Πανεπιστήμιο Duke Ερευνητές: Η πανδημία COVID-19 μπορεί να είναι η πιο θανατηφόρα ιογενής επιδημία που έχει δει ο κόσμος εδώ και περισσότερο από έναν αιώνα. Αλλά στατιστικά, τέτοια ακραία γεγονότα δεν είναι τόσο σπάνια όσο νομίζουμε, υποστηρίζει μια νέα μελέτη. Οι στατιστικές δεν είναι για όλους, άλλωστε, μπορεί να είναι περίπλοκες, αλλά σε γενικές γραμμές, οι πληροφορίες που συλλέγονται έχουν επίσης τη θέση τους στην κατανόηση των γεγονότων του παρελθόντος, καθώς σχετίζονται με το σήμερα και το μέλλον.
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Duke εξέτασαν την ιστορική καταγραφή επιδημιών από το έτος 1600 μέχρι τώρα για να εκτιμήσουν την πιθανότητα επανεμφάνισής τους. Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences αυτήν την εβδομάδα.
Το CTV News Canada αναφέρει ότι οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η πιθανότητα μιας πανδημίας όπως η COVID-19 να επαναληφθεί είναι περίπου 2% σε κάθε δεδομένο έτος. Με άλλα λόγια, ένα άτομο που γεννήθηκε το έτος 2000 θα είχε περίπου 38% πιθανότητες να το βιώσει μέχρι τώρα.
Και σύμφωνα με τους συγγραφείς, αυτή η πιθανότητα αυξάνεται μόνο, γεγονός που αναδεικνύει την ανάγκη προσαρμογής των αντιλήψεων για τους κινδύνους της πανδημίας και των προσδοκιών για ετοιμότητα.
“Το πιο σημαντικό αποτέλεσμα είναι ότι μεγάλες πανδημίες όπως η COVID-19 και η ισπανική γρίπη είναι σχετικά πιθανές”, δήλωσε ο William Pan, Ph.D., αναπληρωτής καθηγητής παγκόσμιας περιβαλλοντικής υγείας στο Duke και ένας από τους συν-συγγραφείς της εφημερίδας.
Η κατανόηση ότι οι πανδημίες δεν είναι τόσο σπάνιες θα πρέπει να θέσει ως προτεραιότητα τις προσπάθειες πρόληψης και ελέγχου τους στο μέλλον, είπε.
Μέτρηση της κλίμακας και της συχνότητας των επιδημιών της νόσου
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν λεπτομερή μοντελοποίηση με γενικευμένη κατανομή Pareto για να αναλύσουν τα δεδομένα τους, διαπιστώνοντας ότι ο ετήσιος αριθμός επιδημιών είναι εξαιρετικά μεταβλητός, ωστόσο, οι ερευνητές βρήκαν επίσης πρότυπα που τους επέτρεψαν να σκιαγραφήσουν τις πιθανότητες γεγονότων παρόμοιας κλίμακας να συμβούν ξανά.
«Η αργή αποσύνθεση της πιθανότητας με την επιδημική ένταση υποδηλώνει ότι οι ακραίες επιδημίες είναι σχετικά πιθανές, μια ιδιότητα που δεν είχε εντοπιστεί προηγουμένως λόγω σύντομων αρχείων παρατήρησης και στατικών μεθόδων ανάλυσης», γράφει η ομάδα στην εφημερίδα. Οπλισμένοι με αυτές τις πληροφορίες και χρησιμοποιώντας δεδομένα από την πανδημία της ισπανικής γρίπης, η οποία εκτιμάται ότι έχει σκοτώσει περισσότερους από 30 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως μεταξύ 1918 και 1920, ένα παρόμοιο γεγονός έχει πιθανότητα μεταξύ 0,3 και 1,9% της επανάληψης μέσα στα επόμενα 400 χρόνια.
Πρέπει όμως να έχουμε κατά νου ότι η πιθανότητα μιας νέας εστίας κάποιου είδους ασθένειας να γίνει πανδημία αυξάνεται και αρκετά γρήγορα.
Τελωνεία και προστασία των συνόρων, δημόσιος τομέας.
Με βάση τον αυξανόμενο ρυθμό νέων παθογόνων όπως ο SARS-CoV-2, η γρίπη των χοίρων, η γρίπη των πτηνών, ο Έμπολα και πολλά άλλα που έχουν εμφανιστεί σε ανθρώπινους πληθυσμούς τα τελευταία 50 χρόνια, η μελέτη εκτιμά ότι η πιθανότητα εμφάνισης νέων εστιών ασθενειών πιθανότατα θα αυξηθεί. «Τριπλάσια» τις επόμενες δεκαετίες, σύμφωνα με το Science Alert.
Έτσι, έχοντας κατά νου αυτόν τον αυξημένο παράγοντα κινδύνου, οι ερευνητές εκτιμούν ότι μια πανδημία παρόμοια σε κλίμακα με την COVID-19 είναι πιθανό μέσα σε διάστημα 59 ετών να εμφανισθεί, ένα αποτέλεσμα που γράφουν ότι είναι “πολύ χαμηλότερο από το διαισθητικά αναμενόμενο”.
«Μαζί με τις πρόσφατες εκτιμήσεις για τα αυξανόμενα ποσοστά εμφάνισης ασθενειών από δεξαμενές ζώων που σχετίζονται με περιβαλλοντικές αλλαγές», γράφει η ομάδα, «αυτό το εύρημα υποδηλώνει υψηλή πιθανότητα παρατήρησης πανδημιών παρόμοιων με την COVID-19 (πιθανότητα να το βιώσει κανείς στη ζωή του σήμερα περίπου κατά 38%), το οποίο μπορεί να διπλασιαστεί τις επόμενες δεκαετίες ».
«Αυτό υπογραμμίζει τη σημασία της έγκαιρης αντίδρασης στις επιδημίες των ασθενειών και τη δημιουργία ικανοτήτων για επιτήρηση πανδημίας σε τοπική και παγκόσμια κλίμακα, καθώς και για τον καθορισμό μιας ερευνητικής ατζέντας για την κατανόηση του γιατί οι μεγάλες εστίες γίνονται πιο συχνές», λέει ο καθηγητής Παν.