του Πανεπιστημίου Northwestern και ιατρός της Northwestern Medicine. “Πρόκειται για κάτι περισσότερο από απλούς περιβαλλοντικούς ρύπους. Μπορούν να προκαλέσουν συγκεκριμένες βλάβες στους ανθρώπινους ιστούς”.
Έως και το 80% όλων των γυναικών μπορεί να αναπτύξει έναν ινομυωματώδη όγκο κατά τη διάρκεια της ζωής του, δήλωσε ο Bulun. Το ένα τέταρτο αυτών των γυναικών γίνεται συμπτωματικό με υπερβολική και ανεξέλεγκτη αιμορραγία της μήτρας, αναιμία, αποβολές, στειρότητα και μεγάλους κοιλιακούς όγκους που απαιτούν τεχνικά δύσκολες χειρουργικές επεμβάσεις. Η νέα μελέτη διαπίστωσε ότι οι γυναίκες με υψηλή έκθεση σε ορισμένες φθαλικές ενώσεις όπως η DEHP (που χρησιμοποιείται ως πλαστικοποιητής για την αύξηση της ανθεκτικότητας προϊόντων όπως κουρτίνες ντους, ταπετσαρίες αυτοκινήτων, κουτιά φαγητού, παπούτσια και άλλα) και οι μεταβολίτες της έχουν υψηλό κίνδυνο να εμφανίσουν συμπτωματικό ινομύωμα. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στις 14 Νοεμβρίου στο Proceedings of the National Academy of Sciences.
Προηγούμενες επιδημιολογικές μελέτες έχουν δείξει σταθερά μια συσχέτιση μεταξύ της έκθεσης σε φθαλικούς εστέρες και της ανάπτυξης ινομυωμάτων της μήτρας, αλλά αυτή η μελέτη εξηγεί τους μηχανισμούς πίσω από αυτή τη σύνδεση. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η έκθεση στην DEHP μπορεί να ενεργοποιήσει μια ορμονική οδό που ενεργοποιεί έναν υποδοχέα ο οποίος ανταποκρίνεται στο περιβάλλον (AHR) για να συνδεθεί με το DNA και να προκαλέσει αυξημένη ανάπτυξη ινομυωμάτων. “Είναι ενδιαφέρον ότι ο AHR κλωνοποιήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’90 ως υποδοχέας για τη διοξίνη, τη βασική τοξίνη του πορτοκαλί παράγοντα”, δήλωσε ο Bulun. “Η χρήση του πορτοκαλί παράγοντα κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ προκάλεσε σημαντικές αναπαραγωγικές ανωμαλίες στους πληθυσμούς που εκτέθηκαν- και η διοξίνη και ο AHR θεωρήθηκε ότι ευθύνονται γι’ αυτό”. Αυτή η νέα μελέτη, δήλωσε ο Bulun, παρέχει περαιτέρω στοιχεία για την υποστήριξη αυτών των θεωριών.
