Σχεδόν το 15% των ασθενών που έχουν διαγνωστεί με καρκίνο του παχέος εντέρου ήταν ηλικίας κάτω των 50, ηλικία κατά την οποία αρχίζει ο προσυμπτωματικός έλεγχος βάσει νουθεσίας των οργανισμών Υγείας. Η μελέτη από ερευνητές του Πανεπιστημίου Comprehensive Cancer Center στο Μίσιγκαν διαπίστωσε επίσης ότι οι νεότεροι ασθενείς είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν προχωρημένο στάδιο της νόσου.
«Ο καρκίνος του παχέος εντέρου έχει παραδοσιακά θεωρηθεί ως μια ασθένεια των ηλικιωμένων. Η μελέτη αυτή είναι πραγματικά μια κλήση αφύπνισης για την ιατρική κοινότητα ότι ένας σχετικά μεγάλος αριθμός των καρκίνων του παχέος εντέρου συμβαίνουν σε άτομα κάτω των 50 ετών», λέει η συντάκτρια της μελέτης, Samantha Hendren, αναπληρώτρια καθηγήτρια Χειρουργικής στην ιατρική σχολή του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν.
«Για να καταλάβετε τη διαφορά, ο προσυμπτωματικός έλεγχος του καρκίνου του μαστού συχνά αρχίζει στην ηλικία των 40 και λιγότερο από το 5% αυτού εμφανίζεται σε γυναίκες κάτω από την ηλικία αυτή. Η μελέτη μας διαπίστωσε ότι περίπου το 15% των καρκίνων του παχέος εντέρου διαγιγνώσκονται πριν από την ηλικία των 50 όταν και θεωρητικά ξεκινούν οι εξετάσεις ελέγχου», προσθέτει.
Στην μελέτη εξετάστηκαν 258.024 ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου ή του ορθού και οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι οι νεότεροι ασθενείς είχαν περισσότερες πιθανότητες να λάβουν επιθετική χειρουργική επέμβαση και ακτινοθεραπεία. Επιπλέον, αυτή η ομάδα είχε καλύτερα ποσοστά επιβίωσης, τόσο συνολικά όσο και ανά στάδιο. Μεταξύ των ασθενών των οποίων ο καρκίνος είχε εξαπλωθεί σε απομακρυσμένα όργανα, το 21% των νεότερων ασθενών επέζησαν πέραν των πέντε ετών, σε σύγκριση με 14% των ασθενών μεγαλύτερης ηλικίας. Η βελτιωμένη επιβίωση θα μπορούσε να οφείλεται στην πιο επιθετική θεραπεία, οι συγγραφείς αναφέρουν.
Τα ευρήματα υποδεικνύουν την ανάγκη για μεγαλύτερη συνειδητοποίηση των προειδοποιητικών συμπτωμάτων του καρκίνου του παχέος εντέρου: αναιμία, δραματική αλλαγή στο μέγεθος ή τη συχνότητα των κινήσεων του εντέρου και αιμορραγία. Οι συγγραφείς αναφέρουν, επίσης, ότι οι περισσότεροι άνθρωποι πρέπει να εξετάσουν το οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του παχέος εντέρου, καθώς είναι ένας ακόμα σημαντικός παράγοντας κινδύνου.
Βέβαια, η Samantha Hendren δεν προτείνει να ξεκινά ο προσυμπτωματικός έλεγχος από μικρότερη ηλικία, «θα ήταν μια μεγάλη και δαπανηρή αλλαγή και δεν ξέρω αν θα βοηθήσει περισσότερους ανθρώπους ή αν θα τους κάνει κακό», λέει και εξηγεί: «πρέπει να εντατικοποιηθούν οι έρευνες για να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει, πριν γίνουν οι όποιες αλλαγές στο σύστημα.»