Ογκολογία

Οι γυναίκες με καρκίνο μπορούν να γίνουν μανούλες ;

Οι γυναίκες με καρκίνο μπορούν να γίνουν μανούλες ;
Οι γυναίκες με καρκίνο που είχαν υποβληθεί σε αντικαρκινικές θεραπείες μπορούν να γίνουν μανούλες . Η συνεργασία ογκολόγων – γυναικολόγων μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση της  γονιμότητας  με το πέρας της θεραπείας. Οι ογκολογικές παθήσεις επηρεάζουν την γονιμότητα; Υπάρχουν διαθέσιμες επιλογές για όσους έχουν υποβληθεί σε θεραπείες; Τα κρίσιμα αυτά ερωτήματα απασχολούν εκατομμύρια ανθρώπους που τους […]

Οι γυναίκες με καρκίνο που είχαν υποβληθεί σε αντικαρκινικές θεραπείες μπορούν να γίνουν μανούλες .

Η συνεργασία ογκολόγων – γυναικολόγων μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση της  γονιμότητας  με το πέρας της θεραπείας.

Οι ογκολογικές παθήσεις επηρεάζουν την γονιμότητα; Υπάρχουν διαθέσιμες επιλογές για όσους έχουν υποβληθεί σε θεραπείες; Τα κρίσιμα αυτά ερωτήματα απασχολούν εκατομμύρια ανθρώπους που τους χτυπά την πόρτα ο καρκίνος και βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία. Η λύση μπορεί να δοθεί μέσα από τη συνεργασία ογκολόγων και γυναικολόγων με εξειδίκευση στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, με στόχο την διατήρηση της γονιμότητας των ογκολογικών ασθενών όταν το πρόβλημα της υγείας τους αποτελεί παρελθόν.

Το πολύ σοβαρό αυτό ζήτημα συζητήθηκε στις 20 Μαρτίου 2018, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, με θέμα: «Η Γονιμότητα σε Ογκολογικούς ασθενείς: υπάρχει δυνατότητα τεκνοποίησης μετά την θεραπεία; Συστάσεις, νέες εξελίξεις, παραδείγματα».

Ομιλητές ήταν η κ. Ελένη Γαλάνη, Παθολόγος – Ογκολόγος, Αναπλ. Διευθύντρια, Β’ Ογκολογική Κλινική «Metropolitan Hospital», η κ. Αμάντα Ψυρρή, Παθολόγος – Ογκολόγος, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ογκολογίας, Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο κ. Βασίλης Αθανασίου, Μαιευτήρας – Γυναικολόγος εξειδικευμένος στην Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, μετεκπαιδευθείς στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Fribourg Ελβετίας και στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Monash στη Μελβούρνη Αυστραλίας και ο κ. Ιωάννης Ζερβομανωλάκης, MD, PhD, MBA, MPH, Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Βόννης, εξειδικευμένος στην Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή. Τη συζήτηση συντόνισε ο Δρ Λάζαρος Πουγγίας, Ιατρικός Διευθυντής της φαρμακευτικής εταιρίας MSD Ελλάδας.

«Το ζήτημα που αφορά στην γονιμότητα ανθρώπων που έχουν υποβληθεί σε θεραπείες για την αντιμετώπιση του καρκίνου είναι εξαιρετικά ευαίσθητο. Πρόκειται για μια σημαντική ομάδα ασθενών που χρειάζεται υποστήριξη. Η MSD έχοντας δραστηριότητα και στους δύο τομείς, της ογκολογίας και της γονιμότητας, ανέλαβε την πρωτοβουλία να ενώσει αυτές τις δύο επιστημονικές κοινότητες προς όφελος των ασθενών. Μέσα από τη συνεργασία των ειδικών επιστημόνων τόσο μεταξύ τους όσο και – από κοινού – με τους ασθενείς, μπορεί να δοθεί λύση στο πρόβλημα που ταλαιπωρεί πολύ κόσμο», δήλωσε ο κ. Πουγγίας.

1 στις 2 γυναίκες με καρκίνο του μαστού ανησυχεί για τη γονιμότητά της

«Οι διεθνείς επιστημονικές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ASCO) και της Διεθνούς Εταιρείας για τη Διατήρηση της Γονιμότητας (ISFP), συνιστούν σε ογκολογικούς ασθενείς που βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία να συμβουλεύονται τον ιατρό τους, τη στιγμή της διάγνωσής τους, για τις πιθανές επιπτώσεις της θεραπείας στην αναπαραγωγική τους υγεία. Επίσης, συμβουλεύουν να απευθύνονται σε γυναικολόγο με εξειδίκευση στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή προκειμένου να ενημερωθούν για τις επιλογές που έχουν στη διατήρηση της γονιμότητας1 , ανέφερε η κ. Αμάντα Ψυρρή.

«Η γονιμότητα φαίνεται ότι είναι ένα θέμα που απασχολεί τις γυναίκες που νοσούν. Ωστόσο υπάρχει έλλειμμα ενημέρωσης των ογκολογικών ασθενών για την επίπτωση των θεραπειών στη γονιμότητα, αλλά και τη δυνατότητα διατήρησής της», σχολίασε η κ. Ελένη Γαλάνη.

Σύμφωνα με διαδικτυακή έρευνα για την γονιμότητα και τον καρκίνου του μαστού, που διεξήχθη με τη συμμετοχή 657 γυναικών κάτω των 40 ετών και δημοσιεύθηκε και στο Medscape (παγκόσμιος ιστότοπος για ιατρούς και επαγγελματίες υγείας), μία στις δύο γυναίκες (57%) που είχε επιζήσει του καρκίνου ανησυχούσε για τη γονιμότητά της στο μέλλον. Οι γυναίκες που έλαβαν μέρος στην έρευνα, σε ποσοστό 29%, ήταν διατεθειμένες να επιλέξουν μία λιγότερο τοξική θεραπεία για να διατηρήσουν τη γονιμότητά τους, ακόμη κι αν υπήρχε αυξημένος κίνδυνος υποτροπής της νόσου. Σημαντικό είναι επίσης ότι 51% των γυναικών θεώρησε ότι είχαν κατευναστεί οι ανησυχίες του μέσα από συζήτηση με τους ιατρούς.