Της Νικολέτας Ντάμπου
Η πρόσβαση στη ποιοτική φροντίδα για τον καρκίνο εξακολουθεί να είναι ένα μεγάλο ζήτημα στην Ευρώπη και υπάρχει μεγάλη ετερογένεια όσον αφορά τη διαθεσιμότητα των φαρμάκων, τα προγράμματα προσυμπτωματικού ελέγχου και τους πόρους μεταξύ των χωρών.
Ο πληθυσμός που σήμερα παρουσιάζει τα χαμηλότερα ποσοστά έγκαιρης διάγνωσης και συμμόρφωσης στη θεραπεία, είναι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες. Καθώς ο αριθμός των προσφύγων και μεταναστών, θα μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο στην Ευρώπη, η Dr Alexandru Eniu, Επικεφαλής της Μονάδας του Νοσοκομείου Day Hospital Unit, στο τμήμα Όγκου του Μαστού, στη Ρουμανία, Πρόεδρος της Επιτροπής Αναδυόμενων Χωρών ESMO και Μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του ESMO, επεσήμανε πιθανές στρατηγικές για την αντιμετώπιση των ανισοτήτων στην φροντίδα του καρκίνου.
Η ιθαγένεια και η κοινωνική κατάσταση εξακολουθούν να επηρεάζουν την πρώιμη διάγνωση, την προσβασιμότητα στη θεραπεία και την καλή ποιότητα της περίθαλψης;
Υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών και των χωρών που βρίσκονται εκτός Ευρώπης. Υπάρχουν πολλοί λόγοι γι ‘αυτό, όπως τα διαφορετικά συστήματα υγειονομικής περίθαλψης, την μετανάστευση , οι χαμηλοί πόροι, η έλλειψη πρόσβασης σε εκπαιδευμένο προσωπικό κ.λπ.
Πρόσφατη μελέτη της Eurocare, αποκάλυψε μεγάλες διαφορές στην 5-ετή επιβίωση ασθενών με καρκίνο και τις σχετικές τάσεις μεταξύ της Ανατολικής , της Δυτικής, της Βόρειας και Κεντρικής Ευρώπης. Η Ευρωπαϊκή αυτή μελέτη για τη διαθεσιμότητα των αντινεοπλασματικών φαρμάκων εντόπισε μεγάλες αποκλίσεις όσον αφορά την πρόσβαση στα φάρμακα – κυρίως στα πιο ακριβά, τα νεότερα φάρμακα, αλλά και ελλείψεις στα φθηνά, παλιά φάρμακα που είναι τόσο απαραίτητα στη φαρμακευτική αγωγή. Η πρόσβαση στην ακτινοθεραπεία ήταν επίσης ένα πρόβλημα, κυρίως στις χώρες που βρίσκονται εκτός Ευρώπης.
Το ESMO Magnitude of Clinical Benefit Scale είναι το εργαλείο που παρέχει λύσεις για την αντιμετώπιση των ανισοτήτων με την προώθηση της πρόσβασης στη θεραπεία », που θα επιλέγει την κατάλληλη γραμμή υποστήριξης « όταν οι πόροι είναι περιορισμένοι» και τη διασφάλιση της επιστροφής στις πιο ευεργετικές θεραπείες.
Πώς οι μετανάστες και οι πρόσφυγες αποτελούν μια παραμελημένη ομάδα των ασθενών που βρίσκονται σε κίνδυνο για ανάπτυξη καρκίνου;
Ο καρκίνος μπορεί να είναι μια χρόνια ασθένεια που απαιτεί έγκαιρη και χρονοβόρα πρόσβαση σε ένα συντονισμένο σύστημα περίθαλψης. Ορισμένοι καρκίνοι μπορούν να προληφθούν μέσω του προσυμπτωματικού ελέγχου. Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, λόγω της μετατόπισης τους, δεν έχουν πρόσβαση στην έγκαιρη διάγνωση.
Έχοντας περιορισμένη πρόσβαση στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης στην νέα πατρίδα τους, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες παραμελούν τα πρώτα σημάδια και ζητούν βοήθεια μόνο όταν τα συμπτώματα τους υποχρεώνουν να το κάνουν.
Περισσότεροι από 11.000 μετανάστες και πρόσφυγες που ρωτήθηκαν σχετικά, παρουσίασαν τους συχνούς τύπους καρκίνου, όπως καρκίνο του μαστού, του παχέος εντέρου και του πνεύμονα. Αξίζει να σημειωθεί ότι, σχεδόν οι μισοί από τους ασθενείς βρίσκονταν σε προχωρημένο στάδιο, καθώς δεν κατάφεραν να ολοκληρώσουν ποτέ την θεραπεία τους, ενώ το ένα τρίτο, επειδή δεν είχε επιστρέψει στο νοσοκομείο.
Οι φορείς χάραξης πολιτικής, ογκολόγοι και διεπιστημονικές ομάδες ασχολούνται με αυτό το αναδυόμενο πρόβλημα, καθώς η ευρωπαϊκή κρίση των προσφύγων είναι ένα καυτό θέμα σήμερα.
Σαφώς, χρειάζεται περισσότερη προσοχή στην παροχή θεραπείας του καρκίνου και φροντίδα σε πληθυσμούς που δεν έχουν πρόσβαση στην ιατρική περίθαλψη. Πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες για την ευαισθητοποίηση των πολιτικών και των φορέων χάραξης πολιτικής, ενώ ένα ειδικό ταμείο για τους μετανάστες θα μπορούσε να είναι μια λύση.
Πέρα από τους παραμελημένους πληθυσμούς, τα ποσοστά επιβίωσης για οποιονδήποτε τύπο καρκίνου, γενικά έχει βελτιωθεί τα τελευταία πέντε χρόνια στην Ευρώπη.
Τα αποτελέσματα της EUROCARE δείχνουν ότι σε γενικές γραμμές η 5-ετή επιβίωση έχει αυξηθεί σταθερά με την πάροδο του χρόνου, με τα μεγαλύτερα ποσοστά να παρουσιάζονται στην Ανατολική Ευρώπη.
Θα στρατηγικές για την αντιμετώπιση των ανισοτήτων από την άποψη της ποιότητας φροντίδας που λαμβάνουν κατά του καρκίνου οι μη προνομιούχοι ασθενείς θα βελτιωθεί περαιτέρω και θα αυξήσει τα ποσοστά επιβίωσης σε ανθρώπους που ζουν στην Ευρώπη, παρά την εθνικότητά τους;