Πανεπιστήμιο Κολοράντο Μελέτη: Το τραγούδι είναι χειρότερο από το να μιλάς εκπέμποντας σωματίδια Οι άνδρες και οι άνθρωποι που μιλούν με μεγαλύτερη ένταση μεταδίδουν πιο εύκολα την covid-19, σύμφωνα με ερευνητές στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Κολοράντο (CSU). Σε μια μελέτη του Νοεμβρίου που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Environmental Science and Technology Letters, μια διεπιστημονική ομάδα στο σχολείο εξέτασε τις αναπνευστικές εκπομπές αερολυμάτων από μια ομάδα υγιών ατόμων διαφορετικής ηλικίας και φύλου ενώ μιλούσαν και τραγουδούσαν σε ελεγχόμενο εργαστηριακό περιβάλλον.
Η ομάδα μέτρησε συγκεντρώσεις αριθμού σωματιδίων μεταξύ 0,25 και 33 μικρομέτρων από 63 συμμετέχοντες ηλικίας 12-61 ετών και παρακολουθήθηκαν η ένταση της φωνής και τα επίπεδα εκπνεόμενου CO2 (διοξειδίου του άνθρακα).
Οι μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν ενώ τα άτομα ήταν καλυμμένα και αποκαλυμμένα μέσα στο εργαστήριο του καθηγητή και συν-συγγραφέα της μελέτης John Volckens.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το τραγούδι παρήγαγε 77% περισσότερο αερολύματα από το να μιλάς, οι ενήλικες παρήγαγαν 62% περισσότερο αερολύματα από τους ανήλικους και οι άνδρες παρήγαγαν 34% περισσότερο αερολύματα από τα θηλυκά.
Ωστόσο, μετά τον υπολογισμό του όγκου της φωνής των συμμετεχόντων και των μετρήσεων του εκπνεόμενου CO2 σε γραμμικά μοντέλα, οι διαφορές ηλικίας και φύλου «μειώθηκαν και δεν ήταν πλέον στατιστικά σημαντικές».
Τα αποτελέσματα από πειράματα πνευστών οργάνων εκκρεμούν περαιτέρω ανάλυσης δεδομένων και αξιολόγησης από ομοτίμους.
Η μελέτη αναπτύχθηκε αρχικά νωρίς κατά τη διάρκεια της πανδημίας covid-19 σε μια προσπάθεια να προσδιοριστεί τι μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι στις τέχνες του θεάματος για να επιστρέψουν με ασφάλεια στη σκηνή.
“Είναι το τραγούδι χειρότερο από το να μιλάς όταν πρόκειται για το πόσα σωματίδια εκπέμπονται; Ναι, σύμφωνα με τη μελέτη. Και όσο πιο δυνατά μιλάει ή τραγουδάει, τόσο χειρότερες είναι οι εκπομπές”, ανέφερε το πανεπιστήμιο σε μια ανάρτηση ειδήσεων στον ιστότοπό του, αναλύοντας τη μελέτη.
«Αν υπήρχαν σημαντικές διαφορές μετά τον υπολογισμό του CO2 μεταξύ αρσενικών και θηλυκών και παιδιών, τότε θα έπρεπε να ξέρετε πόσοι άντρες, γυναίκες και ανήλικοι βρίσκονταν σε ένα δωμάτιο για να εκτιμήσετε τους κινδύνους μετάδοσης», είπε ο Volckens σε δήλωση. «Τα δεδομένα μας υποδηλώνουν ότι δεν χρειάζεται να το ξέρετε αν μετράτε απλώς τα επίπεδα CO2 και θορύβου, επειδή αυτά τα μέτρα είναι εξισώνουν αυτές τις δημογραφικές διαφορές».
Οι περιορισμοί περιλαμβάνουν ότι τα σχέδια ελεγχόμενης μελέτης – συμπεριλαμβανομένου του εργαστηριακού περιβάλλοντος – μπορεί να “στερούνται γενίκευσης” σε πραγματικές καταστάσεις, δεν ελήφθησαν υπόψη άλλοι τύποι φωνητικών δραστηριοτήτων, η ομάδα δεν ποσοτικοποίησε τον κίνδυνο μετάδοσης αναπνευστικών ασθενειών και ότι απαιτείται πρόσθετη παρατήρηση και έρευνα για τον χαρακτηρισμό των αναπνευστικών εκπομπών αερολυμάτων κατά την πρώιμη παιδική ηλικία.
Ο Dan Goble, διευθυντής της Σχολής Μουσικής, Θεάτρου και Χορού του CSU, και οι συνεργάτες του συγκέντρωσαν σχεδόν 100.000 δολάρια για την υποστήριξη της μελέτης.
Ο Goble είπε ότι η συνεργασία με τους μηχανικούς του Κρατικού Πανεπιστημίου του Κολοράντο CSU βοήθησε την ομάδα του να κατανοήσει καλύτερα πώς οι εικαστικές και οι παραστατικές τέχνες θα μπορούσαν να επαναλάβουν τον προγραμματισμό τους.
Μετά την εικονική μετάβαση την άνοιξη του 2020, τα τρέχοντα πρωτόκολλα παραστατικών τεχνών στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Κολοράντο CSU περιλαμβάνουν τη χρήση μάσκας, περιορισμούς στους χρόνους κατάληψης, φυσική απόσταση τουλάχιστον τριών μέτρων για μαθήματα φωνής και επιπλέον χρόνο μεταξύ των μαθημάτων για τις αίθουσες παραστάσεων για να υποβάλλονται σε επαρκή ανταλλαγή αέρα μεταξύ των προβών .
Η διαθεσιμότητα των εμβολίων κατά της COVID-19 –το Κρατικό Πανεπιστήμιο του Κολοράντο CSU έχει ποσοστό εμβολιασμού 90%– έχει «αλλάξει το παιχνίδι», σύμφωνα με τον Goble. «Είμαστε τόσο τυχεροί που έχουμε ειδικούς όπως ο (Volckens) που μας έδωσαν μερικές πραγματικά υπέροχες πληροφορίες για να μας βοηθήσουν να πάρουμε αποφάσεις σχετικά με το τι μπορούμε και τι δεν μπορούμε να κάνουμε στο (Πανεπιστημιακό Κέντρο Τεχνών)», είπε.
Αυτά τα αποτελέσματα, σημείωσαν οι συγγραφείς της μελέτης, ενώ υποστηρίζουν περαιτέρω διερεύνηση της έντασης της φωνής και του CO2 ως δείκτες κινδύνου μόλυνσης σε εσωτερικούς χώρους.