Το έχουμε δει τόσες φορές. Ένας νεαρός, όμορφος άνδρας σπεύδει στα επείγοντα με τραύμα από πυροβολισμό. Ένας καταιγισμός λευκών ποδιών που παλεύουν γρήγορα: ΚΑΡΠΑ, νυστέρι, αμέσως! Στη συνέχεια, τέλος, επίπεδη γραμμή. Πού είναι τα τηλεοπτικά σενάρια για τις ηλικιωμένες γιαγιάδες που πεθαίνουν από καρδιακή ανεπάρκεια στο σπίτι; Τι γίνεται με ένα επεισόδιο για την κόρη που εξακολουθεί να θρηνεί για τον θανατηφόρο καρκίνο του πνεύμονα του πατέρα της, δέκα χρόνια αργότερα;
«Ο οξύς, βίαιος θάνατος απεικονίζεται πολλές, πολλές, πολλές φορές περισσότερο από έναν φυσικό θάνατο», λέει η Shoshana Ungerleider, γιατρός εσωτερικής ιατρικής και ιδρυτής του End Well, μιας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης που επικεντρώνεται στη μετατόπιση της αμερικανικής συζήτησης γύρω από το θάνατο. Μην την κάνετε καν να ξεκινήσει με όλες τις θαυματουργές αναρρώσεις της ΚΑΡΠΑ όπου τα μάτια των ανθρώπων ανοίγουν και βγαίνουν από το νοσοκομείο την επόμενη μέρα.
Όλα αυτά τα τηλεοπτικά τροπάρια προκαλούν πραγματικό κακό, λέει, και αγνοούν την πολυπλοκότητα και τις επιλογές που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι στο τέλος της ζωής. Δημιουργούν μη ρεαλιστικές προσδοκίες ότι οι ανίατες ασθένειες μπορούν να θεραπευτούν, ψεύτικες ελπίδες ότι οι ετοιμοθάνατες γιαγιάδες μας δεν θα πεθάνουν. Και αυτό κάνει τους ανθρώπους να ζητούν επιθετικές, επώδυνες θεραπείες που δεν θα έχουν ποτέ αποτέλεσμα, όταν θα μπορούσαν να επικεντρωθούν στο να πουν αντίο.
Πιστεύει ότι το Χόλιγουντ μπορεί να τα πάει καλύτερα. Μέσω του ετήσιου συνεδρίου ομιλητών του End Well και μιας συνεργασίας με ειδικούς στον τομέα της ψυχαγωγίας στο USC Annenberg, η Ungerleider έχει μια αποστολή να επηρεάσει τους συγγραφείς και τους παραγωγούς να ανατρέψουν το σενάριο στον αμερικανικό τρόπο του θανάτου. «Προσπαθούμε να ενσωματωθούμε στο Χόλιγουντ», λέει. «Στόχος μας είναι να τους ενθαρρύνουμε να γράψουν διαφορετικά είδη εμπνευσμένων, αποχρώσεων και διαφορετικών ιστοριών που είναι πιο αντιπροσωπευτικά του τι είναι πραγματικά δυνατό».
Η ΚΑΡΠΑ μπορεί να είναι σωτήρια για κάποιους, μάταιη για άλλους. Να τι κάνει τη διαφορά
Το End Well συνεργάζεται επίσης με ερευνητές στο Κέντρο Norman Lear του USC Annenberg και το έργο του Hollywood, Health & Society, το οποίο προσφέρει δωρεάν διαβουλεύσεις με ειδικούς γιατρούς σε τηλεοπτικούς και κινηματογραφικούς σεναριογράφους. Ξεκίνησε το 2001 με χρηματοδότηση από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, με την αναγνώριση ότι η ψυχαγωγία έχει βαθύ αντίκτυπο στις γνώσεις και τη συμπεριφορά των θεατών για την υγεία.
Οι ερευνητές πραγματοποίησαν μια γλωσσική ανάλυση σεναρίων τηλεόρασης και ταινιών που διαπίστωσαν ότι οι σεναριογράφοι είχαν 82 φορές περισσότερες πιθανότητες να χρησιμοποιήσουν τη λέξη «δολοφονία» και 30 φορές περισσότερες πιθανότητες να χρησιμοποιήσουν τη λέξη «δολοφονία», σε σύγκριση με 16 όρους στο τέλος της ζωής μαζί. συμπεριλαμβανομένου του «hospice», «τελευταία διαθήκη» ή «χρόνιες καταστάσεις».
Οι επευφημίες κάποτε περιείχαν μια ιστορία για καθορισμένους οδηγούς. Με το ίδιο πνεύμα, η Ungerleider ελπίζει ότι οι συγγραφείς θα συμβουλευτούν μαζί της για το πώς να απεικονίσουν το τέλος της ζωής με μεγαλύτερη ακρίβεια ή θα διαβάσουν τη λευκή βίβλο του End Well σχετικά με το πώς να διαφοροποιήσουν και να επεκτείνουν την ιστορία τους.
Ο Ungerleider επισημαίνει σε εκπομπές που τα καταφέρνουν σωστά, όπως η τελευταία σεζόν του This Is Us στο NBC, στην οποία εμφανίστηκε η Rebecca Pearson, η μητριάρχης της σειράς (την οποία υποδύεται η Mandy Moore), που πεθαίνει από Αλτσχάιμερ και πολλές οικογενειακές συζητήσεις σχετικά με τον εκ των προτέρων προγραμματισμό και φροντίδα.
Ανέφερε επίσης την απεικόνιση του ξενώνα στο σπίτι από το Netflix από το μηδέν και μια ιστορία από το A Million Little Things του ABC για έναν άνδρα με καρκίνο που επιλέγει να τερματίσει τη ζωή του με φάρμακα που βοηθούν στον θάνατο. Τα μέλη του κοινού συμμετέχουν σε μια ομιλία της Katrina Spade σχετικά με την ανθρώπινη κομποστοποίηση στο συνέδριο του Λος Άντζελες που πραγματοποιήθηκε από το End