Ορισμένες ασθένειες που μεταδίδονται από τα ζώα στον άνθρωπο θα μπορούσαν να σκοτώσουν 12 φορές περισσότερους ανθρώπους το 2050 από ό,τι το 2020, ισχυρίστηκαν οι ερευνητές. Ειδικοί από την αμερικανική εταιρεία βιοτεχνολογίας Ginkgo Bioworks ζήτησαν «επείγουσα δράση» για την αντιμετώπιση του κινδύνου για την παγκόσμια δημόσια υγεία. Οι επιδημίες που προκαλούνται από ζωονοσογόνες ασθένειες -γνωστές και ως διαρροές- θα μπορούσαν να είναι πιο συχνές στο μέλλον λόγω της κλιματικής αλλαγής και της αποψίλωσης των δασών, προειδοποίησαν.
Η ανάλυση της ομάδας εξέτασε τις ιστορικές τάσεις για τέσσερα συγκεκριμένα ιικά παθογόνα. Αυτοί ήταν οι φιλοϊοί, στους οποίους περιλαμβάνονται ο ιός Έμπολα και ο ιός Marburg, ο SARS Coronavirus 1, ο ιός Nipah και ο ιός Machupo, ο οποίος προκαλεί τον βολιβιανό αιμορραγικό πυρετό. Η μελέτη δεν συμπεριέλαβε την COVID-19, ο οποίος προκάλεσε την παγκόσμια πανδημία το 2020 και είναι πιθανό να προήλθε από νυχτερίδες. Εξέτασε περισσότερα από 3.150 κρούσματα μεταξύ 1963 και 2019, εντοπίζοντας 75 spillover συμβάντα σε 24 χώρες.
Η βάση δεδομένων κάλυπτε επιδημίες που αναφέρθηκαν από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, κρούσματα από το 1963 που σκότωσαν 50 ή περισσότερα άτομα και ιστορικά σημαντικά γεγονότα, συμπεριλαμβανομένων των πανδημιών γρίπης του 1918 και του 1957. Τα γεγονότα προκάλεσαν 17.232 θανάτους, εκ των οποίων 15.771 προκλήθηκαν από φιλοϊούς και συμβαίνουν κυρίως στην Αφρική. Οι ερευνητές δήλωσαν ότι οι επιδημίες αυξάνονται σχεδόν κατά 5% κάθε χρόνο μεταξύ 1963 και 2019, με τους θανάτους να αυξάνονται κατά 9%.
«Εάν αυτοί οι ετήσιοι ρυθμοί αύξησης συνεχιστούν, θα περιμέναμε τα αναλυόμενα παθογόνα να προκαλέσουν τετραπλάσιο αριθμό περιστατικών διάχυσης και 12 φορές μεγαλύτερο αριθμό θανάτων το 2050 από ό,τι το 2020», πρόσθεσαν. Οι ερευνητές πρότειναν επίσης ότι τα στοιχεία είναι πιθανό να είναι υποεκτιμημένα λόγω των αυστηρών κριτηρίων συμπερίληψης των παθογόνων στην ανάλυση και του αποκλεισμού της COVID-19.
Είπαν ότι η αξιολόγηση των αποδεικτικών στοιχείων υποδηλώνει ότι οι πρόσφατες επιδημίες που πυροδοτήθηκαν από ζωονοσογόνες διαρροές «δεν είναι μια παρέκκλιση ή τυχαίο σύμπλεγμα» αλλά ακολουθούν «μια τάση πολλών δεκαετιών στην οποία οι επιδημίες που προκαλούνται από τη διάχυση έχουν γίνει μεγαλύτερες και πιο συχνές». Η ομάδα πρόσθεσε ότι «απαιτείται επείγουσα δράση για την αντιμετώπιση ενός μεγάλου και αυξανόμενου κινδύνου για την παγκόσμια υγεία» με βάση τις ιστορικές τάσεις. Τα ευρήματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό BMJ Global Health.
