Επιστήμονες στο πανεπιστήμιο της Leuven (KU Leuven) έχουν εντοπίσει ένα νέο μηχανισμό επέκτασης του καρκίνου. Η τυπική έλλειψη οξυγόνου σε όγκους όχι μόνο διεγείρει τον πολλαπλασιασμό, αλλά αντισταθμίζει επίσης το σημαντικό ρόλο της πρωτεΐνης PHD2 ως «δολοφόνου καρκινικών κυττάρων». Μια πιθανή λύση έγκειται στην παρεμπόδιση του ενζύμου ΡΡ2Α/Β55, η οποία αποκαθιστά τη λειτουργία του PHD2 και κατά συνέπεια επιβραδύνει την ανάπτυξη του καρκίνου. Η έρευνα, με επικεφαλής τον καθηγητή Massimiliano Mazzone (KU Leuven), δημοσιεύεται στο κορυφαία επιστημονικό περιοδικό Cell Reports.
Η κακή πρόγνωση σε καρκίνο συνήθως συσχετίζεται με την υποξία, μια διαταραχή στην παροχή οξυγόνου στα καρκινικά κύτταρα. Η πρωτεΐνη PHD2 είναι γνωστή ως «αισθητήρας υποξίας», καθώς η λειτουργία της εξαρτάται από την μερική πίεση του οξυγόνου. Στο Κέντρο Βιολογίας Καρκίνου του KU Leuven, η Δρ Giusy Di Conza και οι συνεργάτες της, με επικεφαλής τον καθηγητή Massimiliano Mazzone, επικεντρώθηκαν στην φωσφορυλίωση αυτής της πρωτεΐνης. Όταν φωσφορυλιωθεί, η PHD2 είναι πιο ενεργή, εξωθώντας τα καρκινικά κύτταρα σε θάνατο στις περιοχές του όγκου με χαμηλή τάση οξυγόνου. Ωστόσο, οι όγκοι τείνουν να υπερεκφράζουν την ΡΡ2Α φωσφατάση/B55, ένα ένζυμο που απομακρύνει την φωσφορική ομάδα («αποφωσφορυλίωση») από την PHD2. Ως αποτέλεσμα, η PHD2 είναι μερικώς αδρανοποιημένη, το οποίο αντισταθμίζει τις θετικές συνέπειες αυτής της «δολοφόνου των κυττάρων του καρκίνου».
Ο Καθ Massimiliano Mazzone (KU Leuven) αναφέρει: «Παραδόξως, ανακαλύψαμε ότι η κατάσταση φωσφορυλίωσης του PHD2 ρυθμίζεται από οδούς όπως mTOR, η οποία τόσο σε όγκους όσο και σε φυσιολογικά κύτταρα αποτελεί τον κύριο αισθητήρα των μεταβολικών καταπόνησης, όπως η έλλειψη θρεπτικών συστατικών. Αυτό σημαίνει ότι τα ευρήματά μας μπορεί να εφαρμοστούν όχι μόνο στον καρκίνο, αλλά και σε άλλες νόσους, όπως φλεγμονώδεις ή μεταβολικές».
Κατά τη διάρκεια της έρευνας, το εργαστήριο του καθηγ. Mazzone συνεργάστηκε στενά με διάφορους ερευνητές. Συγκεκριμένα, το γερμανικό εργαστήριο ISAS (Ντόρτμουντ) και το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Leuven έπαιξαν καθοριστικό ρόλο, με το τελευταίο να παρέχει τα ανθρώπινα δείγματα καρκίνου απαραίτητα για την έρευνα. Σε αυτά τα δείγματα, οι ερευνητές ανακάλυψαν υψηλή έκφραση της ΡΡ2Α / Β55 σε όγκους σε σύγκριση με τους υγιείς ιστούς. «Αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η ΡΡ2Α / Β55 είναι ένας πολλά υποσχόμενος πιθανός στόχος για τη θεραπεία του καρκίνου. Ο τελικός στόχος είναι να σχεδιάσουμε μόρια που αποκλείουν τη λειτουργία αυτής της φωσφατάσης».