Η συνθετική εκδοχή μιας σπάνιας τοξίνης που παράγεται από ένα θαλάσσιο ον φαίνεται να μεταφράζεται σε υπόσχεση για τη θεραπεία πολλών διαφορετικών τύπων καρκίνου, ελαχιστοποιώντας ταυτόχρονα τις βλαβερές παρενέργειες των ευρέως χρησιμοποιούμενων φαρμάκων χημειοθεραπείας.
Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε χθες στο περιοδικό Science Translational Medicine περιγράφει την έρευνα για μια ουσία που ονομάζεται diazonamide, η οποία εμποδίζει την κυτταρική διαίρεση, και απομονώθηκε από ένα θαλάσσιο ον που ονομάζεται Diazona angulata. Με επικεφαλής τον Patrick Harran, του UCLA Donald J. Και τη Jane M. Cram Καθηγήτρια Οργανικής Χημείας, οι ερευνητές παρήγαγαν μια συνθετική μορφή της diazonamide που, σε τρωκτικά, φαίνεται να είναι αποτελεσματική στην καταπολέμηση του καρκίνου του μαστού, του παχέος εντέρου και της λευχαιμίας. Οι επιστήμονες συνέθεσαν την ένωση DZ-2384, η οποία είναι πιο ισχυρή και διαρκεί περισσότερο στην κυκλοφορία του αίματος από το φυσικό diazonamide. Και, όταν συνδυάζεται με ένα φάρμακο χημειοθεραπείας που ονομάζεται γεμσιταβίνη, τότε η ένωση γίνεται πιο αποτελεσματική σε τρωκτικά, για την καταπολέμηση προχωρημένο καρκίνο του παγκρέατος.
Η ένωση DZ-2384 διακόπτει τις εργασίες σε μία μοριακή μηχανή, που ονομάζεται μιτωτική της ατράκτου, η οποία χρησιμοποιεί το κύτταρο για να αναπαραχθούν χρωμοσώματα, εκτός κατά τη διάρκεια της διαίρεσης. Υπάρχουν πολυάριθμες ενώσεις οι οποίες επηρεάζουν τη λειτουργία του άξονα, συμπεριλαμβανομένων αρκετών εγκεκριμένων φαρμάκων κατά του καρκίνου. Αυτοί οι παράγοντες, που ονομάζονται αντι-mitotics, έχουν ένα τυπικό πρότυπο τοξικότητας που σχετίζεται με τη χρήση τους.Η DZ-2384 είναι αντι-μιτωτική και συμπεριφέρεται διαφορετικά. Στη μελέτη, οι ερευνητές εμφύτευσαν ή πολλαπλασίασαν τον όγκο σε εκατοντάδες τρωκτικά ως μοντέλα για διάφορους τύπους καρκίνου στον άνθρωπο. Βρήκαν ότι σε ζώα που λαμβάνουν DZ-2384, οι όγκοι συρρικνώθηκαν περισσότερο από όταν χρησιμοποιήθηκε ένα συμβατικό αντιμιτωτικό, αλλά με πολύ μικρότερη τοξικότητα σε αποτελεσματικές δόσεις.
Τα ζώα που έλαβαν DZ-2384 είχαν επίσης σημαντικά λιγότερο περιφερική νευροπάθεια-ένα είδος εξουθενωτικού πόνου των νεύρων που συχνά προσβάλλει τον άνθρωπο που λαμβάνουν αντι-μιτωτικά φάρμακα. Η περιφερική νευροπάθεια είναι μία από τις κυριότερες παρενέργειες των αντι-μιτωτικών στη χημειοθεραπεία, και είναι συχνά αρκετά σοβαρή ώστε οι γιατροί να αποφασίζουν να σταματήσουν τη χορήγηση χημειοθεραπείας, τουλάχιστον προσωρινά, προκειμένου να μειωθεί ο πόνος των ασθενών. Αλλά αυτό είναι προβληματικό, καθώς, επειδή μόλις θεραπεία έχει ανασταλεί, οι όγκοι τείνουν να επιστρέψουν, και συχνά σε μορφές που είναι ανθεκτικές στα φάρμακα.