Μια παγκόσμια μελέτη έχει εντοπίσει τα βακτηρίδια του εντέρου που μπορούν να ενισχύσουν την ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος να καταπολεμήσει τους όγκους. Πρόκειται για ένα σημαντικό εύρημα που θα βοηθήσει στη βελτίωση και εξατομίκευση των ανοσοθεραπευτικών θεραπειών για καρκίνο. Οι επιστήμονες διαπιστώνουν ποια βακτήρια εντέρου βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα να καταπολεμά τον καρκίνο. Η ανοσοθεραπεία είναι ένας γενικός όρος για θεραπείες που αυξάνουν την ικανότητα του οργανισμού να αντιμετωπίσει ασθένειες. Μία τέτοια θεραπεία χρησιμοποιεί φάρμακα που ονομάζονται ανοσοποιητικοί αναστολείς σημείων ελέγχου. Πρόκειται για πρωτεΐνες που παράγουν τα καρκινικά κύτταρα και τα προστατεύουν από την προσβολή από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος. Ωστόσο, δεν ανταποκρίνονται όλες οι περιπτώσεις καρκίνου στη θεραπεία με αναστολείς ανοσολογικών σημείων ελέγχου και τα φάρμακα μπορούν επίσης να προκαλέσουν σοβαρές παρενέργειες.
Η νέα μελέτη του Nature Communications αποκαλύπτει πληροφορίες που θα βοηθήσουν στον εντοπισμό των ανθρώπων που είναι πιθανότερο να επωφεληθούν από τη θεραπεία με αναστολείς του ανοσοποιητικού σημείου ελέγχου. Οι πληροφορίες αφορούν τους μοριακούς μηχανισμούς μέσω των οποίων τα βακτήρια του εντέρου αλληλεπιδρούν με το ανοσοποιητικό σύστημα για να επηρεάσουν την ικανότητά του να καταπολεμά τον καρκίνο.
Βακτήρια εντέρου, ανοσοποιητικό σύστημα και μελάνωμα
Ο Thomas Gajewski είναι καθηγητής ανοσοθεραπείας του καρκίνου στο Πανεπιστήμιο του Chicago, IL, περιγράφει την εν λόγω μελέτη ως ένα «σημαντικό βήμα» προς την επέκταση του «αριθμού των ανθρώπων που επωφελούνται από την ανοσοθεραπεία». Οι ερευνητές ταυτοποίησαν 11 στελέχη βακτηρίων εντέρου των οποίων η αλληλεπίδραση με το ανοσοποιητικό σύστημα βοήθησε στην επιβράδυνση της ανάπτυξης όγκων μελανώματος σε ποντικούς.
Επιπρόσθετα, επεσήμαναν μια οδό σηματοδότησης που καλείται πρωτεϊνική απόκριση (UPR) ως κύρια σύνδεση μεταξύ των βακτηρίων του εντέρου και της ικανότητας καταπολέμησης του όγκου του ανοσοποιητικού συστήματος. Το UPR είναι μια κυτταρική διαδικασία που βοηθάει στη διατήρηση των πρωτεϊνικών πληθυσμών σταθερών και υγιεινών, απομακρύνοντας εκείνα τα κύτταρα στρες έχει προκαλέσει λανθασμένη αναδίπλωση.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η δραστηριότητα UPR ήταν χαμηλότερη σε άτομα με μελάνωμα των οποίων ο καρκίνος ανταποκρίνεται στους αναστολείς του ανοσοποιητικού σημείου ελέγχου. Υποδεικνύουν ότι αυτό τονίζει τη δραστηριότητα του UPR ως πιθανό δείκτη για την επιλογή ατόμων με μελάνωμα που είναι πιο πιθανό να επωφεληθούν από τη θεραπεία ανοσολογικού ελέγχου. “Αυτά τα αποτελέσματα”, λέει ο ανώτερος ερευνητής Ze’ev Ronai, καθηγητής στο Sanford Burnham Prebys, “[…] εντοπίζουν μια συλλογή βακτηριακών στελεχών που θα μπορούσαν να ενεργοποιήσουν την ανοσοανεπάρκεια και βιολογικούς δείκτες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη διαστρωμάτωση των ανθρώπων με μελάνωμα για θεραπεία με επιλεκτικούς αναστολείς σημείων ελέγχου”.