Μια πειραματική θεραπεία που χρησιμοποιεί τροποποιημένο ιό πολιομυελίτιδας για την επίθεση κατά όγκων φαίνεται να αποδεσμεύει την ικανότητα του οργανισμού να καταπολεμά τις κακοήθειες ενεργοποιώντας μια διαδικασία φλεγμονής ενάντια στην ικανότητα των καρκινικών κυττάρων να αποφεύγουν το ανοσοποιητικό σύστημα.
Περιγράφοντας αυτή τη διαδικασία σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science Translational Medicine , οι ερευνητές του Duke Cancer Institute παρέχουν την πρώτη δημοσιευμένη εικόνα για τη λειτουργία μιας πολλά υποσχόμενης θεραπείας στις πρώτες κλινικές δοκιμές σε ασθενείς με υποτροπιάζον γλοιοβλάστωμα του εγκεφάλου. Η θεραπεία έχει εγκριθεί από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ, επιταχύνοντας την έρευνα.
“Είχαμε μια γενική κατανόηση για το πώς λειτουργεί ο τροποποιημένος ιός πολιομυελίτιδας, αλλά όχι για τις μηχανιστικές λεπτομέρειες σε αυτό το επίπεδο”, δήλωσε ο Matthias Gromeier, MD, καθηγητής στο Τμήμα Νευροχειρουργικής του Duke Cancer Institute που ανέπτυξε τη θεραπεία. “Αυτό είναι πολύ σημαντικό για εμάς. Η γνώση των βημάτων που συμβαίνουν για να δημιουργήσουμε μια ανοσοαπόκριση θα μας επιτρέψει να αποφασίσουμε ορθά αν και ποιες άλλες θεραπείες έχουν νόημα να συνδυαστούν με τον ιό της πολιομυελίτιδας για να βελτιώσουμε την επιβίωση των ασθενών”.
Ο Gromeier, με εξειδίκευση στη βιολογία του καρκίνου, συνεργάστηκε με την ερευνήτρια στο Duke και έτερη συγγραφέα του άρθρου Smita Nair, Ph.D., ανοσολόγο και καθηγήτρια στο Τμήμα Χειρουργικής. Η ερευνητική ομάδα διασαφήνισε πώς ο ιός πολιομυελίτιδας λειτουργεί όχι μόνο για την άμεση επίθεση κατά των καρκινικών κυττάρων αλλά και για να προκαλέσει μια μακροχρόνια ανοσοαπόκριση που φαίνεται να εμποδίζει την επανεμφάνιση του όγκου . Χρησιμοποιώντας ανθρώπινες κυτταρικές σειρές μελανώματος και καρκίνου του μαστού και στη συνέχεια επικυρώνοντας τα ευρήματα σε μοντέλα ποντικών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η τροποποιημένη θεραπεία με πολιομυελίτιδα αρχίζει με προσκόλληση σε κακοήθη κύτταρα, τα οποία έχουν αφθονία πρωτεΐνης CD155. Η πρωτεΐνη CD155 είναι αλλιώς γνωστή ως υποδοχέας ιού πολιομυελίτιδας.
Ο τροποποιημένος ιός αρχίζει τότε να προσβάλλει τα κύτταρα όγκου , σκοτώνοντας άμεσα πολλά άλλα όχι όλα τα καρκινικά κύτταρα, απελευθερώνοντας αντιγόνα όγκου. Η δεύτερη φάση της επίθεσης είναι πιο περίπλοκη. Με το θάνατο των καρκινικών κυττάρων, ο τροποποιημένος ιός πολιομυελίτιδας προκαλεί συναγερμό στο ανοσοποιητικό σύστημα, προειδοποιώντας τις άμυνες του οργανισμού για να προχωρήσουν στην επίθεση. Αυτό φαίνεται να συμβαίνει όταν ο τροποποιημένος ιός πολιομυελίτιδας μολύνει δενδριτικά κύτταρα και μακροφάγα. Μόλις ενεργοποιηθεί το ανοσοποιητικό σύστημα κατά του μολυσμένου από πολιομυελίτιδα όγκου, τα καρκινικά κύτταρα δεν μπορούν πλέον να κρύβονται και παραμένουν ευάλωτα στην συνεχιζόμενη ανοσολογική επίθεση.
“Δεν είναι μόνο ο ιός πολιομυελίτιδας που θανατώνει κύτταρα όγκου, αλλά μολύνει επίσης τα κύτταρα που παρουσιάζουν αντιγόνα του όγκου, γεγονός που επιτρέπει μια απόκριση των Τ-κυττάρων που μπορούν να αναγνωρίσουν και να διεισδύσουν σε έναν όγκο”, ανέφερε η Nair.
