Ένα νέο άρθρο από την ερευνητική ομάδα IISER Pune με επικεφαλής τον Δρ Nixon Abraham στο περιοδικό Molecular Psychiatry διερευνά την επίδραση του στρες της πρώιμης ζωής στην αισθητηριακή αντίληψη, σε αυτή την περίπτωση την όσφρηση. Τα ευρήματά τους ενοπίζουν καλύτερες στρατηγικές θεραπείας για τα αισθητηριακά και γνωστικά ελλείμματα που προκαλούνται από το στρες της πρώιμης ζωής. «Το άγχος κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής του ατόμου, που συχνά αναφέρεται ως Στρες Πρώιμης Ζωής (ELS) είναι ικανό να επηρεάσει αρνητικά τα αισθητηριακά μας συστήματα με περισσότερους τρόπους από ό,τι γνωρίζουμε στο πεδίο σήμερα».
Ο Νίξον εξήγησε ότι χρησιμοποίησαν ποντίκια σε ένα πρώιμο μοντέλο μητρικού χωρισμού για να μελετήσουν το στρες της πρώιμης ζωής. «Μόλις γεννηθούν τα κουτάβια, θα πρέπει να είναι με τη μητέρα τους για τουλάχιστον τρεις εβδομάδες. Σε αυτή την περίπτωση τα χωρίσαμε σε 2 εβδομάδες. Τότε θα πρέπει να προσέξετε ιδιαίτερα την υγεία τους, καθώς έχουν χωρίσει από τη μητέρα», είπε. Οι ερευνητές διεξήγαγαν πειράματα που αξιολόγησαν την οσφρητική μάθηση και μελέτησαν νευρικά κυκλώματα σε ποντίκια για να εντοπίσουν το πιθανό στρες.
Ο Νίξον εξηγεί χρησιμοποιώντας οπτογενετικές τεχνικές προηγμένης τεχνολογίας, «Μπορείτε να ενεργοποιήσετε και να απενεργοποιήσετε τους νευρώνες στον εγκέφαλο χρησιμοποιώντας φώτα. Χρησιμοποιήσαμε ηλεκτροφυσιολογία και in-vivo απεικόνιση για να μάθουμε ποιοι νευρώνες επηρεάζονται σε συνθήκες στρες στην οσφρητική οδό. Ανακαλύψαμε ότι ένας συγκεκριμένος τύπος ανασταλτικών νευρώνων επηρεάζεται από συνθήκες στρες πρώιμης ζωής», είπε. Χρησιμοποιώντας μια πολύπλευρη πειραματική προσέγγιση, η ομάδα κατάφερε να εντοπίσει και να αναλύσει ότι το νευρικό κύκλωμα επηρεάστηκε αρνητικά από το στρες της πρώιμης ζωής.
