Ο τρόπος ζωής του πατέρα μπορεί να έχει σημαντική επίδραση στην υγεία των παιδιών του;
Νέα έρευνα παράσχει νέα στοιχεία ως προς το ότι ο τρόπος ζωής του πατέρα μπορεί να έχει σημαντική επίδραση στην υγεία των επόμενων γενεών, μετά από την ανακάλυψη πως οι θηλυκοί απόγονοι αρσενικών ποντικών που ακολούθησαν δίαιτα υψηλή σε ζωικά λιπαρά έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρκίνο του μαστού.
Της Αρετής Διαμάντη
Αντιθέτως, οι θηλυκοί απόγονοι αρσενικών ποντικών που κατανάλωναν δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε φυτικά λιπαρά, εμφάνιζαν μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού.
Ο Thomas Ong, ένας εκ των συγγραφέων της εν λόγω μελέτης, από το Πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο της Βραζιλίας, μαζί με τους συνεργάτες του, δημοσίευσαν πρόσφατα τα ευρήματά τους στην επιστημονική επιθεώρηση Breast Cancer Research.
Oι ερευνητές επισημαίνουν πως αν τα αποτελέσματα της έρευνάς τους επιβεβαιωθούν σε δοκιμές σε ανθρώπους, αυτό μπορεί να σηματοδοτήσει την αρχή μιας σειράς σημαντικών παρεμβάσεων με στόχο της μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του μαστού μέσω της τροποποίησης της διατροφής του πατέρα πριν τη σύλληψη.
Ο κίνδυνος να εμφανίσει μια γυναίκα καρκίνο του μαστού είναι γνωστό πως επηρεάζεται από ποικίλους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του οικογενειακού ιστορικού και της κληρονομικότητας γενετικών μεταλλάξεων. Τα τελευταία χρόνια, τα αποτελέσματα ερευνών αποκαλύπτουν όλο και πιο αναλυτικά τον τρόπο με τον οποίο η υγεία και οι συνήθειες του πατέρα μπορούν να επηρεάσουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού στους απογόνους του.
Για παράδειγμα, τον προηγούμενο μήνα, το επιστημονικό περιοδικό Medical News Today, δημοσίευσε μια έρευνα σύμφωνα με την οποία “η παχυσαρκία μεταβάλλει τη γενετική έκφραση του ανδρικού σπέρματος”, κάτι που μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού για τις κόρες των παχύσαρκων ανδρών.
Η νέα έρευνα που διενήργησε ο Ong και οι συνεργάτες του επιβεβαιώνει αυτά τα ευρήματα, δείχνοντας πως ο κίνδυνος καρκίνου του μαστού μπορεί να επηρεάζεται από τη διατροφή του πατέρα. Οι ερευνητές πιστεύουν πως η επίδραση αυτή πιθανό να οφείλεται σε αλλαγές που προκαλούνται από την πρόσληψη ζωικών λιπαρών στο microRNA καθώς και τις πρωτεϊνες του σπέρματος. Διαπίστωσαν παρόμοιες αλλαγές στο σπέρμα του πατέρα καi στους μαστικούς αδένες των θηλυκών απογόνων του. Επιπλέον, αυτές οι αλλαγές συνδέονται με την ανάπτυξη, επιβίωση και θάνατο των κυττάρων.